تصویر: غرور تازه رازک رینگ وود

این تصویر، منظره‌ای فوق‌العاده صمیمی از مخروط‌های رازک تازه برداشت‌شده‌ی Pride of Ringwood را به تصویر می‌کشد که هر کدام با جزئیات نفیسی به تصویر کشیده شده‌اند، برگچه‌های لایه‌لایه آنها مانند گلبرگ‌های یک گل فشرده، باز شده‌اند. مخروط‌ها با رنگی طلایی-سبز درخشان می‌درخشند و سطوح آنها نور نرم و پراکنده‌ای را که در سراسر قاب فیلتر می‌شود، جذب می‌کند. سایه‌ها با ظرافت بین فلس‌های روی هم افتاده بازی می‌کنند و هندسه پیچیده هر مخروط را برجسته می‌کنند و غدد لوپولین پنهان درون آن را نشان می‌دهند - گنجینه‌ای رزینی که به این رازک‌ها طعم تند و رزینی خاص و تلخی نشاط‌آورشان را می‌دهد. پیش‌زمینه، پر از مخروط‌هایی که به وفور روی هم انباشته شده‌اند، بلافاصله حس غنا و سرزندگی را منتقل می‌کند، گویی می‌توان دست دراز کرد و چسبندگی ضعیف روغن‌های چسبیده به سطح آنها را حس کرد.

در مرکز، یک مخروط کمی بالاتر از بقیه قرار گرفته است، ساقه و یک برگ آن هنوز به آن متصل است و تقریباً مانند تاجی بر فراز برداشت ایستاده است. این مخروط رازک تنها به نقطه کانونی تبدیل می‌شود، نمادی از میراث این گونه و اهمیت پایدار آن در دنیای آبجوسازی. در پشت این خوشه، خطوط مبهم یک مزرعه رازک تا دوردست امتداد یافته است، خطوط عمودی تاک‌های داربستی، زمینه بزرگتری را که این مخروط‌ها از آن جمع‌آوری شده‌اند، تداعی می‌کنند. وسعت سبز مبهم در پس‌زمینه، این تصور را تقویت می‌کند که این توده کوچک رازک تنها کسری از یک محصول بسیار بزرگتر را نشان می‌دهد، اوج ماه‌ها کشت صبورانه در زیر آفتاب استرالیا.

گونه‌ی Pride of Ringwood چیزی بیش از زیبایی بصری را با خود به همراه دارد؛ این گونه نمایانگر دهه‌ها تاریخ آبجوسازی است. این گونه که در اواسط قرن بیستم در استرالیا سرچشمه گرفت، به سرعت به دلیل توانایی‌اش در القای تلخی قوی و قاطع که با رایحه‌های خاکی، صمغی و کمی چوبی متعادل شده است، مشهور شد. این عکس این ویژگی را از طریق انتخاب‌های زیبایی‌شناختی‌اش منعکس می‌کند: مخروط‌ها محکم و محکم شکل گرفته‌اند، رنگ‌آمیزی آنها غنی و مطمئن است و به طعم‌های جسورانه‌ای که قرار است منتقل کنند، اشاره دارد. نرمی نور این تصور را تعدیل می‌کند و صحنه را با لحنی ملایم و تقریباً محترمانه اشباع می‌کند، گویی هنر و میراث نهفته در این رازک‌ها را به رسمیت می‌شناسد.

حس بی‌چون و چرای هنر و صنعت در سراسر این اثر هنری تنیده شده است. مخروط‌های پیش‌زمینه با دقت چیده شده‌اند، اما همچنان طبیعی به نظر می‌رسند و ماهیت دوگانه‌ی پرورش رازک را به عنوان یک عمل کشاورزی و همچنین تجلیلی از هنر تجسم می‌بخشند. مزارع رازک محو آن‌سوتر، یادآور تلاش جمعی مورد نیاز برای زنده کردن چنین موادی هستند - پرورش‌دهندگانی که از تاک‌ها مراقبت می‌کنند، برداشت‌کنندگانی که هر مخروط را با دقت انتخاب و جمع‌آوری می‌کنند و آبجوسازانی که آنها را به آبجو تبدیل می‌کنند. این عناصر در کنار هم، روایتی از ارتباط ایجاد می‌کنند و خاک، گیاه و تلاش انسانی را به داستانی منحصر به فرد از سنت و نوآوری پیوند می‌دهند.

حال و هوای تصویر هم وفور و هم تأمل‌برانگیز است. وفور از تعداد زیاد مخروط‌ها ساطع می‌شود، فرم‌های خوشه‌ای آنها برداشت محصول در اوج خود را تداعی می‌کنند. تأمل در نحوه‌ی نوازش نور هر مخروط ایجاد می‌شود، گویی بیننده را تشویق می‌کند تا درنگ کند، نه تنها جزئیات بصری، بلکه ویژگی‌های نامرئی - عطر رزین و ادویه، طعم‌هایی که به زودی در جوش آزاد می‌شوند و نقشی که این رازک‌ها در شکل‌دهی به تجربه‌ی حسی آبجو ایفا خواهند کرد - را درک کند. مخروط‌ها فقط محصولات کشاورزی نیستند، بلکه ظروف شخصیت و خاطره هستند که منتظرند تا فاصله‌ی بین مزرعه و شیشه را پر کنند.

با تمرکز بر غرور رینگ‌وود به این شکل، تصویر، غرور پایدار نهفته در نامش را منتقل می‌کند. این تصویر چیزی بیش از یک رازک است؛ نمادی از میراث، پیوندی بین چشم‌انداز استرالیا و جامعه جهانی آبجوسازی، و گواهی بر این است که چگونه جزئیات کوچک و طبیعی می‌توانند قدرت تأثیرگذاری بر فرهنگ، سلیقه و سنت را در خود جای دهند.

تصویر مربوط به: رازک در آبجوسازی: افتخار رینگ‌وود