تصویر: دم کردن با رازک سنتنیال

این تصویر، لحظه‌ای محوری و شاعرانه را در فرآیند دم‌آوری به تصویر می‌کشد، جایی که برداشت طبیعت در آیینی با دقت هماهنگ با هنر دست بشر تلاقی می‌کند. در پیش‌زمینه، یک کتری مسی صیقل‌خورده به گرمی می‌درخشد و شکل گرد آن پر از مخمر طلایی است که در جوششی ملایم می‌غلتد و حباب می‌زند. دسته‌هایی از بخار به سمت بالا حلقه می‌زنند و نوید عطرهای غنی را می‌دهند که به زودی تبدیل خواهند شد. در این سطح درخشان، مخروط‌های رازک سبز روشن صدساله، در میانه‌ی سرازیری در جریانی از فراوانی گیاهان معلق هستند. شکل‌های مخروطی آنها، پر جنب و جوش و بافت‌دار، به نظر می‌رسد که تقریباً در برابر ظرف مسی می‌درخشند و هر برگچه به طور محکم روی لوپولین رزینی پنهان در آن لایه لایه شده است. این لحظه‌ای زنده با القای حسی است - می‌توان انفجار مرکبات، اشاره‌ای از شیرینی گل و نت‌های زمینی و کاج را که با رسیدن رازک به مایع در حال جوش آزاد می‌شوند، تصور کرد. این عمل، هم عملی و هم نمادین، نشان دهنده‌ی دست آبجوساز است که مواد اولیه را به سمت یک آبجوی متعادل و رسا هدایت می‌کند.

پشت کتری، صحنه گسترده‌تر می‌شود تا عناصر دیگر این فرآیند هنری را آشکار کند. در یک طرف، یک ظرف چوبی محکم قرار دارد که سر باز آن مملو از دانه‌های تازه آسیاب شده است. مالت کم‌رنگ، آسیاب شده و آماده، در انتظار نقش خود به عنوان پایه و اساس طعم و شیرینی قرار دارد و شکل ساده آن در تضاد با انرژی پویای مخمر در حال جوش است. چوب ظرف، با حلقه‌های فلزی تیره‌اش، از سنت و تداوم سخن می‌گوید و قرن‌ها شیوه‌های دم‌آوری را که پیش از فولاد و اتوماسیون مدرن وجود داشته، تکرار می‌کند. قرارگیری آن در وسط زمین، گذشته و حال را به هم پیوند می‌دهد و به عنوان یادآوری آرام از این است که دم‌آوری هم یک حرفه کشاورزی و هم یک هنر فرهنگی است که ریشه عمیقی در آیین و علم دارد.

پس‌زمینه، کارایی شیک دم‌آوری معاصر را معرفی می‌کند. مخازن تخمیر بلند از جنس استیل ضد زنگ بالا آمده‌اند و سطوح فلزی برس‌خورده آنها به آرامی نور محیط را منعکس می‌کنند. حضور آنها به تصویر تعادل می‌بخشد و گرمای هنرمندانه مس و چوب را با کمی دقت مدرن تثبیت می‌کند. این ظروف مرحله بعدی تحول را نشان می‌دهند، جایی که مخمر، مخمر و رازک را می‌گیرد و آنها را به آبجو تبدیل می‌کند و لایه‌هایی از پیچیدگی و شخصیت ایجاد می‌کند. در کنار هم، دستگاه دم‌آوری، کتری دم‌آوری و مخازن تخمیر، داستان کامل دم‌آوری را در یک قاب روایت می‌کنند - داستانی از فرآیند، پیشرفت و صبر.

فضای صحنه، فضایی هماهنگ است، جایی که هر عنصر - از مس درخشان گرفته تا آبشار سبز رازک، از بخاری که از بالای مخمر بلند می‌شود تا دانه‌ای که صبورانه در نزدیکی آن آرمیده است - به حس کلی احترام و هدفمندی کمک می‌کند. نورپردازی ملایم و یکنواخت است و بافت‌های هر سطح و ماده را بدون اینکه آنها را تحت الشعاع قرار دهد، برجسته می‌کند. این نورپردازی، حال و هوایی از گرما و تمرکز ایجاد می‌کند و نه تنها بر مواد فیزیکی، بلکه بر هنر ناملموسِ به هم تنیده آنها نیز تأکید دارد. آنچه از این تصویر برمی‌آید، چیزی بیش از یک تصویر فنی از دم کردن آبجو است. این تصویر، تأملی بر هنر و صنعت، تجلیلی از صدمین سالگرد رازک و توانایی منحصر به فرد آن در شکل دادن به تجربه حسی آبجو و ادای احترامی به آبجوسازانی است که سنتی جاودانه را به پیش می‌برند و در عین حال آن را با دقت و خلاقیت به طور مداوم اصلاح می‌کنند.

تصویر مربوط به: رازک در آبجوسازی: صدمین سالگرد