Obraz: Tarnished kontra Rotwood Serpent w Katakumbach

Obraz przedstawia dramatyczną konfrontację w starożytnych podziemnych katakumbach, utrzymaną w mrocznym, inspirowanym anime stylu fantasy. Scenę oświetlają subtelne zielono-niebieskie cienie i mdła pomarańczowa poświata, wydobywająca się z krost osadzonych w korze ciała potwornego stworzenia. Postać o wyglądzie Tarnished stoi na pierwszym planie po lewej stronie, odziana w zwiewne, podarte czarne szaty z subtelnymi płytami pancerza pod spodem. Miecz mocno trzyma w prawej dłoni, nisko, pochylony w poprzek ciała, gotowy do ataku obronnego lub kontrataku. Poza sugeruje napięcie, strach, ale także determinację – ramiona nisko opuszczone, nogi zgięte w gotowości, tkanina falująca w ruchu stworzenia zbyt wielkiego, by je zignorować.

Potwór przed nim zajmuje większość prawej strony obrazu. W przeciwieństwie do bestii z czterema kończynami, ma tylko dwie – masywne, korzeniopodobne przednie nogi zakończone rozszczepionymi pazurami ze skręconej kory i stwardniałej zgnilizny. Za nimi resztę ciężaru spoczywa nie na nogach, lecz na wężowatym ciele, wijącym się i zwężającym ku tyłowi niczym ogromny żywy pień lub zepsuta gąsienica. Plamiste, gnijące drewno tworzy zewnętrzną powłokę stworzenia, miejscami mokre i łuszczące się, zrośnięte grzybicznymi owrzodzeniami, które wybrzuszają się i pulsują wewnętrznym światłem. Świecące rany wybuchają na jego tułowiu i wzdłuż wijącego się ciała niczym roztopione węgle uwięzione pod obumierającą korą.

Głowa przypomina zarówno czaszkę wyrzeźbioną ze starożytnego drzewa, jak i drapieżny warkot czegoś, co nigdy nie potrzebowało oczu do polowania. Rogi konarów wieńczą jego głowę niczym roztrzaskany baldachim, poszarpane i ostre, rozchodzące się na boki niczym drzazgi skamieniałej kości. Paszcza stworzenia rozwarta jest w ryku – kły z popękanego, rozłupanego drewna otaczają jego paszczę, z której sączy się sok niczym krew. Dwa zatopione żarzące się węgle służą za oczy, wpatrując się w samotnego wojownika z niewątpliwym głodem.

Za nimi wznosi się architektura katakumb: wysokie, kamienne łuki skąpane w cieniu, wytarte cegły niknące w mroku nad głowami. Zimne, niebieskie tony dominują w otoczeniu, kontrastując z piekielnym blaskiem stworzenia. Luźny kurz rozsypuje się po spękanych płytkach u ich stóp, a cała komnata wydaje się ciężka od starości, rozkładu i obietnicy jednego ocalałego. Kompozycja kieruje wzrok od stalowego blasku miecza na monstrualną twarz, tworząc linię napięcia między człowiekiem a olbrzymem – zamrożoną chwilę przed uderzeniem, gdzie nawet kamień zdaje się wstrzymywać oddech.

Obraz jest powiązany z: Elden Ring: Wrzodziejący Duch Drzewa (Katakumby Szczytów Olbrzymów) Walka z bossem