Εικών: Κοντινό πλάνο με κατεστραμμένους κώνους λυκίσκου

Η εικόνα προσφέρει μια ειλικρινή και χωρίς βερνίκι ματιά σε μια πλευρά της καλλιέργειας λυκίσκου που σπάνια ρομαντικοποιείται: την ορατή επίδραση των παρασίτων, το περιβαλλοντικό στρες και τον ακατάλληλο χειρισμό των ευαίσθητων κώνων λυκίσκου που είναι τόσο ζωτικής σημασίας για την ζυθοποιία. Στο προσκήνιο, το πιο εντυπωσιακό θέμα είναι ένας κώνος με μια ασυνήθιστη κίτρινη απόχρωση, τα χάρτινα βράκτια του με κηλίδες καφέ και μαύρου χρώματος, που φέρουν τα αποκαλυπτικά σημάδια προσβολής. Μικροσκοπικά έντομα, που προσκολλώνται στην επιφάνεια του κώνου, τονίζουν την πραγματικότητα ότι ο λυκίσκος, αν και εύρωστος στην ανάπτυξη, είναι ευάλωτος στις ίδιες γεωργικές απειλές που πλήττουν και άλλες καλλιέργειες. Τα εξωτερικά πέταλα του κώνου κυρτώνουν και μαραίνονται, η φυσική τους λάμψη θαμπώνει, αντανακλώντας την αργή παρακμή που προκύπτει από την ανεξέλεγκτη ζημιά.

Σε κοντινή απόσταση, άλλοι κώνοι αντηχούν αυτή την αφήγηση ατέλειας, με τα κάποτε ζωντανά πράσινα λέπια τους να γίνονται δερματώδη και εύθραυστα στις άκρες. Ο αποχρωματισμός είναι ανομοιόμορφος - ορισμένοι κώνοι εμφανίζουν εντοπισμένη ζημιά, ενώ άλλοι φαίνονται σχεδόν εντελώς ζαρωμένοι, με τη δομή τους να καταρρέει προς τα μέσα. Απέναντι τους στέκονται αρκετοί πιο υγιείς λυκίσκοι στη μέση, ακόμα πράσινοι και σχετικά άθικτοι, αν και ακόμη και αυτοί φέρουν ανεπαίσθητες ουλές: αμυδρές σκούρες κηλίδες, μικρά σκισίματα στις λεπτές πτυχές τους, μικρές ατέλειες που υποδηλώνουν στρες ή ασθένεια. Αυτή η αντιπαράθεση μεταξύ των κατεστραμμένων και των επιζώντων υπογραμμίζει τόσο την ευθραυστότητα και την ανθεκτικότητα που είναι εγγενείς σε αυτά τα φυτά, όσο και τη λεπτή γραμμή μεταξύ μιας συγκομιδής που συμβάλλει στην αρωματική, υψηλής ποιότητας μπύρα και μιας που κινδυνεύει να αλλοιωθεί ή να έχει δυσάρεστες γεύσεις.

Το φόντο, απαλά θολωμένο σε ένα γήινο καφέ, απομονώνει τους κώνους από οποιοδήποτε ευρύτερο πλαίσιο, καθιστώντας τις ατέλειες ακόμη πιο έντονες. Αισθάνεται σχεδόν κλινικό, σαν ο λυκίσκος να εξετάζεται σε εργαστήριο ή να έχει τοποθετηθεί για έλεγχο ποιότητας. Ο φωτισμός, απαλός και φυσικός, αποφεύγει να υπερβάλλει τα ελαττώματα, αλλά δεν κάνει τίποτα για να τα κρύψει. Κάθε πτυχή, φουσκάλα και ψεγάδι αποκαλύπτεται, μεταφέροντας την απογοητευτική αλήθεια ότι δεν φτάνουν όλοι οι λυκίσκοι από το χωράφι στο βραστήρα σε άριστη κατάσταση. Η υφή της ξύλινης επιφάνειας από κάτω τους εντείνει τον ρουστίκ τόνο, υπενθυμίζοντάς μας το γεωργικό περιβάλλον από το οποίο προέρχονται αυτοί οι κώνοι, όπου το χώμα, τα έντομα, ο καιρός και η ανθρώπινη φροντίδα συγκλίνουν για να καθορίσουν τη μοίρα τους.

Η συνολική ατμόσφαιρα είναι γεμάτη ανησυχία, σχεδόν μελαγχολική. Ενώ οι εικόνες λυκίσκου συχνά εξυμνούν την αφθονία, τη φρεσκάδα του βουνού και την αισθητηριακή υπόσχεση, εδώ ο θεατής προσκαλείται σε μια στιγμή γεωργικής πραγματικότητας - την ευαλωτότητα ακόμη και των πιο φημισμένων καλλιεργειών σε δυνάμεις που δεν ελέγχονται. Είναι μια υπενθύμιση της επίπονης δουλειάς που απαιτείται για την καλλιέργεια λυκίσκου, όπου η επαγρύπνηση είναι συνεχής και κάθε κώνος πρέπει να αξιολογείται για την αξία του να συμβάλει στη διαδικασία ζυθοποίησης. Αυτή η εικόνα δεν μιλάει για θρίαμβο αλλά για προσοχή, υπογραμμίζοντας τη σημασία της προσεκτικής επιθεώρησης, της διαχείρισης παρασίτων και του χειρισμού μετά τη συγκομιδή.

Σε αυτή την ακατέργαστη απεικόνιση, η ομορφιά του λυκίσκου παραμένει, αλλά είναι μια ομορφιά που χαρακτηρίζεται από ατέλεια, ανθεκτικότητα και ευθραυστότητα. Προκαλεί τον θεατή να δει πέρα από τις λαμπερές εικόνες των τέλειων κώνων και να σκεφτεί το περίπλοκο, συχνά επικίνδυνο ταξίδι που κάνουν αυτά τα λουλούδια από την μπύρα στην μπύρα, όπου ακόμη και μικρές ατέλειες μπορούν να πουν μια μεγαλύτερη ιστορία γεωργικών αγώνων και αφοσίωσης στην τέχνη.

Η εικόνα σχετίζεται με: Λυκίσκος στην παρασκευή μπύρας: El Dorado