Miklix

Elden Ring: Fire Giant (Mountaintops of the Giants) Boss Fight

Gepubliceerd: 13 november 2025 om 20:24:30 UTC

Vuurreus behoort tot de hoogste bazen in Elden Ring, Legendarische Bazen, en bewaakt de Smederij der Reuzen in de Bergtoppen der Reuzen. Hij is een verplichte baas en moet verslagen worden om door te gaan naar Afbrokkelende Farum Azula en het hoofdverhaal van de game voort te zetten.


Deze pagina is machinaal uit het Engels vertaald om hem voor zoveel mogelijk mensen toegankelijk te maken. Helaas is machinevertaling nog geen geperfectioneerde technologie, dus er kunnen fouten optreden. Als je dat liever hebt, kun je hier de originele Engelse versie bekijken:

Elden Ring: Fire Giant (Mountaintops of the Giants) Boss Fight

Zoals je waarschijnlijk weet, zijn de bazen in Elden Ring verdeeld in drie niveaus. Van laag naar hoog: Veldbazen, Grote Vijandelijke Bazen en tot slot Halfgoden en Legenden.

Vuurreus behoort tot de hoogste rang, Legendarische Bazen, en bewaakt de Smederij der Reuzen in de Bergtoppen der Reuzen. Hij is een verplichte eindbaas en moet verslagen worden om door te gaan naar Afbrokkelende Farum Azula en het hoofdverhaal van de game voort te zetten.

Toen ik het gebied naderde waar ik dacht dat de volgende glorieuze strijd zou plaatsvinden, zag ik een oplichtend oproepbord in de sneeuw. Het bleek het vreemde wezen en oude bondgenoot Alexander de Krijgerkruik te zijn.

Ik meende mij te herinneren dat hij had gezegd dat hij zichzelf wilde laten uitharden in de Forge of the Giants, dus ik wist niet zeker of het nodig zou zijn om hem op dit punt op te roepen om zijn questlijn voort te kunnen zetten.

Ik lijk over het algemeen nogal wat pech te hebben gehad tijdens het spel om op het juiste punt in questlines te komen, aangezien ik zelden NPC-oproepen voor bazen had. Maar goed, ik dacht: waarom ook niet? En ik riep de oude pot op voor een nieuwe ronde in de strijd. Ik wist dat ik iets vreselijks tegenkwam, dus het leek me een voordeel dat er een grote pot tussen mij en wat het vreselijke ook zou blijken te zijn, stond.

Kort daarna zag ik in de verte mijn vijand. Een enorme en dreigende Vuurreus, de laatste overlevende van zijn bijna uitgestorven soort. Hij had nog jaren op zijn besneeuwde berg kunnen leven, maar o nee, hij moest me in de weg staan en zichzelf in de problemen brengen. Het zij zo.

Alexander leek helemaal niet bang voor de reus toen hij er recht op af rende, zo snel dat ik er eigenlijk een beetje slecht van werd. Ik kan eerlijk zeggen dat ik nog nooit in mijn hele leven, op welk moment dan ook, door een pot ben overtroffen, ongeacht de taak, en ik was niet van plan om nu te beginnen, dus sprintte ik langs hem heen en bereikte de reus als eerste. Wat, nu ik erover nadenk, misschien wel Alexanders plan was geweest. Heeft hij mijn tere vlees in gevaar gebracht alleen maar om zijn eigen geharde schild te sparen? Werd ik eindelijk te slim af geweest door een pot na al die jaren hun soortgenoten te hebben gedood voor de zoete jam erin? Is Alexander hier echt de schurk, niet de Vuurreus? Word ik gek en verdenk ik mijn vrienden van verraad? Zou het eten van nog wat jam me helpen om me te concentreren?

Hoe dan ook, ik begon het gevecht door een van zijn voeten te raken, het enige deel van hem dat bereikbaar is vanwege zijn enorme omvang. Het voelde een beetje als vechten tegen een van die grote golemwezens die ik op verschillende andere punten in de game ben tegengekomen, met als groot verschil dat die normaal gesproken vrij gemakkelijk te doorbreken zijn en een sappige critical hit opleveren, maar deze reus heeft daar geen last van.

Achteraf gezien denk ik dat ik meer plezier aan dit gevecht had gehad als ik de hele tijd op afstand had gevochten. Over het algemeen vind ik het niet prettig om melee-gevechten te voeren met zulke enorme vijanden, waarbij ik niet kan zien wat er gebeurt en ik gewoon probeer niet vertrapt te worden. Maar toevallig was ik niet erg voorbereid op wat voor soort gevecht dit zou worden, want het enige wat ik van tevoren over de Vuurreus wist, was zijn naam, en ik doodde hem uiteindelijk in één keer.

Kort na het begin van het gevecht besloot ik wat extra hulp in te roepen in de vorm van Redmane Knight Ogha, die ik onlangs had geüpgraded om ook wat ondersteuning op afstand te krijgen. De vuurreus leek veel te rollen en was moeilijk te handhaven in melee, dus ik dacht dat een ridder die vanaf afstand grote pijlen op hem afvuurde, precies de juiste oplossing zou zijn om de boel wat te versnellen.

In het begin van het gevecht concentreerde ik me op het raken van een van zijn voeten met mijn katana's en probeerde ik gewoon in leven te blijven. Rond de helft van zijn leven speelt zich een tussenfilmpje af waarin de reus een van zijn voeten afbreekt en vervolgens kruipend en rollend verder vecht. Ik weet niet of dit altijd zal gebeuren of dat het gewoon kwam doordat ik die voet flink aan het afhakken was, maar het zal waarschijnlijk wel gebeuren. Ik bedoel, als ik vanaf een afstand pijlen op zijn gezicht had geschoten, zou het vreemd zijn geweest om een voet af te breken. Dit maakt dat ik het gevecht eigenlijk nog een keer wil proberen, gewoon om te zien of hij dan zijn hoofd eraf zou rukken. Waarschijnlijk niet, maar het zou het gevecht wel een stuk sneller maken.

Hoe dan ook, in fase twee, na de hele beproeving van het zichzelf verminken, probeerde ik het weer van dichtbij, maar ik besefte al snel dat het te gevaarlijk werd omdat hij meer leek te rollen en ook meer gebiedsgerichte aanvallen uitvoerde, dus ik vergrootte wat bereik en ging toen over tot het vernietigen van hem met Bolt of Gransax.

Als ik vanaf het begin had geweten hoe het gevecht zou verlopen, had ik mijn uitrusting zeker een beetje omgegooid. Het meest opvallende was dat de Godfrey Icon de schade van Bolt of Gransax flink had versterkt, en de Flamedrake Talisman een deel van de gebiedseffectaanvallen van de reus teniet had gedaan. Ach ja, ik heb het toch gered.

Het lukte me een paar keer om de agressie te weerstaan, maar terwijl ik wegrolde alsof ik in een soort Limp Bizkit-video zat, zag ik dat Redmane Knight Ogha van een afstandje pijlen op hem afschoot, dus mijn sluwe plan werkte feilloos. Nou ja, het werkte wel een beetje. Achtervolgd worden door een woedende reus op een besneeuwde berg is meestal het soort werk dat ik liever uitbesteed aan geestenas en NPC's, omdat het gewoon niet erg gepast lijkt voor een toekomstige Elden Lord.

Nadat de Vuurreus dood is, moet je via de ketting naar de rand van de grote smidse klimmen en dan naar links rennen. Probeer echter niet de smidse zelf in te gaan, want dan ga je meteen dood. Aan het einde van de linkerrand vind je een Plein van Genade. Als je daar even uitrust, kun je met Melina praten, die je zal vragen of je bereid bent een doodzonde te begaan.

Ik antwoordde hier uiteraard 'ja' op, want ik ben altijd wel in voor wat lol en ik had eigenlijk een heel specifieke kardinaal in gedachten, waarop ze de Erdtree zomaar in brand stak. Ik weet dat we daarvoor gekomen zijn, maar het was toch meer dan ik had verwacht. Bovendien voelde het meer alsof Melina degene was die de doodzonde beging en ik er maar bij bleef staan. Tenminste, dat is wat ik ga zeggen als ik er ooit voor veroordeeld word.

Hoe dan ook, het in brand steken van de Erdtree zal de wereld permanent veranderen met gloeiende sintels die uit de lucht vallen, dus antwoord niet met 'ja' totdat je er klaar voor bent. Je moet dit echter doen voordat je verder kunt naar Crumbling Farum Azula, maar afhankelijk van hoeveel je nog te ontdekken hebt op het vasteland, kun je de beslissing nog uitstellen.

En nu de gebruikelijke saaie details over mijn personage. Ik speel voornamelijk met een Dexterity-build. Mijn meleewapens zijn de Nagakiba met Keen-affiniteit en Thunderbolt Ash of War, en de Uchigatana, ook met Keen-affiniteit. In dit gevecht gebruikte ik ook Bolt of Gransax voor wat nukken op lange afstand. Ik was level 167 toen deze video werd opgenomen, wat ik wat hoog vind voor deze content, maar het was desalniettemin een leuk en redelijk uitdagend gevecht, hoewel het achteraf gezien waarschijnlijk niet nodig was geweest om Redmane Knight Ogha in te schakelen. Ik ben altijd op zoek naar de ideale situatie: niet de geestdodende, makkelijke modus, maar ook niet zo moeilijk dat ik urenlang met dezelfde eindbaas vastzit ;-)

Fanart geïnspireerd door deze baas

Een krijger in een mantel met een gloeiend zwaard staat naast een potvormige metgezel, tegenover een enorme, vurige reus die met kettingen vastgebonden is in een met sneeuw bedekt vulkanisch landschap.
Een krijger in een mantel met een gloeiend zwaard staat naast een potvormige metgezel, tegenover een enorme, vurige reus die met kettingen vastgebonden is in een met sneeuw bedekt vulkanisch landschap. Meer informatie

Anime-achtige illustratie van Alexander de Krijgerspot en een Zwarte Mesmoordenaar die de confrontatie aangaan met de enorme Vuurreus op een besneeuwd vulkanisch slagveld.
Anime-achtige illustratie van Alexander de Krijgerspot en een Zwarte Mesmoordenaar die de confrontatie aangaan met de enorme Vuurreus op een besneeuwd vulkanisch slagveld. Meer informatie

Anime-achtige cinematische artwork van Alexander de Krijgerspot en een Zwarte Mes Moordenaar die de strijd aangaan met de kolossale Vuurreus op een besneeuwd vulkanisch slagveld.
Anime-achtige cinematische artwork van Alexander de Krijgerspot en een Zwarte Mes Moordenaar die de strijd aangaan met de kolossale Vuurreus op een besneeuwd vulkanisch slagveld. Meer informatie

Verder lezen

Als je dit bericht leuk vond, vind je deze suggesties misschien ook interessant:


Delen op BlueskyDelen op FacebookDelen op LinkedInDelen op TumblrDelen op XDelen op LinkedInPin op Pinterest

Mikkel Christensen

Over de auteur

Mikkel Christensen
Mikkel is de bedenker en eigenaar van miklix.com. Hij heeft meer dan 20 jaar ervaring als professioneel computerprogrammeur/softwareontwikkelaar en werkt momenteel fulltime voor een groot Europees IT-bedrijf. Als hij niet blogt, besteedt hij zijn vrije tijd aan een breed scala aan interesses, hobby's en activiteiten, die tot op zekere hoogte weerspiegeld kunnen worden in de verscheidenheid aan onderwerpen op deze website.