Elden Ring: Black Knife Assassin (Sainted Hero's Grave Entrance) Boss Fight

همانطور که احتمالاً می‌دانید، غول‌ها در بازی Elden Ring به سه دسته تقسیم می‌شوند. از پایین‌ترین به بالاترین: غول‌های میدانی، غول‌های دشمن بزرگ‌تر و در نهایت نیمه‌خدایان و افسانه‌ها.

آدمکش چاقوی سیاه در پایین‌ترین سطح، یعنی غول‌های میدانی، قرار دارد و در حال نگهبانی از ورودی مقبره قهرمان مقدس در فلات آلتوس مرکزی است. مانند اکثر غول‌های کوچک‌تر بازی، این یکی اختیاری است به این معنی که برای پیشبرد داستان اصلی نیازی به شکست دادن آن ندارید.

من برای یک غول واقعی که فقط بیرون سیاه‌چال نشسته بود، آماده نبودم، به همین دلیل است که وقتی ویدیو شروع می‌شود، مبارزه در حال انجام است، زیرا قاتل از قبل مرا تعقیب می‌کرد و من قبل از شروع ضبط، به طرز خطرناکی نزدیک به ورود به حالت مرغ بی‌سر همیشگی‌ام بودم.

این غول شبیه به دیگر قاتلان چاقوی سیاه است که به احتمال زیاد قبلاً در بازی با آنها مبارزه کرده‌اید، با این تفاوت که با این یکی در فضای باز می‌جنگید، بنابراین اگر از آن نوع افراد ترسو هستید، فرار یک گزینه است. من اینطور نیستم - حداقل نه رسماً - اما با این حال موفق شدم آن را به طور تصادفی آنقدر از نقطه ظهورش دور کنم که دوباره تنظیم شود و به عقب منتقل شود. این غیرعمدی بود و من متوجه نشدم که این اتفاق می‌افتد، فکر می‌کنم من فقط دوست دارم در طول مبارزه زیاد جابجا شوم. این غول وقتی به عقب منتقل می‌شود، سلامتی خود را به دست نمی‌آورد، بنابراین اگر این اتفاق بیفتد، می‌توانید در آن نقطه به مبارزه ادامه دهید.

مطمئن نیستم که آیا می‌توان با دویدن از کنار این غول و رفتن به سیاه‌چال، از آن عبور کرد یا نه، اما ممکن است. من شخصاً دوست دارم تا جایی که می‌توانم با غول‌های بیشتری مبارزه کنم، زیرا این جالب‌ترین بخش بازی است، بنابراین هیچ‌کدام از آن‌ها را رد نمی‌کنم، مگر اینکه مجبور باشم.

و حالا جزئیات خسته‌کننده‌ی همیشگی درباره‌ی شخصیت من: من بیشتر به عنوان یک شخصیت با مهارت بالا بازی می‌کنم. سلاح سرد من نیزه‌ی نگهبان با قدرت بالا و خاکستر جنگ سرد است. سپر من پوسته‌ی لاک‌پشت بزرگ است که بیشتر برای بازیابی استقامت استفاده می‌کنم. وقتی این ویدیو ضبط شد، سطح من ۱۱۰ بود. فکر می‌کنم این کمی زیاد است، اما با این حال مبارزه‌ی لذت‌بخشی داشتم، بنابراین در مورد من خیلی دور از دسترس نیست. من همیشه دنبال نقطه‌ی ایده‌آلی هستم که نه حالت آسانِ خسته‌کننده‌ای باشد و نه آنقدر سخت که ساعت‌ها درگیر یک غول باشم ;-)