تصویر: طبیعت بی‌جان مخمر ابی

این تصویر، چیدمانی از طبیعت بی‌جان با دقت صحنه‌پردازی شده را به تصویر می‌کشد، تابلویی که به طور مساوی ترکیبی از مطالعه علمی و مراقبه هنری را القا می‌کند. در قلب آن، ترکیب‌بندی حول محور کاوش در مخمرهای آبجوی صومعه و صومعه می‌چرخد - آن عوامل زنده تحول که قرن‌ها سنت آبجوسازی بلژیکی را شکل داده‌اند. این صحنه که در نوری گرم و طلایی غرق شده است، هم احترام به سنت و هم کنجکاوی موشکافانه آزمایش را منتقل می‌کند و فضای مطالعه یک راهب را با دقت یک آزمایشگاه آبجوسازی در هم می‌آمیزد.

در پیش‌زمینه، که در نزدیک‌ترین سطح بصری قرار دارند، پنج ظرف شیشه‌ای کوچک - شیشه‌ها و ویال‌های باریک - که هر کدام با کشت مخمر متفاوتی پر شده‌اند، قرار دارند. رنگ‌ها و غلظت‌های مختلف آنها، تنوع بین گونه‌ها را برجسته می‌کند. یکی از شیشه‌ها با سوسپانسیونی کم‌رنگ و خامه‌ای، ضخیم و صاف پر شده است، در حالی که دیگری رسوبی متراکم و کمی دانه‌دار را نشان می‌دهد که به سمت پایین ته‌نشین شده است، لایه بالایی آن شفاف‌تر است که نشان‌دهنده لخته‌سازی فعال است. ویال‌ها، بلندتر و باریک‌تر، حاوی مایعات ابری و قهوه‌ای طلایی هستند که با لخته‌های مخمر معلق رگه‌هایی از رگه‌ها ایجاد می‌کنند و بافت‌هایی شبیه به صورت‌های فلکی شناور در آسمان کهربایی رنگ ایجاد می‌کنند. درپوش‌های مهر و موم شده آنها - برخی فلزی، برخی پلاستیکی - بر عملی بودن و استریل بودن کار آزمایشگاهی تأکید می‌کنند، با این حال بی‌نظمی‌های ظریف مخمر داخل ظروف، به آنها کیفیتی زنده و ارگانیک می‌بخشد. این شیشه‌ها و ویال‌ها در کنار هم، نماد نظم و رمز و راز هستند: ظروف کنترل‌شده فرآیندی که در برابر پیش‌بینی‌پذیری کامل مقاومت می‌کند.

بلافاصله پشت نمونه‌های مخمر، یک دفترچه یادداشت باز قرار دارد که دو صفحه آن روی میز پخش شده است. این کاغذ حاوی یادداشت‌ها و سرفصل‌های دست‌نویس است، اگرچه متن عمداً نرم و محو شده است تا خوانایی دقیق را از بین ببرد. با این حال، پیشنهاد کلماتی مانند «مخمر آبجوی صومعه و صومعه» و بخش‌هایی در مورد «مقایسه» یا «اجرا» حس یک تحقیق مداوم، تأملات یک آبجوساز یا محقق را که با جوهر ثبت شده است، القا می‌کند. این دفترچه یادداشت یک عنصر انسانی را معرفی می‌کند: شواهدی از تفکر، تأمل و ثبت سوابق. این دفترچه، حضور لمسی نمونه‌های مخمر را با چارچوب فکری که به دنبال طبقه‌بندی و درک آنهاست، پیوند می‌دهد.

وسط و پس‌زمینه مملو از جزئیات ظریف اما مهمی است که فضای تحقیقاتی را تقویت می‌کند. یک هیدرومتر به صورت عمودی، تا حدودی مبهم اما با شکلی غیرقابل اشتباه، ابزاری برای اندازه‌گیری وزن مخصوص مخمر در حال تخمیر و یادآور مبانی علمی دم‌آوری قرار دارد. در پشت آن، یک قفسه لوله آزمایش چندین لوله خالی یا کمی مبهم را در خود جای داده است که شفافیت آنها از نور گرم محیط، نکات برجسته را به خود جلب می‌کند. این ابزارهای آزمایشگاهی، پس‌زمینه‌ای آرام را تشکیل می‌دهند و نمونه‌های مخمر را نه تنها به عنوان سوژه‌های زیبایی‌شناختی، بلکه به عنوان بخشی از یک برنامه فعال آزمایش، در متن قرار می‌دهند. در یک طرف، طرح سایه‌دار یک بطری شیشه‌ای قهوه‌ای معرف، حال و هوای تاریک‌تر و زمینی‌تری را القا می‌کند، شکل قدیمی داروخانه‌ای آن، هم سنت و هم نگهداری دقیق را تداعی می‌کند.

کل چیدمان غرق در نور گرم و طلایی است که قاب را با درخششی ملایم پر می‌کند. نورپردازی، بافت‌های شیشه، مایع و کاغذ را برجسته می‌کند، در حالی که پس‌زمینه را در سایه‌ای ملایم رها می‌کند و عمق و صمیمیت ایجاد می‌کند. انتخاب نورپردازی، آنچه را که می‌توانست یک تصویر کاملاً فنی باشد، به چیزی تقریباً با لحنی رهبانی تبدیل می‌کند و میراث آبجوسازی Trappist و Abbey را منعکس می‌کند. این اثر، تصویر یک راهب-دانشمند یا یک دانشمند-کارگر آبجو را در حال کار تداعی می‌کند که مشاهدات خود را تا پاسی از شب در زیر نور چراغ ثبت می‌کند و با مخمر نه تنها به عنوان یک ماده تشکیل دهنده، بلکه به عنوان موضوعی برای احترام و مطالعه رفتار می‌کند.

در مجموع، این صحنه حس کنجکاوی و اکتشاف را برمی‌انگیزد. این اثر، مخمر را هم به عنوان نمونه‌ای علمی و هم به عنوان گنجینه‌ای فرهنگی - سلول‌های زنده‌ی کوچکی که طی قرن‌ها آزمایش و مشاهده، به تعریف یکی از نمادین‌ترین سنت‌های دم‌آوری جهان رسیده‌اند - گرامی می‌دارد. این ترکیب به تعادلی نادر دست می‌یابد: تحقیقی و در عین حال تأمل‌برانگیز، فنی و در عین حال شاعرانه، مدرن و در عین حال عمیقاً ریشه‌دار در فضای جاودانه‌ی دم‌آوری صومعه‌ای است.

تصویر مربوط به: تخمیر آبجو با مخمر آبجوی صومعه‌ای White Labs WLP500