Εικών: Sussex Hop Ποικιλίες

Η φωτογραφία αποτυπώνει ένα εντυπωσιακό και ζωντανό πορτρέτο του λυκίσκου Sussex σε ένα βασικό στάδιο του κύκλου ανάπτυξής του, όπου οι κώνοι εμφανίζουν μια συναρπαστική γκάμα αποχρώσεων από φρέσκο, καταπράσινο πράσινο έως ένα πλούσιο, χρυσοκίτρινο. Το πρώτο πλάνο κυριαρχείται από μια μικρή συστάδα κώνων, των οποίων τα στρωματοποιημένα βράκτια είναι διατεταγμένα με αρχιτεκτονική ακρίβεια, με κάθε λέπια που μοιάζει με πέταλο να καμπυλώνει χαριτωμένα προς την άκρη. Δύο από τους κώνους έχουν αρχίσει να μετατρέπονται από πράσινο σε χρυσό, ένα σημάδι ωριμότητας και ετοιμότητας για συγκομιδή, οι φωτεινοί τόνοι τους λάμπουν σαν να φωτίζονται από μέσα από τον απογευματινό ήλιο. Αυτή η απαλή αντίθεση στο χρώμα όχι μόνο τονίζει τον φυσικό κύκλο ζωής του λυκίσκου, αλλά συμβολίζει και τη μεταμορφωτική στιγμή που το δυναμικό γίνεται προϊόν, όταν η πρώτη ύλη του χωραφιού είναι σχεδόν έτοιμη να εισέλθει στο κτήμα του ζυθοποιού. Γύρω από τους κώνους, τα φύλλα του λυκίσκου τεντώνονται προς τα έξω, με οδοντωτές άκρες και προεξέχουσες φλέβες να απαθανατίζουν διακριτικές ανταύγειες που δίνουν υφή και βάθος στο σκηνικό. Το βαθύ πράσινο χρώμα τους πλαισιώνει τον ίδιο τον λυκίσκο, παρέχοντας μια φυσική αντίθεση που τραβάει το βλέμμα του θεατή απευθείας στους κώνους.

Προχωρώντας προς τη μέση, η απαλότητα της εστίασης δημιουργεί μια ζωγραφική εντύπωση του ευρύτερου φυτού, με επιπλέον συστάδες λυκίσκου να υπονοούνται αντί να είναι πλήρως λεπτομερείς. Το θολό εφέ υποδηλώνει κίνηση, σαν ένα απαλό καλοκαιρινό αεράκι να κινείται μέσα από τα φύλλα και τους κώνους, φέρνοντας μαζί του το ελαφρώς ρητινώδες άρωμα της λουπουλίνης - τη χρυσή σκόνη που κρύβεται μέσα στον λυκίσκο. Είναι εύκολο να φανταστεί κανείς την ελαφριά κολλώδη υφή των βρακτίων αν τα αγγίξει κανείς, το άρωμα της γης, του γρασιδιού και των μακρινών εσπεριδοειδών να παραμένει στα χέρια του μετά το άγγιγμα των κώνων. Αυτή η αισθητηριακή διάσταση, αν και αόρατη στην εικόνα, αναδεικνύεται από την αλληλεπίδραση των έντονων λεπτομερειών στο πρώτο πλάνο και την απαλότερη, ιμπρεσιονιστική επεξεργασία της μέσης απόστασης.

Το φόντο ξεδιπλώνεται σε μια πλατιά έκταση υπαίθρου, που αποδίδεται σε θολές αποχρώσεις του πράσινου και του απαλού χρυσού. Οι κυματιστοί λόφοι του Σάσεξ εκτείνονται στον ορίζοντα, στρωματοποιημένοι σαν πτυχές υφάσματος υπό το βάρος του δύοντος ηλίου. Το θολό φως μεταμορφώνει το τοπίο σε ένα λαμπερό ταπισερί, όπου χωράφια, φράκτες και κομμάτια δασικής έκτασης λιώνουν το ένα μέσα στο άλλο. Αν και ασαφές, το φόντο παρέχει ουσιαστικό πλαίσιο: δεν πρόκειται για μια μεμονωμένη βοτανική μελέτη, αλλά για μια ματιά σε μια ακμάζουσα γεωργική παράδοση ενσωματωμένη σε έναν συγκεκριμένο τόπο. Η ίδια η ύπαιθρος γίνεται μέρος της ιστορίας, βασίζοντας τον λυκίσκο στην πολιτιστική και γεωγραφική τους ταυτότητα, υπενθυμίζοντας στον θεατή ότι τα χωράφια του Σάσεξ φιλοξενούν την καλλιέργεια λυκίσκου εδώ και γενιές.

Μαζί, αυτά τα στοιχεία σχηματίζουν μια σύνθεση που δίνει την αίσθηση οικειότητας και έκτασης. Ο θεατής έρχεται αρκετά κοντά για να θαυμάσει την περίπλοκη γεωμετρία ενός μόνο κώνου, ενώ παράλληλα καλείται να κάνει ένα βήμα πίσω νοερά και να εκτιμήσει τον ευρύτερο ρυθμό της γης, της εποχής και της κληρονομιάς. Ο ζεστός φωτισμός, εμπλουτισμένος με χρυσούς τόνους, ενισχύει αυτή τη δυαδικότητα υποδηλώνοντας τόσο την ατομική τελειότητα ενός κώνου στα πρόθυρα της συγκομιδής όσο και τη διαχρονική, κυκλική φύση της γεωργίας. Κάθε λεπτομέρεια μιλάει για την αφθονία, την ποιότητα και την παράδοση: το σταθερό χέρι του καλλιεργητή, το εύφορο έδαφος του Σάσεξ και τους αιώνες γνώσης που έχουν αναδείξει την καλλιέργεια λυκίσκου σε επιστήμη και τέχνη.

Η εικόνα τελικά μεταφέρει κάτι περισσότερο από την οπτική ομορφιά του λυκίσκου. Μεταδίδει τον συμβολικό τους ρόλο ως συνδετικούς κρίκους - μεταξύ γης και ζυθοποιού, αγρότη και πότη, παρελθόντος και παρόντος. Αυτοί οι κώνοι, είτε είναι ακόμα πράσινοι είτε έχουν γίνει χρυσοί, κρύβουν μέσα τους την υπόσχεση της μεταμόρφωσης, της πικρίας που ισορροπείται με το άρωμα, των ταπεινών φυτών που γίνονται η καθοριστική ουσία της μπύρας. Μας υπενθυμίζουν ότι πίσω από κάθε πίντα μπίρας ή λάγκερ βρίσκεται αυτή η στιγμή στα χωράφια: το λαμπερό πρασινοχρυσό του λυκίσκου που λιάζεται στον ήλιο του Σάσεξ, περιμένοντας τη συγκομιδή, περιμένοντας να γίνει μέρος κάτι μεγαλύτερου.

Η εικόνα σχετίζεται με: Λυκίσκος στην ζυθοποιία: Σάσεξ