Fermentacja piwa z drożdżami Fermentis SafLager S-189

Drożdże te są dostępne w rozmiarach od 11,5 g do 10 kg. Fermentis S-189 oferuje elastyczne dozowanie od pojedynczych partii do produkcji pilotażowej. Lista składników jest prosta: drożdże (Saccharomyces pastorianus) z emulgatorem E491. Produkt posiada etykietę E2U™. Niniejsza recenzja koncentruje się na parametrach technicznych, oczekiwaniach sensorycznych oraz praktycznych wskazówkach dotyczących zadawania piwa dla browarów w USA.

Najważniejsze wnioski

• Drożdże Fermentis SafLager S-189 to suche drożdże typu lager, przeznaczone do produkcji czystych, neutralnych lagerów.
• Pochodzi z Hürlimann i jest sprzedawany przez Fermentis / Lesaffre.
• Dostępne w różnych rozmiarach opakowań: od 11,5 g do 10 kg.
• Składniki: Saccharomyces pastorianus i emulgator E491; oznaczony symbolem E2U™.
• Idealne dla piwowarów domowych i małych, profesjonalnych browarów poszukujących piwa typu lager o bardzo przyjemnym profilu.

Dlaczego warto wybrać drożdże Fermentis SafLager S-189 do piw typu lager

Fermentis SafLager S-189 słynie z czystego, neutralnego profilu. Podkreśla aromaty słodowe i chmielowe, dzięki czemu idealnie nadaje się dla osób poszukujących pijalnego lagera. Drożdże te minimalizują owocowe estry, zapewniając wyrazisty finisz.

W odpowiednich warunkach fermentacji ujawnia subtelne nuty ziołowe i kwiatowe. Te aromaty idealnie pasują do takich stylów jak lagery wiedeńskie, bocki i piwa z Oktoberfest. To wybór zapewniający klarowność bez utraty niuansów.

Stabilność w stanie suchym sprawia, że S-189 jest łatwy w przechowywaniu i zaprawianiu. Wysokie standardy Lesaffre gwarantują stałą wydajność i czystość mikrobiologiczną. Ta niezawodność jest zaletą zarówno dla piwowarów komercyjnych, jak i profesjonalnych piwowarów domowych, którzy cenią sobie powtarzalność rezultatów.

• Cel smakowy: czysta baza z delikatnymi nutami ziołowymi lub kwiatowymi
• Najlepiej nadaje się do: lagerów w stylu szwajcarskim, bocków, Oktoberfestów, lagerów wiedeńskich
• Praktyczna zaleta: stabilne suche drożdże o stałym odfermentowaniu

W przypadku receptur wymagających neutralnej bazy, S-189 to lepszy wybór niż bardziej wyraziste szczepy, takie jak drożdże Hürlimann. Produkuje piwo, które jest bardzo pijalne, a jednocześnie oferuje subtelną złożoność, gdy jest to pożądane.

Dane techniczne i opcje pakowania

Fermentis oferuje szczegółowe dane techniczne S-189 dla piwowarów. Liczba żywych komórek przekracza 6,0 × 10^9 jtk/g. Zapewnia to spójną fermentację i niezawodną żywotność drożdży.

Standardy czystości są wysokie: czystość przekracza 99,9% przy minimalnej zawartości zanieczyszczeń mikrobiologicznych. Limity obejmują bakterie kwasu mlekowego, bakterie kwasu octowego i Pediococcus poniżej 1 jtk na 6,0 × 106 komórek drożdży. Ściśle kontrolowana jest również całkowita liczba bakterii i drożdży dzikich.

Okres przydatności do spożycia wynosi 36 miesięcy od daty produkcji. Przechowywanie jest proste: przechowywać w temperaturze poniżej 24°C do sześciu miesięcy, a w temperaturze poniżej 15°C w przypadku dłuższego przechowywania. Po otwarciu saszetki należy ponownie zamknąć i przechowywać w temperaturze 4°C. Spożyć w ciągu siedmiu dni, aby zachować żywotność drożdży.

Opakowania Fermentis spełniają zróżnicowane potrzeby. Dostępne są rozmiary od 11,5 g do 10 kg. Te opcje zaspokajają potrzeby hobbystów i piwowarów na dużą skalę, zapewniając odpowiednią dawkę dla każdej partii, zachowując jednocześnie specyfikację suchych drożdży.

• Liczba żywych komórek: > 6,0 × 109 cfu/g
• Czystość: > 99,9%
• Okres przydatności do użycia: 36 miesięcy od daty produkcji
• Wielkości opakowań: 11,5 g, 100 g, 500 g, 10 kg

Etykieta regulacyjna identyfikuje produkt jako E2U™. Dostępna jest karta danych technicznych do pomiarów laboratoryjnych. Browarnicy mogą zaplanować dawkowanie, przechowywanie i kontrolę jakości. Zapewnia to stałą żywotność i wydajność drożdży.

Wydajność fermentacji i atenuacja

Odfermentowanie S-189 dało imponujące rezultaty w różnych testach. Dane i opinie użytkowników wskazują na pozorne odfermentowanie na poziomie 80-84%. Oznacza to, że po zakończeniu fermentacji, w odpowiednich warunkach, gęstość końcowa jest dość sucha.

Kinetyka fermentacji tego szczepu jest stała w różnych temperaturach piwa typu lager. Fermentis przeprowadził testy rozpoczynając od 12°C i kończąc na 14°C. Zmierzyli poziom cukrów resztkowych, flokulację i produkcję alkoholu. Browarnicy muszą przeprowadzić próby laboratoryjne, aby dostosować te parametry do swojej brzeczki i harmonogramu produkcji przed zwiększeniem skali.

Wpływ smaku piwa S-189 jest generalnie czysty. Testy wykazały niski poziom estrów i wyższych alkoholi. To potwierdza neutralny profil smakowy, idealny do klasycznych lagerów lub piw o mocnym charakterze słodowym.

Tolerancja na alkohol to kolejny obszar, w którym S-189 się wyróżnia. Nieformalne testy i opinie browarników sugerują, że radzi sobie z poziomami alkoholu wykraczającymi poza typowy zakres dla lagerów. Na przykład, w piwach o wysokiej gęstości lub przy ponownym fermentowaniu zatrzymanych fermentacji, może osiągnąć nawet 14%. Fermentis podkreśla jego przydatność do standardowego warzenia lagerów.

Pracując z S-189, należy zwrócić szczególną uwagę na metodę zadawania i natlenienie. Aby uzyskać spójną kinetykę fermentacji i pożądany poziom odfermentowania na poziomie 80-84%, kluczowa jest kontrola temperatury i składników odżywczych.

• Przeprowadź badanie na małą skalę, aby sprawdzić stopień odfermentowania S-189 w brzeczce.
• Regularnie monitoruj grawitację, aby mapować kinetykę fermentacji.
• Jeśli wykorzystujesz siłę grawitacji, przygotuj się na scenariusze z większą zawartością alkoholu; tolerancja na alkohol może pomóc w dokończeniu trudnych fermentacji.

Zalecane dawki i zakresy temperatur

Firma Fermentis zaleca użycie 80–120 g S-189 na hektolitr do standardowych fermentacji lagerowych. W przypadku domowych warek, należy dostosować rozmiar saszetki do objętości wsadu. Saszetka 11,5 g nadaje się jedynie do niewielkiej części hektolitrowej objętości. Należy zatem obliczyć ilość potrzebną do uzyskania pożądanej liczby komórek.

Szybkość fermentacji ma kluczowe znaczenie dla czystej fermentacji. Pomaga kontrolować produkcję estrów i oczyszczanie diacetylu. W przypadku 5-galonowych piw typu ale i lager należy dostosować dawkę S-189 do pożądanej liczby komórek. Takie podejście zapewnia czystą fermentację, niezależnie od rozmiaru saszetki.

Aby uzyskać optymalne rezultaty, należy utrzymywać temperaturę fermentacji S-189 w zakresie od 12°C do 18°C (53,6°F–64,4°F). Ten zakres jest niezbędny do uzyskania czystego profilu lagera. Zapewnia on stabilne odfermentowanie i przewidywalny rozwój smaku podczas fermentacji głównej.

Piwowarzy domowi mogą osiągnąć akceptowalne rezultaty, podgrzewając S-189 do nieco wyższej temperatury, około 18–21°C (od około 15 do 21°C). Ta elastyczność jest przydatna, gdy możliwości leżakowania są ograniczone. Należy jednak spodziewać się bardziej wyczuwalnych estrów i mniej klasycznego profilu lagera w wyższych temperaturach. Należy zachować ostrożność, stosując tę elastyczność, rozumiejąc związane z tym kompromisy.

Po fermentacji głównej należy przeprowadzić leżakowanie i kondycjonowanie w temperaturze zalecanej dla fermentacji S-189. Po zakończeniu odfermentowania należy obniżyć temperaturę do tradycyjnego kondycjonowania w niskiej temperaturze. Ten etap poprawia klarowność i udoskonala smak przed pakowaniem.

• Wytyczne dotyczące dawkowania: 80–120 g/hl; w celu dokładnego dozowania należy przeliczyć na wielkość partii.
• Szybkość produkcji: dopasuj liczbę komórek do gęstości brzeczki i objętości partii, aby uzyskać spójne wyniki.
• Temperatura pierwotnej fermentacji S-189: 12–18°C (53,6–64,4°F) w przypadku czystych lagerów.
• Elastyczna opcja: 18–21°C (od połowy lat 60. do nieco ponad 70. °F) dla piwowarów domowych bez urządzeń do leżakowania; należy spodziewać się wahań w zakresie estrów.

Opcje rzucania: bezpośrednie rzucanie i nawadnianie

Fermentis SafLager S-189 oferuje dwie niezawodne metody zadawania drożdży. Wielu piwowarów wybiera metodę bezpośredniego zadawania drożdży suchych ze względu na jej prostotę i szybkość. Drożdże należy stopniowo posypywać na powierzchnię brzeczki w temperaturze fermentacji lub nieco wyższej. Takie podejście pomaga drożdżom równomiernie się rozprowadzić, zmniejszając ryzyko zlepiania się i zapewniając równomierną fermentację.

Dla tych, którzy preferują łagodniejszy start, dostępny jest protokół rehydratacji. Wsyp zawartość saszetki do sterylnej wody lub schłodzonej, przegotowanej brzeczki o temperaturze 15–25°C (59–77°F), w ilości co najmniej dziesięciokrotnie większej od jej wagi. Pozostaw komórki na 15–30 minut, a następnie delikatnie wymieszaj, aby uzyskać kremową zawiesinę. Następnie wlej drożdże do fermentora, aby zminimalizować szok i zwiększyć ich żywotność.

Suche szczepy Fermentis wykazują niezwykłą odporność bez rehydratacji. Wytyczne dotyczące postępowania z drożdżami pozwalają na ich dodawanie na zimno lub bezpośrednio bez znaczącej utraty żywotności lub kinetyki. Ta zdolność adaptacji sprawia, że suche drożdże z bezpośrednim dozowaniem idealnie nadają się do mniejszych partii lub w przypadku braku dostępu do sprzętu laboratoryjnego lub sterylnej wody.

• Aby ograniczyć ryzyko szoku osmotycznego lub termicznego, podczas nawadniania należy unikać ekstremalnych temperatur.
• Nie dodawaj suchych drożdży do gotującej się brzeczki; dla uzyskania najlepszej żywotności utrzymuj zalecaną temperaturę.
• Stosując metodę bezpośredniego zaszczepiania, należy rozprowadzić drożdże na powierzchni brzeczki w celu równomiernego zaszczepienia.

Skuteczne postępowanie z drożdżami zwiększa przewidywalność fermentacji. Należy przestrzegać zaleceń producenta, dostosować protokół rehydratacji do wielkości partii i rozważyć zastosowanie startera lub wyższej zawartości drożdży w przypadku piw wysokogęstościowych. Dzięki temu SafLager S-189 osiągnie pełną wydajność przy minimalnym ryzyku.

Flokulacja, sedymentacja i kondycjonowanie

Flokulacja S-189 znana jest z niezawodnego opadania drożdży po fermentacji głównej. Fermentis zapewnia szczegółowy profil techniczny, w tym czas sedymentacji. Pozwala to piwowarom na pewne zaplanowanie standardowego harmonogramu produkcji lagera.

Spodziewaj się klarownej warstwy osadu i stałego czasu sedymentacji, co sprzyja typowemu kondycjonowaniu lagera. Po zakończeniu odfermentowania drożdże i białka ulegną zbiciu. Dzięki temu brzeczka będzie gotowa do przechowywania w niskich temperaturach i powolnego dojrzewania.

Lagerowanie na zimno poprawia klarowność piwa, pozwalając na osiadanie resztek. Utrzymuj temperaturę w granicach 1–4°C przez kilka tygodni. To wyostrza smak i sprzyja dalszej sedymentacji przed pakowaniem.

• Zachowaj ostrożność przy otwieraniu saszetek; przechowywanie w lodówce pozwala zachować świeżość przez około siedem dni.
• Dodawaj wyłącznie świeże, prawidłowo przechowywane drożdże, aby uniknąć obniżenia wydajności flokulacji.
• Stosuj delikatne odwirowywanie, aby nie naruszyć osadu drożdży i osadu.

Na utrzymanie piany większy wpływ ma ziarno i dodatki niż same drożdże. Słody wysokobiałkowe oraz niektóre gatunki pszenicy lub owsa poprawiają stabilność piany bardziej niż różnice w drożdżach.

Aby zapewnić przewidywalne dojrzewanie piwa typu lager, połącz stałe chłodzenie z czasem. Prawidłowe przechowywanie w niskiej temperaturze i cierpliwe dojrzewanie zapewniają najlepszą klarowność piwa. Flokulacja S-189 zapewnia czysty, jasny lager.

Wyniki sensoryczne: Czego można oczekiwać po gotowym piwie

Wrażenia sensoryczne Fermentis SafLager S-189 podkreślają zrównoważony profil smakowy. Browarnicy zauważają minimalną ilość estrów i umiarkowaną zawartość wyższych alkoholi. Rezultatem jest czysty charakter lagera, w którym słód i chmiel odgrywają główną rolę.

W określonych warunkach fermentacji piwowarzy mogą wyczuć nuty ziołowe. Pojawiają się one, gdy temperatura fermentacji, szybkość fermentacji lub zarządzanie tlenem odbiegają od tradycyjnych praktyk lagerowych. Nuty ziołowe nadają subtelną złożoność stylom opartym na słodowości.

Nuty kwiatowe, choć rzadsze, mogą pojawić się w przypadku nieco cieplejszego lagerowania lub użycia delikatnych, szlachetnych chmieli. W takim przypadku nuty kwiatowe są delikatne i nie dominują w istocie piwa.

Najlepiej sprawdza się w stylach takich jak szwajcarskie lagery, wiedeńskie lagery, koźlaki (Bocks) i lagery sesyjne, S-189 wzmacnia czysty charakter lagera. W piwach słodowych, takich jak Oktoberfest i klasyczne koźlaki, uwydatnia bogate smaki słodowe z umiarkowanym aromatem drożdży.

Notatki degustacyjne społeczności są różne. Niektórzy doceniają S-189 za poprawę pijalności piw słodowych. Ślepe testy przy niższej zawartości alkoholu i standardowe procesy produkcji lagera często wykazują niewielką różnicę w porównaniu z innymi czystymi odmianami lagera.

• Pierwszorzędne: neutralny profil estrowy i niskie zawartości wyższych alkoholi.
• Warunkowo: sporadyczne nuty ziołowe w określonych warunkach.
• Opcjonalnie: lekkie nuty kwiatowe z cieplejszymi lub delikatniejszymi akcentami chmielowymi.

Porównanie S-189 z innymi popularnymi szczepami piwa typu lager

Browarnicy często porównują S-189 z W34/70 oraz S-189 z S-23, wybierając szczep do lagerów. S-189 znany jest ze swoich słodowych profili, co czyni go ulubionym szczepem do bocków i na Oktoberfest. Z drugiej strony, W-34/70 słynie z czystego, rześkiego finiszu, idealnego do tradycyjnych pilsnerów.

Elastyczność temperaturowa ma kluczowe znaczenie w praktyce. Badania przeprowadzone w społecznościach wskazują, że S-189 i W-34/70 mogą fermentować czysto w temperaturze do około 19°C (66°F) w wielu konfiguracjach. Wyniki mogą się różnić w zależności od gęstości zacieru i rodzaju zacieru, dlatego testy lokalne są niezbędne.

WLP800 (Pilsner Urquell) wyróżnia się na tle S-189 i W-34/70, oferując delikatną, staroświecką goryczkę i głębszy charakter pilsa. Czasami do porównania używa się szczepu piwa Danstar Nottingham, ale. Fermentuje w cieplejszej temperaturze i wytwarza inne estry, co podkreśla powściągliwość podkreślaną przez szczepy lager.

Porównując drożdże lagerowe, porównanie partii piwa z tej samej receptury ujawnia subtelne różnice. Niektórzy degustatorzy mają trudności z rozróżnieniem szczepów w ślepych testach. To pokazuje, że proces produkcji, woda i słód mogą wpływać na wyniki równie mocno, jak wybór drożdży.

• S-189 vs W34/70: S-189 sprzyja lagerom o przewadze słodu i według wielu raportów sprawdza się dobrze w nieco niższych temperaturach.
• S-189 kontra S-23: S-23 może mieć nieco bardziej neutralny charakter; S-189 może nadać delikatny ziołowy lub kwiatowy charakter.
• Porównaj drożdże typu lager: przeprowadź próby na małą skalę, aby sprawdzić, który szczep pasuje do Twojej receptury i harmonogramu kondycjonowania.

Do zastosowań praktycznych wybierz S-189, aby uzyskać neutralny, ale pijalny lager o subtelnej złożoności słodu. Wybierz W-34/70, aby uzyskać klasyczny, rześki profil pilsnera. Przetestuj identyczne receptury obok siebie, aby uzyskać ostateczne rezultaty w swoim browarze lub w domu.

Używanie drożdży Fermentis SafLager S-189

Zacznij od dostosowania dawkowania Fermentis do wielkości partii. W przypadku standardowych lagerów użyj 80–120 g/hl. Piwowarzy domowi mogą dostosować dawkę 11,5 g do wielkości partii, stosując zasadę gramów na hektolitr.

Wybierz między bezpośrednim zadawaniem drożdży a rehydratacją, biorąc pod uwagę wygodę i zdrowie drożdży. Bezpośrednie zadawanie drożdży jest szybsze i łatwiejsze, natomiast rehydratacja może zwiększyć początkową witalność, niezbędną w przypadku brzeczek poddanych stresowi.

Kontroluj temperaturę fermentacji w zakresie 12–18°C, aby zapewnić stałe odfermentowanie. Utrzymuj ten zakres i codziennie monitoruj gęstość, aby śledzić postępy i wcześnie wykrywać przestoje.

• Natleniaj brzeczkę podczas zadawania brzeczki, aby wspomóc rozwój mocnych drożdży.
• Do piw o dużej gęstości użyj masy startowej lub większej.
• Przy przeliczaniu wielkości opakowań na gramy na hektolitr należy stosować się do zaleceń firmy Fermentis.

Podczas zadawania S-189 należy zapewnić równomierne rozprowadzenie w schłodzonej brzeczce. Delikatnie zamieszaj po zaszczepieniu, aby rozproszyć komórki i ułatwić kontakt z tlenem.

Wskazówki dotyczące domowego warzenia piwa typu lager: przed rozpoczęciem większych partii należy przygotować małe partie. Partie próbne pomogą zrozumieć, jak S-189 sprawdza się w systemie i udoskonalić harmonogram leżakowania.

Operatorzy komercyjni powinni przeprowadzać próby laboratoryjne i stopniowo zwiększać skalę produkcji. Prowadź zapisy dotyczące odfermentowania, czasu flokulacji i notatek sensorycznych, aby porównywać je między fermentacjami.

Przestrzegaj zasad higieny, dokładnie mierz tempo zadawania paszy i rejestruj poziom natlenienia. Te praktyki poprawiają spójność, umożliwiając pewne stosowanie zaprawy S-189 w różnych recepturach.

S-189 w zastosowaniach specjalnych i przypadkach skrajnych

Browarnicy eksperymentujący z partiami o wysokiej gęstości S-189 donoszą, że szczep ten wykazuje znaczną tolerancję na alkohol. Anegdotyczne doniesienia sugerują, że może on osiągnąć 14% ABV w dobrze odżywionych brzeczkach, przy ostrożnym zarządzaniu. Formalne wytyczne Fermentis koncentrują się na klasycznych gatunkach lagerów, więc przed skalowaniem warto rozważyć partie próbne.

obliczu zastoju fermentacji, niektórzy browarnicy stosują S-189, aby wznowić produkcję. Delikatne pobudzenie, wzrost temperatury do bezpiecznych granic i zarządzanie tlenem mogą pomóc drożdżom w regeneracji. Należy spodziewać się wolniejszego oczyszczania z wyższych cukrów w porównaniu z lagerami o standardowej mocy.

Lagerowanie w temperaturze ale stało się praktyczną opcją dla browarów bez chłodni. Eksperymenty społecznościowe, fermentujące S-189 w temperaturze od 15°C do 21°C, dają akceptowalne piwa z niewielkimi zmianami estrów. Ta metoda sprzyja szybszemu obrotowi, zachowując jednocześnie stosunkowo czysty profil lagera.

S-189 nadaje się do piw o wyrazistym smaku słodowym, takich jak Bock czy Oktoberfest, gdzie wyrazisty, niskoestrowy charakter podkreśla złożoność słodu. Piwowarzy zauważają lepszą pijalność i zrównoważony finisz, gdy drożdże są dodawane w zalecanych ilościach i otrzymują odpowiednie wsparcie odżywcze.

Protokoły eksperymentalne, takie jak fermentacja ciśnieniowa i procesy o niskim poziomie rozpuszczonego tlenu, mogą skorzystać na solidności S-189. Te skrajne podejścia mogą ograniczyć tworzenie estrów i zacieśnić profile, ale kontrolowane próby są niezbędne do weryfikacji efektów przed rozpoczęciem produkcji.

Ponowne dodawanie S-189 do kilku pokoleń jest powszechne w systemach rzemieślniczych, jednak należy monitorować stan komórek. Utrzymuj higienę podczas propagacji, sprawdzaj żywotność i unikaj nadmiernej liczby pokoleń, aby zapobiec powstawaniu niepożądanych smaków lub problemów z fermentacją związanych ze stresem.

• W przypadku prac w warunkach dużej grawitacji: dokładnie natleniaj i rozważ stopniowe dodawanie składników odżywczych.
• W przypadku zatrzymanej fermentacji: zwiększaj temperaturę powoli i unikaj nadmiernego napowietrzenia pod koniec fermentacji.
• przypadku leżakowania w temperaturze ale: należy spodziewać się subtelnych różnic w poziomie estrów i odpowiednio zaplanować czas kondycjonowania.
• W celu zmiany nachylenia: liczba generowanych śladów i ich wykonalność za pomocą prostych kontroli laboratoryjnych.

Testy na małą skalę dostarczają najbardziej wiarygodnych informacji, gdy przekraczamy granice S-189 dla typowych lagerów. Prowadź rejestry parametrów fermentacji, gęstości, temperatury i kondycjonowania, aby udoskonalić protokoły, które będą pasować do Twojego browaru lub domowej instalacji.

Kontrola jakości i wgląd w dane laboratoryjne

Fermentis publikuje szczegółowe dane laboratoryjne S-189, koncentrując się na czystości mikrobiologicznej i żywotności. Testy te są zgodne ze standardami EBC Analytica 4.2.6 i ASBC Microbiological Control. Wykazują one niską liczbę bakterii kwasu mlekowego i octowego, Pediococcus, dzikich drożdży i bakterii ogółem.

Liczba żywych komórek w piwie SafLager S-189 wynosi ponad 6,0×10^9 jtk/g, w optymalnych warunkach przechowywania i obsługi. Tak wysoka liczba zapewnia piwowarom stabilną masę zacierną. Wspiera również spójną fermentację we wszystkich partiach.

Kontrola jakości i produkcja w grupie Lesaffre przekładają się na korzyści produkcyjne. Ciągłe udoskonalanie procesów i identyfikowalna dokumentacja partii gwarantują powtarzalność fermentacji. Wspierają również kontrole bezpieczeństwa podczas produkcji drożdży.

Wdrożono wytyczne dotyczące kontroli jakości przechowywania, aby zapewnić długoterminową wydajność. Okres przydatności do spożycia wynosi 36 miesięcy, zgodnie ze szczegółowymi zasadami przechowywania. Zasady te obejmują przechowywanie produktu w temperaturze poniżej 24°C przez okres do sześciu miesięcy. W przypadku dłuższego przechowywania temperatura powinna być niższa niż 15°C, aby zachować żywotność i czystość.

Do każdej partii produktu dołączone są raporty laboratoryjne, obejmujące badania mikrobiologiczne i testy żywotności. Browarnicy mogą wykorzystać te raporty do potwierdzenia zgodności swoich planów zapewnienia jakości (QA). Mogą również porównywać dane laboratoryjne S-189 z różnych cykli produkcyjnych.

• Metody analityczne: protokoły EBC i ASBC dla limitów mikrobiologicznych
• Docelowa żywotność: >6,0×10^9 cfu/g
• Okres przydatności: 36 miesięcy przy zastosowaniu specjalnej kontroli temperatury
• System jakości: kontrola jakości Lesaffre w całym procesie produkcji

Dokładna analiza certyfikatów laboratoryjnych jest kluczowa dla utrzymania spójności aromatu i odfermentowania. Regularne kontrole czystości mikrobiologicznej i liczby żywych komórek są niezbędne dla browarów stosujących SafLager S-189.

Pomysły na przepisy i protokoły eksperymentalne

Rozważ przepis na lager wiedeński, koncentrując się na słodach monachijskim i wiedeńskim, aby uzyskać bogaty, tostowy smak. Delikatnie dodaj chmiel Saaz. Temperatura zacierania w zakresie 64–66°C jest kluczowa dla uzyskania pełnego piwa. Fermentuj z chmielem SafLager S-189 w niższej temperaturze. Takie podejście wzmacnia czysty charakter słodu, zachowując jednocześnie subtelną nutę kwiatową.

przypadku koźlaka należy dążyć do uzyskania mocnej struktury słodu z udziałem słodów wiedeńskiego, monachijskiego i karmelowego. Umiarkowane, szlachetne chmiele i długi, chłodny okres leżakowania są niezbędne. Natlenienie, dodatki odżywcze i łagodna fermentacja są kluczowe dla sukcesu S-189 w piwach o wysokiej gęstości.

Odkryj hybrydowe lagery, takie jak Munich Helles czy Märzen, o umiarkowanej gęstości i subtelnych profilach chmielowych. Wybierz Willamette lub amerykański chmiel szlachetny, aby uzyskać zrównoważony smak. Fermentacja w temperaturze około 14°C może zrównoważyć odfermentowanie i poziom estrów.

• Porównanie partii podzielonych: warzenie jednego zacieru podzielonego na trzy fermentory: smołę S-189, Wyeast W-34/70 i Safbrew S-23 w celu porównania aromatu i odfermentowania.
• Próba temperaturowa: przeprowadź identyczne testy w temperaturach 12°C, 16°C i 20°C, aby odwzorować produkcję i wykończenie estrów.
• Protokół dla fermentacji o dużej grawitacji: dobrze natlenij, dodaj składniki odżywcze dla drożdży i rozważ stopniowe dodawanie cukru lub stopniowe zwiększanie temperatury o 2–3°C podczas aktywnej fermentacji, aby chronić zdrowie drożdży.

Regularnie zapisuj szczegółowo grawitację, pH i notatkę sensoryczną. Stosuj spójne profile chmielenia i wody we wszystkich próbach, aby wyizolować wpływ drożdży. Testy smakowe po odpoczynku diacetylowym i po kondycjonowaniu w niskich temperaturach pokazują ewolucję S-189.

Dobrze skonstruowany eksperymentalny protokół produkcji piwa typu lager powinien jasno określać zmienne i powtarzalne pomiary. Należy uwzględnić szczep kontrolny do porównania. Należy zwrócić uwagę na długość fermentacji, gęstość końcową i konsystencję. Zapisy te są niezbędne do udoskonalania receptur S-189 i strategii produkcji piwa o wysokiej gęstości.

Typowe rozwiązywanie problemów i praktyczne wskazówki

Drobne błędy w przypadku suchych drożdży mogą powodować poważne problemy podczas fermentacji lagera. Zawsze sprawdzaj saszetki pod kątem miękkości lub przebić przed użyciem. Wyrzuć wszelkie uszkodzone opakowania Fermentis. Przechowuj nieotwarte saszetki w chłodnym, suchym miejscu. Po otwarciu przechowuj w lodówce i zużyj w ciągu siedmiu dni, aby zminimalizować utratę żywotności.

Podczas rehydratacji drożdży należy kontrolować temperaturę, aby uniknąć szoku bakteryjnego. Użyj sterylnej wody lub niewielkiej ilości schłodzonej brzeczki o temperaturze 15–25°C. Pozostaw drożdże na 15–30 minut, a następnie delikatnie wymieszaj przed dodaniem. Unikaj rehydratacji w wysokich temperaturach, a następnie dodawania do zimnej brzeczki, ponieważ może to powodować stres komórek i wprowadzać niepożądane posmaki.

Bezpośrednie zadawanie drożdży również ma swoje najlepsze praktyki. Posypuj suche drożdże stopniowo po powierzchni brzeczki, aby zapobiec ich zlepianiu. Dodawaj drożdże podczas napełniania, aby stopniowo się ogrzały. Ta metoda zmniejsza stres termiczny i osmotyczny bez potrzeby stosowania dodatkowego sprzętu.

Jeśli fermentacja wydaje się być zablokowana, najpierw sprawdź warunki podstawowe. Zmierz gęstość, sprawdź temperaturę fermentacji oraz poziom natlenienia i składników odżywczych. Tolerancja alkoholu S-189 może pomóc w przypadku uporczywych piw. Konieczne może być powolne podniesienie temperatury lub dodanie aktywnego startera ze świeżych drożdży.

• Przed dodaniem brzeczki o dużej gęstości należy sprawdzić natlenienie i zawartość rozpuszczonego tlenu.
• Stosuj pożywkę drożdżową, jeśli pracujesz z ograniczoną ilością ekstraktów słodowych lub dodatków.
• Jeśli komórki są stare lub ich żywotność jest niska, należy rozważyć ponowne wytworzenie nowej dawki.

Kontrola smaku w dużej mierze zależy od utrzymania stałej temperatury. Trzymaj się zalecanych przez Fermentis zakresów, aby uniknąć niepożądanych nut ziołowych lub kwiatowych. Jeśli zależy Ci na cieplejszym profilu, zaplanuj ten wybór i uważnie obserwuj, aby uniknąć lotności.

Prowadź szczegółowe zapisy dotyczące tempa zadawania drożdży, metody rehydratacji i historii przechowywania na potrzeby rozwiązywania problemów z S-189. Czytelne rejestry pomagają identyfikować wzorce i naprawiać nawracające problemy z suchymi drożdżami, zanim przerodzą się w problemy z zatrzymaniem fermentacji.

Wniosek

Fermentis SafLager S-189 wyróżnia się jako niezawodny wybór w tym zestawieniu S-189. Charakteryzuje się wysokim odfermentowaniem (80–84%), minimalną produkcją estrów i czystym profilem słodowym. Dzięki temu idealnie nadaje się zarówno do klasycznych lagerów, jak i nowoczesnych stylów, zapewniając neutralną bazę z okazjonalnymi nutami ziołowymi lub kwiatowymi.

Jako faworyt w kategorii najlepszych suchych drożdży lagerowych, S-189 oferuje szereg zalet. Ich sucha forma drożdży jest wygodna, fermentacja jest przewidywalna i toleruje szeroki zakres temperatur i zawartości alkoholu. Ta wszechstronność sprawia, że idealnie nadają się do piw słodowych, komercyjnych partii i domowych eksperymentów piwowarskich, gdzie kluczowa jest powtarzalność.

Aby skutecznie wykorzystać Fermentis S-189, należy przestrzegać zalecanego dawkowania (80–120 g/hl), przestrzegać wytycznych dotyczących przechowywania i obchodzenia się z piwem oraz przeprowadzić testy na małą skalę w piwnicy. Porównanie ze szczepami takimi jak W-34/70 i S-23 pomoże Ci określić, który z nich najlepiej odpowiada Twoim preferencjom smakowym i procesowi warzenia. Testowanie na małą skalę gwarantuje, że drożdże będą pasować do Twoich receptur i systemów warzenia.

Dalsza lektura

Jeśli podobał Ci się ten wpis, mogą Cię zainteresować również poniższe sugestie:

• Fermentacja piwa przy użyciu drożdży Lallemand LalBrew Abbaye
• Fermentacja piwa przy użyciu drożdży Fermentis SafBrew HA-18
• Fermentacja piwa przy użyciu drożdży Fermentis SafBrew DA-16