تصویر: دم کردن دستی با مالت‌های برشته

در اتاقی که بین جذابیت روستایی و کنجکاوی علمی معلق به نظر می‌رسد، این تصویر، چیدمان دم‌آوری را به تصویر می‌کشد که به همان اندازه که تجلیلی از آزمایش است، ادای احترامی به سنت نیز هست. در قلب صحنه، یک اجاق هیزمی قدیمی قرار دارد که بدنه چدنی آن گرما و هدف را می‌تاباند. روی آن یک کتری مسی بزرگ قرار دارد که سطح آن با زنگاری ملایم می‌درخشد که نشان از سال‌ها استفاده و دم کردن تعداد بی‌شماری قهوه دارد. در داخل، مایعی غنی و کهربایی رنگ به آرامی می‌جوشد و رشته‌های معطر بخار را آزاد می‌کند که به سمت بالا حلقه می‌زنند و با نور طلایی که از پنجره چند جداره می‌تابند، در هم می‌آمیزند. آتش درون اجاق گاز به آرامی ترق تروق می‌کند و سایه‌های سوسو زننده‌ای را در سراسر اتاق ایجاد می‌کند و فضا را با حس راحتی و تداوم پر می‌کند.

اطراف اجاق گاز کیسه‌های کرباسی پر از مالت‌های برشته شده قرار دارد که رنگ‌های تیره آنها از قهوه‌ای طلایی تا تقریباً به رنگ ماهون متغیر است. دانه‌ها کمی از بالای باز خود بیرون می‌ریزند و بافت‌هایی درشت، برشته و معطر را آشکار می‌کنند. این مالت‌ها به وضوح ستاره‌های این نوشیدنی هستند - دانه‌های مخصوصی که به دلیل توانایی‌شان در ایجاد طعم‌های پیچیده پوسته نان، کارامل و دود ملایم انتخاب شده‌اند. وجود آنها در چنین فراوانی، نشان دهنده یک دستور غذای غنی از ویژگی‌ها است، دستوری که به عمق و ظرافتی که فقط مالت‌های برشته شده می‌توانند ارائه دهند، تکیه دارد.

در سمت راست اجاق، یک میز چوبی محکم به عنوان فضای کاری برای کارهای تحلیلی‌تر آبجوساز عمل می‌کند. روی سطح آن، مجموعه‌ای از ظروف شیشه‌ای آزمایشگاهی با دقت چیده شده است: لوله‌های آزمایش که به صورت عمودی در یک قفسه چوبی قرار گرفته‌اند، یک بشر پر از مایع تیره، یک فلاسک با گردن باریک و یک استوانه مدرج که با اندازه‌گیری‌های دقیق علامت‌گذاری شده است. مایعات درون این ظروف زیر نور ملایم می‌درخشند و رنگ آنها از کهربایی پررنگ تا تقریباً سیاه متغیر است که به مراحل مختلف استخراج یا تخمیر اشاره دارد. در میان ظروف شیشه‌ای ابزارهای کوچکی - پیپت، دماسنج و میله‌های همزن - پراکنده شده‌اند که هر کدام نشان‌دهنده فرآیندی است که به دقت به اندازه شهود اهمیت می‌دهد.

نور طبیعی که از پنجره به داخل می‌تابید، تمام اتاق را در تابشی گرم و طلایی غرق می‌کند و تُن‌های خاکی چوب، مس و رگه‌ها را تقویت می‌کند. ذرات گرد و غبار به آرامی در پرتوهای نور خورشید شناور می‌شوند و حس سکون و احترام را به صحنه می‌افزایند. خود پنجره، منظره‌ای از فضای باز، شاید یک باغ آرام یا یک منظره جنگلی را قاب می‌کند و ارتباط بین فرآیند دم کردن قهوه و دنیای طبیعی را تقویت می‌کند. این یادآوری است که دم کردن قهوه، در اصل، یک هنر کشاورزی است - هنری که مواد اولیه ساده را از طریق آتش، زمان و مراقبت به چیزی خارق‌العاده تبدیل می‌کند.

فضای کلی اتاق، فضایی سرشار از صنایع دستی متفکرانه است. این فضایی است که در آن سنت نه تنها حفظ می‌شود، بلکه به طور فعال به کار گرفته می‌شود، جایی که لذت‌های لمسی هم زدن کتری و دقت فکری اندازه‌گیری جاذبه در هماهنگی با هم وجود دارند. کنار هم قرار گرفتن اجاق گاز قدیمی و ظروف شیشه‌ای مدرن، از یک آبجوساز سخن می‌گوید که به گذشته احترام می‌گذارد و در عین حال ابزارهای زمان حال را در آغوش می‌گیرد. این یک مرکز تجاری نیست - بلکه پناهگاهی برای طعم و مزه است، مکانی که در آن هر دسته، بیانی شخصی است و با هر ماده اولیه با احترام رفتار می‌شود.

در این لحظه آرام و درخشان، تصویر بیننده را دعوت می‌کند تا عطر مخمر در حال جوش، بافت دانه‌های برشته شده و رضایت از تماشای شکل‌گیری یک دم‌نوش را تصور کند. این تصویری از دم‌نوش‌سازی به عنوان یک تلاش عمیقاً انسانی است - ریشه در سنت، هدایت‌شده توسط دانش و محرک آن اشتیاق به خلق چیزی که مردم را گرد هم می‌آورد.

تصویر مربوط به: دم کردن آبجو با مالت برشته مخصوص