تصویر: راه اندازی آبجوسازی خانگی روستایی

در قلب این دستگاه دم‌آوری روستایی، یک کاربوی شیشه‌ای قرار دارد که تقریباً تا شانه‌ها با مایعی غنی کهربایی رنگ و زنده از تخمیر پر شده است. سطح آن با لایه‌ای کف‌آلود از کراوزن، مخلوطی کف‌آلود از مخمر و پروتئین‌ها که مرحله شدید تخمیر را نشان می‌دهد، پوشانده شده است. در زیر آن، جریان‌هایی از حباب‌های کوچک کربناته به طور پیوسته بالا می‌آیند و درخشش نور نرم و گرمی را که به داخل اتاق فیلتر می‌شود، به خود می‌گیرند و مایع را با درخششی ظریف و جوشان به حرکت در می‌آورند. کاربوی با یک درپوش لاستیکی قرمز آب‌بندی شده و روی آن یک قفل هوا با لوله مستقیم قرار دارد، یک محافظ ساده اما مؤثر که به دی‌اکسید کربن اجازه خروج می‌دهد و در عین حال آلاینده‌ها را دور نگه می‌دارد و بر تعادل بین علم و سنت در قلب دم‌آوری خانگی تأکید می‌کند.

این ظرف که بر روی یک زیرانداز کرباسی زبر بر روی یک میز چوبی کهنه قرار گرفته، در مرکز صحنه توجه را به خود جلب می‌کند. کرباس اصالتی لمسی به اثر می‌بخشد، الیاف خشن آن در تضاد با انحناهای صاف شیشه، تصویر جاودانه یک اثر دست‌ساز را تداعی می‌کند. میز زیرین، که با گذشت زمان فرسوده شده و نشانه‌هایی از پروژه‌های بی‌شمار گذشته را بر خود دارد، تصویر را در قالبی تاریخی قرار می‌دهد، گویی دم کردن آبجو از دیرباز بخشی از ریتم خانه بوده است. در سمت چپ کاربوی، توده کوچکی از جو مالت‌دار به طور اتفاقی پراکنده شده است و دانه‌های طلایی کم‌رنگ آن به آرامی می‌درخشند. در کنار آن، یک پارچه کتانی تا شده، ساده و کاربردی قرار دارد که فضای هنری را تقویت می‌کند و در عین حال به بیننده یادآوری می‌کند که این فرآیند با چه حس انسانی انجام شده است.

در پس‌زمینه، ابزارهای اضافی مربوط به حرفه‌ی آبجوسازی ظاهر می‌شوند که هر کدام با دقت چیده شده‌اند تا به جای شلوغی، کاربردی بودن را القا کنند. یک بطری آبجوی قهوه‌ای بلند و باریک به صورت عمودی قرار گرفته و سطح بدون علامت آن منتظر پر شدن با نوشیدنی نهایی است. در کنار آن، یک کتری بزرگ از جنس استیل ضد زنگ قرار دارد که سطح فلزی برس خورده‌ی آن با انعکاس‌های ملایمی نور را به خود جذب می‌کند. این عناصر در کنار هم، روایتی بصری را تشکیل می‌دهند که سفر آبجو را از مواد اولیه تا مایع تخمیر شده در کاربوی و در نهایت تا محصول نهایی که آماده‌ی لذت بردن است، به تصویر می‌کشد.

حال و هوای کلی صحنه گرم و دلنشین است و با تعامل بافت‌های طبیعی - شیشه، چوب، کرباس، غلات و پارچه - شکل گرفته است. همه در درخشش نور ملایمی که به آرامی در سراسر صحنه پخش می‌شود، غرق شده‌اند. این حس صبر، مراقبت و ارتباط با سنت را تداعی می‌کند، ویژگی‌هایی که مدت‌هاست آبجوسازی خانگی را بیش از یک سرگرمی، بلکه به عنوان آیینی که علم، هنر و جامعه را به هم پیوند می‌دهد، تعریف کرده‌اند. این یک آزمایشگاه استریل نیست، بلکه فضایی زنده است که در آن هر جزئیات - حباب‌های در حال افزایش، جو پراکنده، چوب کهنه - به فضای اصالت کمک می‌کند.

در این تصویر ثابت، جوهره دم‌آوری خانگی نهفته است: فرآیندی که عمیقاً ریشه در آزمایش، احترام به مواد اولیه و رضایت از خلق چیزی ملموس با دستان خود دارد. کاربوی، پر از نوید آبجو، نه تنها به عنوان ظرفی برای تخمیر، بلکه به عنوان نمادی از فداکاری ایستاده است که صبورانه منتظر است تا زمان و مخمر، جادوی دگرگون‌کننده خود را به کار گیرند. محیط روستایی این روایت را تقویت می‌کند و به بیننده یادآوری می‌کند که دم‌آوری به همان اندازه که به شیمی و تکنیک مربوط است، به میراث و فضا نیز مربوط می‌شود.

تصویر مربوط به: تخمیر آبجو با مخمر Fermentis SafBrew DA-16