تصویر: جنگجوی چاقوی سیاه به سمت حلزون روح‌خوان پیشروی می‌کند

این تصویر، نمایی گسترده‌تر و اتمسفریک‌تر از رویارویی بین یک جنگجوی چاقوی سیاه و حلزون روح‌فراخوان در داخل یک غار زیرزمینی وسیع را نشان می‌دهد. دوربین به عقب کشیده شده است تا وضوح فضایی بیشتری ارائه دهد و به بیننده اجازه دهد تا مقیاس کامل محیط - کف سنگی آن، دیوارهای ناهموار غار و سطح وهم‌آور و شیشه‌ای استخر زیرزمینی که نور آبی کم‌رنگ را منعکس می‌کند - را درک کند. در حالی که محیط، شخصیت تاریک و فانتزی خود را حفظ می‌کند، نورپردازی محیطی بهبود یافته، اکنون بافت و عمق غار را بسیار بیشتر آشکار می‌کند. سوسوهای ضعیفی از روشنایی آبی - که توسط درخشش داخلی حلزون روح‌فراخوان ایجاد می‌شود - به بیرون پخش می‌شوند و غار را با تابشی نرم و پراکنده پر می‌کنند و به صحنه، حس غنی‌تری از بُعد می‌دهد.

جنگجوی چاقوی سیاه در پیش‌زمینه ایستاده و تا حدودی پشتش به بیننده است و کمی متمایل به چپ قرار دارد. نیمرخ او به وضوح در مقابل نوری که از رئیس ساطع می‌شود قاب گرفته شده است و هم بر طرز ایستادن و هم بر آمادگی او برای حمله تأکید می‌کند. زره - مطابق با مجموعه چاقوی سیاه - فرسوده، لایه لایه و با تمرکز بر مخفی‌کاری به نظر می‌رسد، با کلاهی که سایه‌های عمیقی بر قسمت بالایی صورتش می‌اندازد. از پشت، جزئیات ناهموار زره قابل مشاهده است: صفحات لایه لایه روی شانه‌هایش، تقویت چرمی تیره روی بازوهایش و نوارهای پارچه‌ای پاره شده که از کمربند و لبه زرهش امتداد دارند. حالت او محکم و سنجیده است، زانوهایش خم شده و پاهایش ثابت است در حالی که قدم‌های شمرده‌ای به سمت دشمن برمی‌دارد. در هر دست، تیغه‌ای خمیده گرفته است که لبه‌های آنها نور آبی خنک را دریافت می‌کند. بازوی راستش کمی به جلو زاویه گرفته تا برای حمله اولیه آماده شود، در حالی که بازوی چپش به حالت تدافعی پشت سرش قرار گرفته است.

حلزون روح‌نواز، که در میان استخر بازتابنده خودنمایی می‌کند، همچنان نقطه کانونی طبیعی این ترکیب است. شکل عظیم و شفاف آن از درون به شدت می‌درخشد و درخشش اصلی آن مانند یک ماه اسیر ضربان دارد. بدن کشیده حلزون به صورت عمودی بالا می‌رود و سپس به یک گردن و سر صاف و طیفی تبدیل می‌شود. ساقه‌های چشم آن به سمت بالا، شبح‌وار و نیمه شفاف کشیده شده‌اند و موج‌های ظریف نور در زیر سطح ژلاتینی آن شناور هستند. پوسته مارپیچی پشت آن به نظر می‌رسد که از مه چرخان تراشیده شده است تا ماده جامد، با شیب‌های لایه‌ای از نور آبی یخی که تصور چیزی را همزمان فیزیکی و اثیری ایجاد می‌کند. درخشش این موجود کف غار را روشن می‌کند و سنگ‌ها، آب و سایه‌ها را با سایه‌های ملایم آبی و نقره‌ای نقاشی می‌کند.

نورپردازی بهبود یافته در غار، محیط وسیع‌تری را آشکار می‌کند: استالاکتیت‌ها در سقفِ قابل مشاهده‌تر ناپدید می‌شوند، برآمدگی‌های ناهموار، دهانه غار را ترسیم می‌کنند و آبِ کم‌نور، بازتاب‌های هر دو مبارز را به تصویر می‌کشد. نورپردازی بهبود یافته همچنین بر بافت‌های سنگ - ترک‌ها، برآمدگی‌ها و الگوهای معدنی که زمانی در تاریکی گم شده بودند - تأکید می‌کند. با این حال، حال و هوای غار همچنان شوم است، زیرا لبه‌های غار به تدریج در سایه محو می‌شوند و حس خطر و انزوای غارِ ارواحِ بازی Elden Ring را حفظ می‌کنند.

در مجموع، پرسپکتیو عقب‌نشینی‌شده و نورپردازی محیطی روشن‌تر، صحنه‌ای گسترده‌تر و از نظر بصری خواناتر ایجاد می‌کند. بیننده نه تنها تنش تحمیلی بین جنگجو و رئیس را می‌بیند، بلکه غار را به عنوان محیطی زنده و پویا - سرد، مرطوب و باستانی - می‌بیند که به طور موقت توسط انرژی طیفی حلزون احضارکننده ارواح و عزم راسخ موجود لکه‌دارِ در حال نزدیک شدن، پر جنب و جوش شده است.

تصویر مربوط به: Elden Ring: Spiritcaller Snail (Spiritcaller Cave) Boss Fight