Elden Ring: Godfrey, First Elden Lord / Hoarah Loux, Warrior (Elden Throne) Boss Fight

همانطور که احتمالاً می‌دانید، غول‌ها در بازی Elden Ring به سه دسته تقسیم می‌شوند. از پایین‌ترین به بالاترین: غول‌های میدانی، غول‌های دشمن بزرگ‌تر و در نهایت نیمه‌خدایان و افسانه‌ها.

گادفری، اولین ارباب الدن / هورا لوکس، جنگجو در بالاترین سطح، یعنی غول‌های افسانه‌ای، قرار دارد و در تخت الدن در لیندِل، پایتخت آشن، جایی که قبلاً با مورگوت در نسخه غیرآشن پایتخت مبارزه کرده‌ایم، یافت می‌شود. او یک غول اجباری است که برای پیشرفت در داستان اصلی بازی باید شکست داده شود.

شاید مدتی پیش، وقتی نسخه‌ی معمولی لیندل را بررسی می‌کردید، مبارزه با روح گادفری را به یاد بیاورید. خب، این واقعاً یک چیز واقعی است و به نظر می‌رسد که او از اینکه باید امور را به دست خودش بگیرد، خیلی بدخلق است. خب، حالا تصور کنید من چه احساسی دارم. من در تمام این سرزمین‌ها جنگیده‌ام، تمام این دشمنان را کشته‌ام، تک تک غول‌های کوچک‌تر بازی را شکست داده‌ام، فقط برای اینکه اینجا ایستاده‌ام و احساس ناخوشایندی دارم. اگر او فقط به دنبال من می‌آمد و با میل و رغبت تاج و تخت باستانی را به من می‌داد، مطمئناً کار را برای من بسیار آسان‌تر می‌کرد. اما در آن صورت، حدس می‌زنم که بازی واقعاً کوتاه و خسته‌کننده‌ای هم می‌شد.

به هر حال، تقریباً در اواسط مبارزه، او هویت واقعی خود را فاش می‌کند که هورا لوکس، جنگجو، پدر واقعی نفلی لوکس، جنگجو است، کسی که ممکن است در طول بازی به عنوان یک NPC که ماموریت می‌دهد با او روبرو شده باشید. اگر به اندازه کافی در خط ماموریت‌های او پیش رفته باشید، می‌توانید او را برای این مبارزه با غول احضار کنید، اما من حتماً این را از دست داده‌ام، چون او آنجا نبود. فکر می‌کنم احضار او علیه پدرش کمی ظالمانه می‌بود، اما اگر او ظلم را دوست نداشت، نباید در یک بازی FromSoft یک NPC می‌شد. نگران نباشید، تیچ، چاقوی سیاه دوست‌داشتنی من، مثل همیشه با کمال میل به او کمک و تیغه‌اش را قرض داد.

در نیمه اول مبارزه، گادفری احساسی شبیه به فرم روح خود دارد، با این تفاوت که چندین حمله ناحیه‌ای بسیار آزاردهنده به او دست داده است که بیشتر میدان نبرد را پوشش می‌دهند و بنابراین اجتناب از آنها بسیار دشوار است. به همین دلیل است که من در این ویدیو با کمان سیاهم در نبردهای دوربرد شرکت می‌کنم، زیرا وقتی در محدوده نبرد تن به تن بودم، شانس زیادی برای اجتناب از تمام کارهای احمقانه‌ای که او انجام می‌دهد نداشتم و مدام توسط AoE نقش بر زمین می‌شدم، فقط آزاردهنده بود. با استفاده از تیرهای مار، توانستم یک اثر آسیب سمی در طول زمان روی او اعمال کنم. اگرچه آسیب زیادی وارد نمی‌کند، اما مفید است که چیزی از سلامتی او کم کند، به خصوص با توجه به اینکه سکانس‌های طولانی در مبارزه وجود دارد که در آنها وارد کردن ضربات جدید دشوار است.

وقتی او با حدود نصف سلامتی به مرحله ۲ می‌رود، همه چیز خیلی بدتر می‌شود. در قالب Hoarah Loux، او خیلی سریع‌تر، کاملاً بی‌رحم‌تر است و حملات ناحیه اثرش حتی بیشتر و خشن‌تر است. او آنقدر سریع است که حمله کردن به او بسیار دشوار است و در واقع موفق شد Tiche را بکشد، که به ندرت اتفاق می‌افتد. این باعث شد منِ بیچاره به تنهایی از پس یک رئیس بدخلق بربیایم، اما یک بار دیگر به ما یادآوری می‌شود که شخصیت اصلی واقعی کیست، زیرا من توانستم نبرد باشکوه را به پیروزی باشکوه تبدیل کنم.

در این مرحله، واقعاً تعجب می‌کنم که گروه‌های بزرگی از شاعران دنبالم نیستند که التماس کنند اجازه دهند درباره‌ام شعرهای حماسی بسرایند، اما به نظر می‌رسد که برای رسیدن به اینجا وقت زیادی صرف می‌کنند. خب، احتمالاً نوازندگان کوچک و احمق عود، سر راهم قرار می‌گیرند.

به هر حال، در طول فاز اول، رئیس چیزی شبیه به روح یک شیر را روی شانه خود دارد. طبق افسانه‌ها، این شیر همان چیزی است که مانع از این می‌شود که او کاملاً توسط عطش خونخواری از پا درآید، و این همچنین توضیح می‌دهد که چرا او در فاز دوم بسیار بدجنس‌تر است زیرا شیر دیگر آنجا نیست.

بعد از مرگ تیچه، می‌بینید که چندین بار با خطر مرگ مواجه شدم، چون فقط سعی می‌کردم زنده بمانم، در حالی که او مرا تعقیب می‌کرد و با حملاتش مرا آزار می‌داد. در واقع مدتی طول می‌کشید تا حتی بتوانم یک تیر به سمت او شلیک کنم، که با توجه به اینکه خودش هم خیلی به مرگ نزدیک بود و فقط یک تیر کافی بود، بسیار آزاردهنده بود. در آخرین لحظات قبل از اینکه تیر بالاخره شلیک شود و به هدفش برسد، من به وضوح در حال تجربه کردن دلخوری، ناامیدی و واژگان خلاقانه و چشمگیر فحش‌هایی بودم که اگر رئیس قبل از اینکه او را بکشم، مرا می‌کشت، آشکار می‌شدند، اما دنیا هرگز نخواهد فهمید، چون خوشبختانه به آنجا نرسید.

و حالا به جزئیات خسته‌کننده‌ی همیشگی در مورد شخصیتم می‌رسیم. من بیشتر به عنوان یک شخصیت با مهارت بالا بازی می‌کنم. سلاح‌های سرد من ناگاکیبا با قدرت کین و تاندر بولت اَش آو وار و اوچیگاتانا با قدرت کین هستند، اما در این مبارزه بیشتر از کمان سیاه با تیرهای مار و همچنین تیرهای معمولی استفاده کردم. وقتی این ویدیو ضبط شد، سطح من ۱۷۴ بود که فکر می‌کنم برای این محتوا کمی بالاست، اما هنوز هم یک مبارزه‌ی نسبتاً سرگرم‌کننده و چالش‌برانگیز بود. من همیشه به دنبال نقطه‌ی مطلوبی هستم که نه حالت آسانِ خسته‌کننده باشد و نه آنقدر سخت که ساعت‌ها درگیر یک غول باشم ;-)

فن‌آرت الهام گرفته از این مبارزه با غول

نمای عریض و زاویه بالا به سبک انیمه از عرش الدن که گادفری را در حال مبارزه با یک جنگجوی چاقوی سیاه در زیر نشان درخشان اردتری نشان می‌دهد. اطلاعات بیشتر

صحنه‌ای به سبک انیمه از یک جنگجوی چاقوی سیاه که در حال نبرد با گادفری، اولین ارباب الدن، در مقابل یک درخت طلایی درخشان در تخت الدن است. اطلاعات بیشتر

نمای بیرونی وسیع به سبک انیمه از ویرانه‌های تخت الدن، جایی که گادفری تبرش را با دو دست گرفته و رو به یک جنگجوی چاقوی سیاه، در حالی که یک درخت ارد درخشان او را حمایت می‌کند، ایستاده است. اطلاعات بیشتر

نبرد تن به تن به سبک انیمه بین یک آدمکش بلک نایف و گادفری، اولین لرد الدن، در خرابه‌های فضای باز تخت الدن با درخت ارد درخشان در پشت سر آنها. اطلاعات بیشتر

مطالعه بیشتر

اگر از این پست لذت بردید، ممکن است این پیشنهادات را نیز بپسندید:

• Elden Ring: Battlemage Hugues (Sellia Evergaol) Boss Fight
• Elden Ring: Rennala, Queen of the Full Moon (Raya Lucaria Academy) Boss Fight
• Elden Ring: Stonedigger Troll (Old Altus Tunnel) Boss Fight