Εικών: Οι Αμαυρωμένοι Αντιμετωπίζουν την Άστελ στο Αβυσσαλικό Σπήλαιο

Η εικόνα απεικονίζει μια σκοτεινή, ατμοσφαιρική αντιπαράθεση βαθιά μέσα σε μια τεράστια υπόγεια σπηλιά, όπου ένας μοναχικός, θαμπωμένος πολεμιστής στέκεται όρθιος μπροστά σε ένα κοσμικό τερατούργημα που υψώνεται πάνω από μια υπόγεια λίμνη που μοιάζει με καθρέφτη. Το περιβάλλον είναι απέραντο και καταπιεστικό, οι πέτρινοι τοίχοι του υποχωρούν σε σκιερά ύψη που καταπίνουν όλα εκτός από τις πιο αμυδρές ίχνη μακρινών, αστερόμορφων λάμψεων. Κάθε επιφάνεια είναι υποτονική σε απαλά μπλε και κάρβουνα, δημιουργώντας έναν αέρα αρχέγονης σιωπής που διακόπτεται μόνο από τη φανταστική σταγόνα μακρινού νερού ή τον ψίθυρο των αόρατων ρευμάτων του αβυσσαλέου ανέμου.

Ο Αμαυρωμένος στέκεται στο προσκήνιο πάνω σε μια ακανόνιστη, ανώμαλη πέτρα στην άκρη της λίμνης. Ντυμένος με κουρελιασμένη, φθαρμένη από τη μάχη πανοπλία τύπου Μαύρου Μαχαιριού, συμπεριφέρεται με ένα μείγμα προσοχής και αποφασιστικότητας. Ο μανδύας του κρέμεται σε βαριές πτυχώσεις, ξεφτισμένος στα στριφώματα, ενώ η σιλουέτα του είναι έντονα καθορισμένη στο φόντο της αμυδρής λάμψης που ρίχνει η κοσμική οντότητα μπροστά. Κρατάει δύο μακριά, ίσια σπαθιά -κάθε λεπίδα στραμμένη προς τα εμπρός με θανατηφόρα πρόθεση- υποδηλώνοντας ετοιμότητα για μια θανατηφόρα σύγκρουση. Η στάση του είναι χαμηλή και προσγειωμένη, με τα γόνατα λυγισμένα, το βάρος στο κέντρο, σαν να στηρίζεται τόσο στην συντριπτική παρουσία του πλάσματος όσο και στο ασφυκτικό σκοτάδι της σπηλιάς.

Αιωρούμενη οριζόντια στον αέρα, ακριβώς πέρα από την επιφάνεια του νερού, βρίσκεται η τερατώδης μορφή της Άστελ, επαναπροσδιορισμένη με έναν στοιχειωτικό ρεαλισμό. Το σώμα της είναι ένα κολοσσιαίο μείγμα εντομοειδούς ανατομίας και ουράνιας παραμόρφωσης, με φαρδιά, δερμάτινα φτερά που εκτείνονται προς τα έξω σαν κάποιας αβυσσαλέας νυχτοπεταλού. Τα φτερά είναι νευρώδη, ημιδιαφανή και απόκοσμα οργανικά, κι όμως λαμπυρίζουν με ένα σιωπηλό κοσμικό υπόστρωμα, σαν να φωτίζονται από μέσα από παρασυρόμενους γαλαξίες. Τα επιμήκη άκρα της τεντώνονται αφύσικα, καταλήγοντας σε μακριά, σκελετικά νύχια που καμπυλώνουν προς τα κάτω σαν να γεύονται τον αέρα.

Το κεφάλι—πολύ περισσότερο ανθρωποειδές παρά εντομοειδές—είναι ένα τεράστιο, χλωμό ανθρώπινο κρανίο που στεφανώνεται με δύο μακριά, κυρτά προς τα πάνω κέρατα που σέρνονται προς τα πίσω σε ένα κομψό αλλά τρομακτικό τόξο. Κάτω από τα ζυγωματικά του κρανίου προεξέχουν οδοντωτές γνάθοι, ενωμένες άψογα με το οστό σαν να έχουν μεγαλώσει αντί να είναι προσαρτημένες, με κάθε οδοντωτή άκρη να ισορροπεί σαν αρπακτική παγίδα. Οι κοίλες κόγχες των ματιών λάμπουν αμυδρά με μια απόκοσμη λάμψη, διαπερνώντας το σκοτάδι με μια ψυχρή και αδιάφορη νοημοσύνη.

Πίσω από το πλάσμα ακολουθεί μια μακριά, τμηματοποιημένη ουρά, της οποίας η άκρη καμπυλώνει στο σκοτάδι. Γύρω από αυτήν την ουρά περιστρέφεται ένας φωτεινός πλανητικός δακτύλιος - ένα λεπτό, χρυσό φωτοστέφανο από σκόνη και παρασυρόμενα κοσμικά συντρίμμια, που το περιβάλλει σαν ένας μικροσκοπικός Κρόνος. Ο δακτύλιος ρίχνει μια αμυδρή λάμψη στο σώμα του πλάσματος και στα τοιχώματα του σπηλαίου, τονίζοντας την αφύσικη προέλευσή του και υποδηλώνοντας βαρυτικές δυνάμεις πέρα από την κατανόηση των θνητών.

Το φως μέσα στη σκηνή είναι αραιό αλλά σκόπιμο. Μεγάλο μέρος του φωτισμού προέρχεται διακριτικά από το ίδιο το πλάσμα: αμυδρό φως των αστεριών που λαμπυρίζει κάτω από το δέρμα του, σιωπηλές φωτεινές γραμμές που λάμπουν κατά μήκος των φτερών του και μια απαλή ουράνια λάμψη που ακτινοβολεί από την ουρά με τους δακτυλίους. Αυτό το αμυδρό φως παίζει στο βραχώδες δάπεδο του σπηλαίου και στην επιφάνεια της υπόγειας λίμνης, η οποία αντανακλά την αντιπαράθεση σαν ένας σκοτεινός, κυματιστός καθρέφτης.

Συνολικά, το έργο τέχνης μεταφέρει μια αίσθηση συντριπτικής κλίμακας και έντασης - ένας θνητός πολεμιστής αντιμετωπίζει ένα κοσμικό ον του οποίου η ύπαρξη υπερβαίνει τη γήινη βιολογία ή λογική. Η ατμόσφαιρα είναι βαριά, αρχαία και δυσοίωνη, αποτυπώνοντας τη στιγμή λίγο πριν από μια αναπόφευκτη, καταστροφική σύγκρουση μεταξύ της ανθρωπότητας και του άγνωστου.

Η εικόνα σχετίζεται με: Elden Ring: Astel, Stars of Darkness (Yelough Axis Tunnel) Boss Fight