تصویر: استایریان گلدینگ هاپس کلوزآپ

این عکس، زیبایی ظریف و جذابیت علمی رازک‌های گلدینگ استیریایی را که به طور مرتب در دیواره‌های شفاف یک بشر شیشه‌ای چیده شده‌اند، به تصویر می‌کشد. این نمایش غیرمعمول، بلافاصله شکاف بین کشاورزی و علم را پر می‌کند و به بیننده یادآوری می‌کند که دم کردن آبجو هم یک هنر طبیعی و هم یک فرآیند دقیق و روشمند است. مخروط‌ها، تپل و پر جنب و جوش، به رنگ سبز غنی هستند و براکته‌های روی هم افتاده آنها الگوهای پیچیده‌ای را تشکیل می‌دهند که هم منظم و هم ارگانیک به نظر می‌رسند. در میان آنها، رگه‌های کوچکی از لوپولین طلایی به چشم می‌خورد که به آرامی در زیر نور طبیعی پراکنده می‌درخشند. این غدد رزینی، اگرچه کوچک هستند، اما قدرت عظیمی دارند - روغن‌ها و اسیدهای غلیظی که تلخی، طعم و عطر آبجو را شکل می‌دهند. دیده شدن آنها در تصویر، آنها را تقریباً گرانبها می‌کند، گویی که فرد در حال نگاه کردن به جوهره دم کردن آبجو است که در درون این مخروط‌های شکننده حبس شده است.

خودِ جام، با فرمی ساده و تمیز، بر ایده‌ی رازک به عنوان موضوعی برای مطالعه و همچنین منبعی برای هنر تأکید می‌کند. با قرار دادن مخروط‌ها در دیواره‌های شفاف خود، امکان مشاهده‌ی دقیق ساختار و بافت آنها را فراهم می‌کند، تقریباً گویی نمونه‌هایی در آزمایشگاه هستند. این ارائه توجه را به هویت دوگانه‌ی رازک جلب می‌کند: همزمان محصولی از مزارع و کشتزارها که توسط خاک و آب و هوا تغذیه می‌شوند، و در عین حال موضوعی برای علم آبجوسازی که برای دستیابی به نتایج مطلوب و پایدار مورد مطالعه و دستکاری قرار می‌گیرند. این ارائه، مخروط‌ها را فراتر از ماده‌ی خام ارتقا می‌دهد و آنها را به عنوان گنجینه‌هایی از طبیعت و دانش معرفی می‌کند.

نور نرم و پراکنده به آرامی بر صحنه می‌تابد و مخروط‌ها را به گونه‌ای روشن می‌کند که سرزندگی تازه آنها را بدون خشونت برجسته می‌کند. هر برگچه درخشش ظریفی دارد و بر سطح ظریف آن تأکید می‌کند، در حالی که فرورفتگی‌های عمیق‌تر بین لایه‌ها در سایه‌های گرمی سایه انداخته شده‌اند که عمق و بُعد ایجاد می‌کنند. تعامل نور و بافت باعث می‌شود که مخروط‌ها تقریباً ملموس به نظر برسند، گویی می‌توان از میان قاب عبور کرد و احساس کرد که برگچه‌های کاغذی آنها جای خود را به رزین چسبنده در زیر می‌دهند. رگه‌های طلایی لوپولین به طور ضعیفی می‌درخشند و حضور آنها به پتانسیل معطری اشاره دارد که منتظر است تا زمانی که سرانجام از رازک در دم کردن استفاده می‌شود، آزاد شود.

پشت لیوان، پس‌زمینه مبهم و نامشخص باقی مانده است، با این حال نشانه‌هایی از محیط دم‌آوری قابل تشخیص است: اشکال نرم و تُن‌های فلزی که یادآور تخمیرکننده‌ها، ظروف دم‌آوری یا سطوح صیقلی یک آبجوسازی مدرن هستند. این زمینه، رازک‌ها را در روایت بزرگ‌ترشان قرار می‌دهد و به ما یادآوری می‌کند که این مخروط‌ها اشیاء ایستا نیستند، بلکه برای تغییر و تحول مقدر شده‌اند. به زودی، آنها با مالت، مخمر و آب ملاقات می‌کنند و رقص پیچیده‌ای را آغاز می‌کنند که مواد خام را به آبجو تبدیل می‌کند. پس‌زمینه مبهم تضمین می‌کند که تمرکز بیننده همچنان بر خود رازک‌ها باقی بماند و در عین حال فضایی از مکان و هدف را فراهم کند.

حال و هوای این ترکیب، تأمل‌برانگیز و هنرمندانه است. این ترکیب، گلدینگ‌های استیری را نه تنها به خاطر زیبایی بصری‌شان، بلکه به خاطر مشارکت‌های ظریف و دقیقی که در دم‌آوری دارند، ستایش می‌کند. این رازک‌ها که به خاطر ویژگی ملایم و پالایش‌یافته‌شان شناخته می‌شوند، اغلب نت‌هایی از خاکی بودن، ادویه ملایم و تُن‌های ظریف گل را به ارمغان می‌آورند که آنها را در سبک‌های سنتی اروپایی محبوب و توسط آبجوسازان مدرن که به دنبال تعادل و ظرافت هستند، مورد تقدیر قرار می‌دهد. با نگاه به مخروط‌های درون لیوان، تقریباً می‌توان عطر آنها را تصور کرد - نرم، گیاهی، کمی شیرین، با زمزمه‌هایی از گل‌های وحشی و مزارع در هنگام غروب - که مناظر اسلوونی را که این گونه به طور سنتی در آن کشت می‌شود، تداعی می‌کنند.

در مجموع، این عکس از احترامی که آبجوسازان و دوستداران آبجو به رازک قائلند، حکایت دارد. با به تصویر کشیدن گلدینگ‌های استیری به این شکل، توجه را به پیچیدگی و اهمیت آنها جلب می‌کند و آنها را نه صرفاً به عنوان مواد تشکیل‌دهنده، بلکه به عنوان قلب تپنده تجربه حسی آبجوسازی در نظر می‌گیرد. این عکس بیننده را دعوت می‌کند تا مکث کند، مشاهده کند و از تعامل طبیعت، علم و صنعت که در هر مخروط گنجانده شده است، قدردانی کند. این تصویر ادای احترامی آرام اما قدرتمند به رازک است، یادآوری می‌کند که در اشکال ساده آنها، پتانسیل طعم‌ها و عطرهایی نهفته است که می‌توانند آبجوهای فراموش‌نشدنی را شکل دهند.

تصویر مربوط به: رازک در آبجوسازی: گلدینگ استیری