تصویر: ساسکس هاپ وینز

این عکس، منظره‌ای آرام و گیرا از مزرعه‌ی رازک ساسکس را نشان می‌دهد، جایی که ردیف‌های تاک‌های رونده بی‌پایان در سراسر حومه‌ی مواج امتداد یافته‌اند. پیش‌زمینه، چشم را بی‌درنگ به سمت خوشه‌ای از مخروط‌های رازک می‌کشاند که هر کدام مانند مخروط کاج کوچک طبیعت، با ظرافت لایه‌بندی شده‌اند، اما نرم‌تر و شکننده‌تر هستند و براکته‌های آنها با الگوهای پیچیده‌ای روی هم قرار گرفته‌اند. آنها به شدت از ساقه آویزان هستند و رنگ سبز کم‌رنگ آنها، درخشش گرم خورشید اواخر بعد از ظهر را به خود جلب می‌کند. نور به لایه‌های بیرونی نفوذ می‌کند و جلوه‌ای درخشان ایجاد می‌کند که به غدد لوپولین گرانبهای درون آنها اشاره دارد - آن مخازن طلایی روغن‌های ضروری و رزین‌هایی که روح آبجو را تشکیل می‌دهند. برگ‌های همراه، پهن و دندانه‌دار، تضاد بافتی ایجاد می‌کنند و رنگ‌های تیره‌تر آنها بر درخشندگی ظریف مخروط‌ها تأکید می‌کند. آنها در کنار هم، هم قدرت و هم ظرافت، هم انعطاف‌پذیری و هم ظرافت را در خود جای داده‌اند، ویژگی‌هایی که گونه‌های رازک انگلیسی کشت شده در این منطقه‌ی حاصلخیز را تعریف می‌کنند.

با امتداد یافتن به سمت زمین میانی، محوطه رازک‌ها نظم و ترتیب خود را به نمایش می‌گذارد. تیرک‌های چوبی بلند مانند نگهبانانی در یک ردیف ریتمیک ایستاده‌اند که توسط سیم‌های محکم و ریسمانی که یک شبکه مهندسی‌شده با دقت را تشکیل می‌دهند، به هم متصل شده‌اند. از این تکیه‌گاه‌ها، تاک‌ها به سمت آسمان بالا می‌روند، رشد آنها قوی و پربار است و در اوج فصل به ارتفاع تقریباً بیست فوت می‌رسند. تراکم زیاد شاخ و برگ، راهرویی سبز مانند کلیسای جامع ایجاد می‌کند، جایی که سایه‌ها و نور خورشید با الگوهای پیچیده‌ای در سراسر زمین می‌رقصند. با قدم زدن در این ردیف‌ها، می‌توان عطر خاکی رازک‌ها را که با هوای تازه روستا در هم می‌آمیزد، تصور کرد، عطری که همزمان گیاهی، گلی و کمی مرکباتی است. این یادآور بویایی پل حسی بین مزرعه و کارخانه آبجوسازی است، جایی که همین مخروط‌ها به زودی شخصیت خود را به آبجوهای بی‌شماری منتقل می‌کنند.

در دوردست، چشم‌انداز به تپه‌های مواج و مزارع چهل‌تکه که از ویژگی‌های ساسکس هستند، محدود می‌شود. رنگ طلایی ملایم مراتع، سبزی تیره‌تر پرچین‌ها و فراز و نشیب ملایم زمین، پس‌زمینه‌ای روستایی ایجاد می‌کند که از قرن‌ها سنت کشاورزی حکایت دارد. با پایین آمدن خورشید، افق در گرمای مه‌آلودی غرق می‌شود و پرتوهای آن صحنه را با نور کهربایی می‌شویند و سایه‌های بلند و بی‌رمقی را در سراسر مزارع ایجاد می‌کنند. این صحنه‌ای است که نه تنها نعمت‌های کنونی را جشن می‌گیرد، بلکه ریتم پایدار زندگی روستایی انگلیسی را نیز تداعی می‌کند، جایی که کشت رازک از دیرباز نقشی حیاتی داشته است. روستاهایی که در چین‌های تپه‌ها قرار گرفته‌اند، با کلبه‌های آجری قرمز و برج‌های کلیسای باستانی خود، بخش آرام اما اساسی این روایت را تشکیل می‌دهند. رازک‌هایی که در اینجا رشد می‌کنند، در انزوا وجود ندارند؛ آنها در تار و پود جامعه، سنت و معیشت بافته شده‌اند.

آنچه این تصویر را بیش از پیش ارتقا می‌دهد، تفسیر ظریف آن از تعامل طبیعت و نبوغ انسان است. ردیف‌های منظم تیرک‌ها و سیم‌ها، گواهی بر قرن‌ها اصلاح در پرورش رازک هستند، تعادلی بین مهار غریزه‌ی وحشیِ بالارونده‌ی گیاه و هدایت آن به فراوانیِ پربار و منظم. این رابطه در خودِ دم‌آوری نیز منعکس شده است، جایی که کیمیاگریِ غیرقابل پیش‌بینیِ مخمر، مالت و رازک رام شده و به چیزی هم سازگار و هم بی‌نهایت متنوع تبدیل می‌شود. رازک‌های ساسکس که در اینجا به نمایش گذاشته شده‌اند، با مشخصات ظریف اما متمایز خود، آن سنت تعادل را برجسته می‌کنند - تلخی، عطر و عمق را بدون ایجاد مزاحمت ایجاد می‌کنند و پایه‌ای همه‌کاره برای دم‌آورانی ارائه می‌دهند که به دنبال هماهنگی در دستور العمل‌های خود هستند.

در مجموع، این عکس چیزی بیش از زیبایی کشاورزی را منتقل می‌کند؛ این عکس میراث، فداکاری و پیوند ناگسستنی بین زمین و صنعت را به تصویر می‌کشد. بیننده نه تنها به دیدن رازک‌ها دعوت می‌شود، بلکه سفر آنها را نیز تصور می‌کند - از مزارع طلایی ساسکس تا کتری‌های مسی آبجوسازان، تا لیوان‌هایی که در تجلیل از سنت و سلیقه برافراشته شده‌اند. در هر مخروط، داستانی نهفته است: از خاک و فصل، از مراقبت دقیق و برداشت به موقع، از هنری که گیاهان فروتن را به روح آبجو تبدیل می‌کند.

تصویر مربوط به: رازک در آبجوسازی: ساسکس