تصویر: صحنه آبجوسازی ابی

این تصویر، صحنه‌ای روستایی و دلنشین از دم کردن آبجو را در میان دیوارهای سنگی یک صومعه سنتی بلژیکی به تصویر می‌کشد. ترکیب‌بندی اثر با رنگ‌های خاکی قهوه‌ای، طلایی و کهربایی غالب است و در تضاد با تاریکی عمیق و مات آبجو قرار دارد. این صحنه، هم جزئیات ملموس مواد تخمیر و هم حس ناملموس سنت صومعه‌ای و صنایع دستی دیرینه را به تصویر می‌کشد.

در مرکز این ترکیب، یک بشکه چوبی بزرگ قرار دارد که با گذشت زمان فرسوده شده و نشانه‌ای از چرخه‌های بی‌شمار دم‌آوری بر آن دیده می‌شود. میله‌های پهن آن که محکم با حلقه‌های آهنی بسته شده‌اند، نشانه‌های استفاده را به همراه دارند - تغییر رنگ‌های جزئی، فرورفتگی‌ها و بافت‌های ظریف دانه که نشان از دهه‌ها، شاید قرن‌ها، دم‌آوری دارند. از بالای باز بشکه، کف فراوان تخمیر بالا می‌آید و کمی روی لبه می‌ریزد و در نور کم محیط به آرامی می‌درخشد. کف متراکم و خامه‌ای است، با قله‌ها و حباب‌های ناهموار که فرآیند زنده و فعال تخمیر را تداعی می‌کند، یادآوری می‌کند که آبجوی درون آن ساکن نیست، بلکه با فعالیت مخمر زنده است و قندها را به الکل و شخصیت تبدیل می‌کند.

در کنار بشکه، روی کف سنگی، یک لیوان لاله‌شکل پر از آبجوی تیره‌ی ابی بلژیکی قرار دارد. این لیوان که برای تمرکز عطرها و نمایش گاز کربنیک غلیظ آبجو طراحی شده است، در کاسه گشاد می‌شود و سپس به آرامی به سمت لبه باریک می‌شود. آبجوی داخل آن تقریباً مات است و در نگاه اول تقریباً سیاه به نظر می‌رسد، اما وقتی در معرض نور فیلتر شده از پنجره‌های قوسی مجاور قرار می‌گیرد، هایلایت‌های ظریف یاقوتی و گارنت را نشان می‌دهد. یک سر ضخیم و برنزه رنگ روی مایع قرار دارد، فشرده و مقاوم، کمی به داخل لیوان چسبیده است، گویی نویدبخش توری پیچیده‌ای است که در هنگام چشیدن آبجو ایجاد می‌کند. بافت کف، کف سرریز بشکه را منعکس می‌کند و مراحل تخمیر را به شکل نهایی و آماده‌ی نوشیدن آبجو متصل می‌کند.

پس‌زمینه، فضای صومعه را شکل می‌دهد. دیوارها از بلوک‌های سنگی سنگین و ناهموار ساخته شده‌اند که هر کدام زنگار فرسوده‌ی قرن‌ها را به خود گرفته‌اند. پنجره‌های قوسی باریک، نور طلایی ملایمی را که توسط ذرات گرد و غبار در هوا پخش می‌شود، به داخل راه می‌دهند و فضای دم کردن آبجو را به گونه‌ای روشن می‌کنند که مقدس و تقریباً آیینی به نظر می‌رسد. نور به طور ناهموار می‌تابد و هایلایت‌های ملایمی را بر روی بشکه‌های چوبی می‌اندازد، در حالی که بخش زیادی از سقف طاق‌دار را در سایه قرار می‌دهد. معماری بی‌شک رهبانی است: طاق‌های سنگی شیاردار به سبک گوتیک به سمت بالا خمیده شده‌اند و حس شکوه و جلال و ابهت را ایجاد می‌کنند. در پس‌زمینه، بشکه‌ی دیگری به پهلو قرار گرفته است که بیشتر بر مقیاس تولید و تداوم سنت تأکید می‌کند.

کف زیر بشکه و شیشه از کاشی‌های سنگی نامنظم ساخته شده است، بافت خشن و سطوح ناهموار آنها حس روستایی را تقویت می‌کند. نقص‌های کوچک - لب‌پریدگی‌ها، ترک‌ها و تغییرات در رنگ - به حس اصالت می‌افزاید. ترکیب سنگ و چوب، چه در ساخت و چه در عملکرد، این تصور را تقویت می‌کند که اینجا مکانی فراتر از زمان است، جایی که دم کردن آبجو صرفاً یک هنر نیست، بلکه یک عمل معنوی است که از طریق نسل‌های راهبان اصلاح و منتقل شده است.

فضای این صحنه عمیقاً فراگیر است: تقریباً می‌توان رطوبت خنک دیوارهای سنگی را حس کرد، عطر غنی مالت، کارامل و مخمر را استشمام کرد و سکوت آرامی را که تنها با قل‌قل زدن و آه کشیدن گاه به گاه تخمیر همراه است، حس کرد. کنار هم قرار گرفتن بشکه بزرگ و فعال و لیوان سرو نفیس، سفر کامل آبجو - از تخمیر خام تا لذتی تأمل‌برانگیز - را مجسم می‌کند. این نه تنها نماد تهیه یک نوشیدنی است، بلکه تداوم میراث فرهنگی و معنوی ریشه گرفته در زندگی صومعه‌های بلژیکی را نیز نشان می‌دهد.

تصویر مربوط به: تخمیر آبجو با مخمر آبجوی صومعه‌ای White Labs WLP500