تصویر: دسته گل هاپ روستایی

این تصویر، ترکیبی خیره‌کننده از طبیعت بی‌جان را به نمایش می‌گذارد، دسته گلی نه از گل رز یا سوسن، بلکه از رازک، که با دقتی چیده شده‌اند که آنها را از یک محصول کشاورزی به یک مجسمه زنده ارتقا می‌دهد. در نگاه اول، پیش‌زمینه با خوشه‌ای از مخروط‌های رازک توجه را به خود جلب می‌کند، که هر کدام توسط طبیعت با لایه‌هایی از براکته‌های کاغذی که در یک الگوی مخروطی روی هم قرار گرفته‌اند، ساخته شده‌اند که دقت کار دست یک جواهرساز را به یاد می‌آورد. مخروط‌ها گویی در یک دسته گل چیده شده‌اند، رنگ‌های آنها به طرز زیبایی از سبزی‌های روشن و تازه رازک‌های تازه برداشت شده به رنگ‌های کهربایی طلایی رازک‌هایی که در پایان فصل خود رسیده‌اند، تغییر می‌کند. این طیف رنگی، چرخه زندگی گیاه را نشان می‌دهد و طراوت، رسیدگی و حرکت آرام به سمت نگهداری را، همه در یک ترکیب واحد، در بر می‌گیرد.

نورپردازی گرم و طبیعی است و با نرمی در سراسر دسته گل فیلتر می‌شود که بافت مخروط‌ها را تقویت می‌کند و رگه‌های ظریفی را که از میان برگ‌هایشان عبور می‌کنند، آشکار می‌سازد. هایلایت‌های کوچک در امتداد لبه‌های هر برگچه می‌درخشند و چشم را به سمت مراکز مملو از لوپولین، جایی که روغن‌های اساسی در آن قرار دارند، می‌کشانند. این رزین‌ها، اگرچه دیده نمی‌شوند، اما به نظر می‌رسد از تصویر ساطع می‌شوند و در تخیل، عطرهای گل، گیاهی و مرکباتی را که رازک به آبجو می‌دهد، تداعی می‌کنند. سایه‌ها به آرامی در زیر دسته گل قرار می‌گیرند و آن را محکم روی سطح چوبی ریشه می‌زنند و در عین حال بر عمق سه‌بعدی آن تأکید می‌کنند. هر مخروط ملموس به نظر می‌رسد، گویی می‌توان دست دراز کرد و آن را از دسته جدا کرد و عطر آن را در هوا منتشر کرد.

در میانه میدان، دسته گل با مخروط‌هایی با اشکال و بافت‌های متنوع، برخی کشیده و مخروطی، برخی کوتاه‌تر و گردتر، به سمت بیرون گسترش می‌یابد. این تنوع، ترکیبی از ارقام رازک را نشان می‌دهد که هر کدام عطر و طعم منحصر به فرد خود را دارند. این‌ها در کنار هم، مجموعه‌ای از احتمالات را تشکیل می‌دهند: نت‌های لیمویی روشن از یکی، ته‌مایه‌های خاکی و گیاهی از دیگری، و نشانه‌های گرمسیری از میوه‌های هسته‌دار یا رزین کاج از دیگری. این عطر به همان اندازه که یک دسته گل بصری است، یک دسته گل حسی نیز هست، تنوع موجود در نمایش، تفکر در مورد هنر آبجوساز را فرا می‌خواند، جایی که این مخروط‌های به ظاهر ساده به بیانی مایع تبدیل می‌شوند.

پس‌زمینه کم‌رنگ اما عمدی است، یک بشکه چوبی که به اندازه کافی خارج از فوکوس قرار گرفته تا به جای غالب بودن، تداعی‌گر باشد. سطح منحنی و نوار آهنی آن به قرن‌ها سنت اشاره دارد و نقش بلوط و چوب را در دم کردن و کهنه شدن قهوه به ذهن متبادر می‌کند. محیط روستایی با رازک، چه طبیعی و چه مصنوعی، هماهنگ است و فضایی را ایجاد می‌کند که گویی در تاریخ غرق شده است. این فضایی است که در آن آزمایش و سنت در کنار هم قرار دارند: بشکه چوبی، نمادی از صنایع دستی دیرینه، با دسته گل رازک، استعاره‌ای از خلاقیت و نوآوری در دم کردن قهوه، جفت شده است.

این عناصر در کنار هم، نه تنها جذابیت بصری رازک را تداعی می‌کنند، بلکه داستانی را که روایت می‌کنند، تداعی می‌کنند. دسته گل، پالت آبجوساز را مجسم می‌کند، ماده خامی که آبجوهای آل، لاگر، آی‌پی‌ای و استوت از آن روح می‌گیرند. چیدمان آن، هم هدیه برداشت محصول و هم هنر لازم برای تبدیل آن به آبجو را به یاد می‌آورد، که هر کدام نتی از سمفونی طعم‌ها را تشکیل می‌دهند. گرمای محیط، این روایت را تقویت می‌کند و ارتباط بین مزرعه، کارگاه و میخانه، جایی که محصول نهایی به اشتراک گذاشته می‌شود، را ترسیم می‌کند.

در نهایت، این تصویر تعادلی بین سادگی و پیچیدگی، بین کشاورزی و هنری را به تصویر می‌کشد. دسته گل رازک، که در پس‌زمینه روستایی خود قرار گرفته است، به چیزی بیش از مجموعه‌ای از مخروط‌ها تبدیل می‌شود - این به تجلیلی از ماده‌ای تبدیل می‌شود که قرن‌ها سنت دم کردن آبجو را تعریف کرده و همچنان الهام‌بخش مسیرهای جدید در آبجوهای دست‌ساز است. این تصویر هم یک طبیعت بی‌جان و هم یک داستان زنده است که با درخشش طلایی نور طبیعی روشن شده و توسط بافت‌های چوبی فضایی که به ریشه‌های آن احترام می‌گذارد، قاب گرفته شده است.

تصویر مربوط به: رازک در تولید آبجو: ویلامت