تصویر: تخمیر آبجو طلایی در روستیک کاربوی

این عکس، صحنه‌ای گرم و روستایی از دم‌آوری خانگی را نشان می‌دهد که حول یک تخمیرکننده شیشه‌ای بزرگ پر از مایعی طلایی و جوشان است که بی‌شک آبجویی در بحبوحه تخمیر است. ظرف، یک ظرف سنتی با شانه‌های خمیده و گردنی باریک، بر ترکیب‌بندی غالب است و محکم روی یک میز چوبی فرسوده قرار گرفته است که سطح آن شیارهای عمیق، خراش‌ها و زنگار نرمی را نشان می‌دهد که تنها سال‌ها استفاده می‌تواند به آن دست یابد. شیشه فوق‌العاده شفاف است و شفافیت آن به بیننده اجازه می‌دهد تا فعالیت معلق درون آن را مشاهده کند - آبجو با رنگی کهربایی غنی، در مرز طلایی-عسلی، می‌درخشد و جریان‌هایی از حباب‌های کوچک با انرژی از اعماق آن بالا می‌آیند و هنگام حرکت به سمت بالا، نور را جذب می‌کنند. این حباب‌ها در زیر یک تاج ضخیم و ناهموار از کف و فوم که به داخل گردن تخمیرکننده چسبیده است، جمع می‌شوند. کراوزن کف‌آلود، کمی سفید مایل به کرم با ته رنگ خامه‌ای، گواهی بر فرآیند زنده و تنفس آبجو است، زیرا مخمر، قندهای مالت را به الکل و دی‌اکسید کربن تبدیل می‌کند.

درپوش تخمیرکننده با یک درپوش چوب پنبه‌ای مجهز به یک قفل هوا از جنس پلاستیک شفاف پوشانده شده است. خود قفل هوا، ساده اما ضروری، مانند یک نگهبان به صورت عمودی ایستاده است و محفظه آب کوچک آن در نور گرم، درخششی ضعیف دارد. وجود آن نشان‌دهنده توجه دقیق آبجوساز است که به گازها اجازه خروج می‌دهد و در عین حال از آبجوی در حال تخمیر در برابر آلودگی محافظت می‌کند. همین جزئیات به تنهایی یادآور هنر صمیمی، علمی و هنرمندانه دم‌آوری خانگی است، جایی که صبر، دقت و اشتیاق در هم می‌آمیزند.

اطراف مخزن تخمیر، وسایل ظریف اما خاطره‌انگیزی قرار دارند که فضای روستایی را تقویت می‌کنند. در سمت چپ، که تا حدی در فوکوس ملایم قرار دارد، یک قوری دم‌نوش از جنس استیل ضد زنگ، محکم و خوش‌ساخت قرار دارد که سطح برس‌خورده آن، هایلایت‌های کم‌نور را منعکس می‌کند. در کنار آن، یک کیسه کرباسی به شدت آویزان است که احتمالاً پر از دانه‌های مالت است و بافت زبر آن با فلز صاف و شیشه اطرافش در تضاد است. در سمت راست ترکیب‌بندی، طنابی کلاف شده، ضخیم و خشن قرار دارد که به صحنه حالتی کاربردی و زمینی می‌بخشد، گویی این محیط می‌تواند به همان راحتی که به انبار آبجوسازی تعلق دارد، به یک کارگاه یا انبار نیز تعلق داشته باشد. یک درپوش فلزی کدر در نزدیکی میز قرار دارد که سطح آن بر اثر گذشت زمان و استفاده کدر شده است و نشان می‌دهد که زمانی قوری دم‌نوش یا ظرف دیگری را پوشانده بوده است. این اشیاء پراکنده عمداً در جای خود قرار گرفته‌اند، اما به طور طبیعی متعلق به آن هستند، گویی آبجوساز برای لحظه‌ای از آنجا دور شده و ابزار کار خود را در جایی که آخرین بار افتاده بودند، رها کرده است.

پس‌زمینه‌ی صحنه از تخته‌های چوبی تشکیل شده است، رگه‌های آنها مشخص و کهنه شده و گرمای قهوه‌ای پررنگی از خود ساطع می‌کنند که فضای صمیمی عکس را تقویت می‌کند. تخته‌ها فرسوده شده‌اند اما فرسوده نیستند، با گره‌ها، ترک‌ها و تغییراتی که به حس اصالت می‌افزاید. نورپردازی ملایم، طلایی و جهت‌دار است و جلوه‌ای از سایه روشن ایجاد می‌کند که بر بافت هر ماده‌ی موجود تأکید می‌کند - حباب‌های درخشان در آبجو، بافت فیبری کیسه‌ی کرباسی، خراش‌های ظریف روی قابلمه، پیچ و تاب درشت طناب و درخشش بازتابنده‌ی شیشه. سایه‌ها به آرامی می‌افتند و بدون مبهم کردن جزئیات، عمق و بُعد می‌بخشند و باعث می‌شوند صحنه‌ی کلی بی‌زمان و تقریباً نقاشی‌گونه به نظر برسد.

در مجموع، این تصویر نه تنها فرآیند تخمیر واقعی را به تصویر می‌کشد، بلکه جذابیت رمانتیک دم کردن آبجو در خانه را نیز به تصویر می‌کشد. این تصویر استریل یا بالینی نیست، بلکه ملموس، انسانی و غرق در سنت است. این عکس، برداشت‌های حسی فراتر از دید را برمی‌انگیزد: تقریباً می‌توان صدای خش‌خش ضعیف CO₂ را که از دریچه هوا خارج می‌شود، شنید، بوی شیرین دانه و طعم مخمر را استشمام کرد و چوب خشن را زیر انگشتان خود حس کرد. این تصویر، سرودی برای صبر و مهارت است که لحظه‌ای گذرا در سفر یک آبجو را به تصویر می‌کشد - تبدیل شدن از مخمر ساده به چیزی زنده، پیچیده و به زودی قابل چشیدن.

تصویر مربوط به: تخمیر آبجو با مخمر آبجوی کالیفرنیایی M54 مانگرو جک