Elden Ring: Crucible Knight Ordovis (Auriza Hero's Grave) Boss Fight

همانطور که احتمالاً می‌دانید، غول‌ها در بازی Elden Ring به سه دسته تقسیم می‌شوند. از پایین‌ترین به بالاترین: غول‌های میدانی، غول‌های دشمن بزرگ‌تر و در نهایت نیمه‌خدایان و افسانه‌ها.

شوالیه‌ی صلیبی اردوویس در پایین‌ترین سطح، یعنی غول‌های میدانی، قرار دارد و غول پایانی سیاه‌چاله‌ی Auriza Hero's Grave است که در حومه‌ی پایتخت در Elden Ring واقع شده است. مانند اکثر غول‌های کوچک‌تر بازی، این غول اختیاری است، به این معنی که برای پیشبرد داستان اصلی نیازی به شکست دادن آن ندارید.

این سیاه‌چال‌های شبیه به قبر قهرمانان همیشه با ارابه‌های بزرگی که مدام سعی می‌کنند شما را زیر بگیرند، آزاردهنده هستند، اما این یکی طولانی‌تر و چالش‌برانگیزتر از بقیه به نظر می‌رسید. مخصوصاً قسمتی که مجبور بودم یک پرش بسیار دقیق انجام دهم در حالی که ارابه‌ای با سرعت بالا به سمت من می‌آمد، کمی استرس‌زا بود. و باسیلیسک‌ها و مرگ احمقانه‌شان. و ارابه‌های بیشتر. در کل، تا الان سیاه‌چال مورد علاقه‌ام نبوده است.

به هر حال، اگر برخی از ویدیوهای قبلی من در مورد شوالیه‌های صلیبی را تماشا کرده باشید، می‌دانید که آنها جزو دشمنان منفور من در این بازی هستند. به خصوص انواعی که از سپر استفاده می‌کنند، معمولاً مبارزات طولانی و استرس‌زایی برای من هستند.

وقتی از دروازه مه آلود عبور کردم و متوجه شدم که فقط یک شوالیه کروسیبل به نام واحد نیست، بلکه یک شوالیه کروسیبل به نام دیگر به همراه یک شوالیه کروسیبل اضافی برای پشتیبانی وجود دارد، تصمیم برای فراخواندن نیروی پشتیبانی خودم به شکل تایچه چاقوی سیاه برای من بسیار آسان بود. من یک لکه‌دار کوچک هستم، اگر بتوانم از آن اجتناب کنم، به تنهایی در مقابل دو شوالیه عظیم الجثه و خشن قرار نمی‌گیرم!

خود غول از نوع شمشیر و سپر است که من معمولاً آن را چالش‌برانگیزترین می‌دانم، در حالی که شوالیه‌ی صلیبی اضافی فقط نیزه دارد و طبق تجربه‌ی من، وارد کردن آسیب به آن به طور قابل توجهی آسان‌تر است، بنابراین تصمیم گرفتم بگذارم تیچه غول را مشغول نگه دارد در حالی که من روی خلاص شدن از شر یاور کوچک و آزاردهنده‌اش تمرکز می‌کنم.

تیچه در خیلی چیزها عالی است، اما نگه داشتن ضربات تهاجمی جزو آنها نیست، بنابراین البته چند باری خودم را در نوک تیز شمشیر رئیس یافتم و در عین حال مجبور بودم از برخورد نیزه بزرگ دوستش جلوگیری کنم، اما در کل، به نظر می‌رسید که نسبتاً خوب جواب داده و استرس زیادی را از مبارزه کم کرده است، بنابراین تیچه را به خاطر اینکه اجازه دادم گوشت لطیف خودم این بار کتک بخورد، اخراج نمی‌کنم. اگر انگوال بود، هرگز پایان ماجرا را نمی‌شنید. خوشبختانه تا زمانی که من اجازه دهم، از بازنشستگی لذت می‌برد.

وقتی شوالیه اضافی در نهایت مرد، خیلی ساده بود که علیه رئیس متحد شوند و کار او را تمام کنند. جالب است که چطور این تاکتیک دقیقاً همان چیزی به نظر می‌رسید که او قصد داشت روی من استفاده کند. این نوع تغییر موضع است که من دوست دارم. معلوم شد که اگر شخص دیگری توجه این شوالیه‌های Crucible را جلب کند، خیلی راحت‌تر می‌توان از پشت به آنها خنجر زد، یک غافلگیری بزرگ.

و حالا به جزئیات خسته‌کننده‌ی همیشگی در مورد شخصیتم می‌رسیم. من بیشتر به عنوان یک شخصیت با مهارت بالا بازی می‌کنم. سلاح سرد من نیزه شمشیر نگهبان با قدرت کین و شمشیر مقدس خاکستر جنگ است. سلاح‌های دوربرد من کمان بلند و کمان کوتاه هستند. سپر من پوسته‌ی لاک‌پشت بزرگ است که بیشتر برای بازیابی استقامت از آن استفاده می‌کنم. وقتی این ویدیو ضبط شد، سطح من ۱۲۹ بود. فکر می‌کنم احتمالاً برای این محتوا کمی سطحم بالاست، اما این سیاه‌چاله و مبارزه با غول به هر حال به طور معقولی چالش‌برانگیز به نظر می‌رسید. من همیشه به دنبال نقطه‌ی مطلوبی هستم که نه حالت آسان و خسته‌کننده‌ای داشته باشد و نه آنقدر سخت که ساعت‌ها درگیر یک غول باشم ;-)

مطالعه بیشتر

اگر از این پست لذت بردید، ممکن است این پیشنهادات را نیز بپسندید:

• Elden Ring: Dragonkin Soldier (Lake of Rot) Boss Fight
• Elden Ring: Bell-Bearing Hunter (Isolated Merchant's Shack) Boss Fight
• Elden Ring: Cemetery Shade (Tombsward Catacombs) Boss Fight