Elden Ring: Magma Wyrm Makar (Ruin-Strewn Precipice) Boss Fight

همانطور که احتمالاً می‌دانید، غول‌ها در بازی Elden Ring به سه دسته تقسیم می‌شوند. از پایین‌ترین به بالاترین: غول‌های میدانی، غول‌های دشمن بزرگ‌تر و در نهایت نیمه‌خدایان و افسانه‌ها.

ماگما ویرم ماکار در رده میانی، یعنی غول‌های دشمن بزرگ قرار دارد و غول پایانی منطقه Ruin-Strewn Precipice در لیورنیای شمالی دریاچه‌ها است. مانند اکثر غول‌های کوچک‌تر بازی، این غول اختیاری است به این معنی که برای پیشبرد داستان اصلی نیازی به کشتن آن ندارید، اما انجام این کار مسیر جایگزینی را به فلات آلتوس باز می‌کند، بنابراین برای رسیدن به آنجا نیازی به عبور از آسانسور بزرگ دکتوس ندارید.

این غول شبیه یک مارمولک بسیار بزرگ است. یا شاید یک اژدهای بسیار کوچک باشد. علاوه بر اینکه آتش از دهانش بیرون می‌آید، شمشیر هم به دست دارد و من تا به حال اژدهایی ندیده‌ام که این کار را بکند. خب، هر چه که باشد، به سمت شما حمله می‌کند، آتش از دهانش بیرون می‌دهد، با شمشیرش به شما حمله می‌کند و احتمالاً سعی می‌کند از تمام بدنش برای له کردن شما به زمین استفاده کند، بنابراین در کل، این چیز بسیار آزاردهنده است و با مرگ خیلی بهتر می‌شود.

من تقریباً آخر شب، نزدیک به پایان جلسه بازی‌ام، به آن رسیدم و حال و حوصله مارمولک‌های بدخلق و آتشین‌دم که تمایلی به مردن ندارند را نداشتم، بنابراین تصمیم گرفتم از دوست قدیمی خوبم، شوالیه تبعیدی، انگوال، کمک بخواهم. باید اعتراف کنم که این مرد باعث می‌شود اکثر رویارویی‌ها با غول‌ها خیلی کمتر استرس‌زا باشد، اما گاهی اوقات هم کمی کسل‌کننده می‌شود. با این حال، احمقانه است که از همه ابزارهای موجود استفاده نکنیم. نه اینکه بخواهم انگوال را ابزار بنامم، مطمئنم که او آدم خیلی خوبی است و بدون هیچ تقصیری تبعید شده است. درست است.

حتی با وجود اینکه انگوال آنجاست تا ضربات را به جای من دفع کند، متوجه خواهید شد که چند باری تا آستانه مرگ پیش رفته‌ام. من مشکلی با خراب کردن رویارویی‌های آسان و همچنین رویارویی‌های سخت ندارم، به خصوص چند باری که باس به من ضربه محکمی زد.

بعد از اینکه غول کشته شد، شاید بتوانید نماد تهاجم یکی از اهداف خط ماموریت‌های پچز را در اتاق پیدا کنید. من که یک کهنه‌کار دارک سولز هستم و در گذشته انبوهی از مزخرفات پچز را تحمل کرده‌ام، وقتی فرصتی پیش آمد او را کشتم، بنابراین آن ماموریت را ندارم. با این حال، خاطره‌ی خوبی از محو شدن زندگی از چشمان پچز دارم و این خیلی ارزشمند است ;-)