Elden Ring: Glintstone Dragon Smarag (Liurnia of the Lakes) Boss Fight

Όπως πιθανώς γνωρίζετε, οι αρχηγοί στο Elden Ring χωρίζονται σε τρία επίπεδα. Από το χαμηλότερο στο υψηλότερο: Αρχηγοί Πεδίου, Αρχηγοί Μεγαλύτερων Εχθρών και τέλος Ημίθεοι και Θρύλοι.

Ο Glintstone Dragon Smarag βρίσκεται στη μεσαία βαθμίδα, Greater Enemy Bosses, και είναι ένας εξωτερικός αρχηγός που βρίσκεται βορειοανατολικά της Temple Quarter στη Liurnia of the Lakes. Είναι ένας προαιρετικός αρχηγός με την έννοια ότι δεν χρειάζεται να τον σκοτώσετε για να προχωρήσετε στην ιστορία, αλλά φυλάει ένα αρκετά σημαντικό βασικό αντικείμενο που θα χρειαστείτε για να αποκτήσετε πρόσβαση στην Ακαδημία Raya Lucaria. Η οποία, για να είμαστε δίκαιοι, είναι επίσης προαιρετική, αλλά εμπλέκεται σε αρκετές αλυσίδες αποστολών.

Εντάξει, να 'μαι λοιπόν, εξερευνώντας ειρηνικά τις όμορφες ρηχές λίμνες της Λιούρνια, μαζεύοντας ένα κομμάτι λάφυρα εδώ, χτυπώντας το κρανίο ενός εχθρού εκεί, και γενικά κοιτώντας απλώς τη δουλειά μου.

Αλλά ξαφνικά, έπεσα πάνω σε μια πολύ μεγάλη κατασκευή που έμοιαζε με κάστρο στη μέση της λίμνης. Όπως όλοι γνωρίζουμε, αν μοιάζει με κάστρο, πιθανότατα είναι κάστρο, και τα κάστρα τείνουν να έχουν χοντρούς τοίχους για να προστατεύουν τα επιπλέον χοντρά λάφυρα που κρύβονται μέσα.

Δυστυχώς, τα κάστρα τείνουν επίσης να έχουν πύλες που είναι δύσκολο να ανοίξουν για ανθρώπους σαν εμένα που θα ήθελαν να μαζέψουν τα εν λόγω λάφυρα, και αυτό δεν αποτέλεσε εξαίρεση.

Πλησιάζοντας την πύλη, έγινε σαφές ότι ήταν κλειδωμένη από κάποιο μαγικό φράγμα. Ευτυχώς, υπήρχε επίσης ένα πτώμα ακριβώς δίπλα της με έναν χάρτη θησαυρού που έδειχνε τη θέση του κλειδιού που χρειαζόταν για να περάσει κανείς το φράγμα. Πόσο βολικό και ύποπτα εύκολο.

Η αντιστοίχιση του χάρτη του θησαυρού που βρέθηκε με τον δικό μου χάρτη της περιοχής ήταν αρκετά εύκολη και γρήγορα συμπέρανα ότι έπρεπε να πάω σε έναν βραχώδη σχηματισμό στα ανοικτά της δυτικής ακτής του γιγάντιου κάστρου. Στο δρόμο μου προς τα εκεί, σκέφτηκα την πιθανότητα να χρειαστεί να ξεθάψω έναν θησαυρό ή ίσως να πολεμήσω κάποιο είδος φύλακα. Η μάχη είναι πολύ πιο διασκεδαστική από το σκάψιμο και λαμβάνοντας υπόψη πόσο εύκολο ήταν να βρω τον δρόμο προς τα εκεί, σκέφτηκα ότι θα ήταν και μια εύκολη μάχη.

Αλλά το κλειδί αποδείχθηκε ότι το φυλούσε ένας δράκος. Ένας κοιμισμένος δράκος, αλλά παρόλα αυτά δράκος. Φυσικά. Οτιδήποτε λιγότερο θα ήταν προφανώς πολύ εύκολο.

Δεν είμαι άγνωστος στα προβλήματα που μπορούν να προκαλέσουν οι γκρινιάρηδες δράκοι όταν τους πλησιάζεις από κοντά, γι' αυτό και αποφάσισα ότι αυτή θα ήταν μια καλή ευκαιρία να ξεσκονίσω το μακρύ μου τόξο. Το πρόβλημα είναι ότι οι δράκοι έχουν αρκετές επιθέσεις από απόσταση και μπορούν επίσης να πετάξουν, οπότε θα χρειαζόμουν και κάποιο είδος καλύβας για να κρυφτώ, κατά προτίμηση φτιαγμένο από κάτι πυρίμαχο για να μην καώ πολύ.

Για άλλη μια φορά, ύποπτα βολικά, βρήκα έναν μικρότερο βραχώδη σχηματισμό ακριβώς μπροστά από τον δράκο, ιδανικό για να αναζητήσω κάλυψη ανάμεσα στις βολές. Αυτό είναι το είδος της καλής τύχης που μου θυμίζει ποιος είναι ο ήρωας αυτής της ιστορίας ;-)

Τέλος πάντων, υπάρχουν πολλοί καλοί τρόποι για να ξυπνήσεις έναν κοιμισμένο δράκο, αλλά ο αγαπημένος μου είναι ένα βέλος στο πρόσωπο. Κρίνοντας από την αντίδραση, σίγουρα δεν είναι το αγαπημένο του δράκου, αλλά όταν φυλάει την πρόσβασή μου σε αυτό που υποθέτω ότι είναι ένα κάστρο γεμάτο λαμπερά λάφυρα, δεν έχει λόγο.

Για να είμαι ειλικρινής, το να παίζω με αυτόν τον δράκο από απόσταση αποδείχθηκε λίγο πιο έξυπνο από ό,τι περίμενα. Νόμιζα ότι θα πετούσε πολύ περισσότερο, θα έβγαζε φωτιά πολύ περισσότερο, θα με ανάγκαζε να αλλάζω θέσεις πολύ περισσότερο και γενικά θα ήταν ένα τεράστιο πρόβλημα για τα οπίσθιά μου πριν μου παραδώσει το κλειδί, όπως ακριβώς κάνει και ο δράκος.

Έκανε όλα αυτά τα πράγματα, αλλά ως επί το πλείστον παρέμενε αρκετά ακίνητο και, εκτός από πολλά λαχανιάσματα και περιστασιακές επιθέσεις αναπνοής, ήταν αρκετά εύκολο να ρίξει βέλη και μετά να αναζητήσει κάλυψη πίσω από τους βράχους.

Πολλοί από τους μηχανισμούς της μάχης είναι πολύ παρόμοιοι με τον Flying Dragon Agheel στο Limgrave, αλλά όταν αγωνίστηκα σε αυτόν, περιλάμβανε πολύ περισσότερο τρέξιμο και η μάχη έλαβε χώρα σε μεγαλύτερη περιοχή. Αλλά ίσως ήταν απλώς η απειρία μου με τους δράκους εκείνη την εποχή που με έκανε να αλλάξω στην προεπιλεγμένη λειτουργία headless chicken όταν κινδύνευα ή είχα αμφιβολίες.

Το κεφάλι του δράκου είναι το αδύναμο σημείο του και θα υποστεί αυξημένη ζημιά αν καταφέρετε να τον χτυπήσετε εκεί. Μπορείτε να κλειδώσετε το κεφάλι, αλλά επειδή κινείται πολύ, δεν είναι εύκολο να τον χτυπήσετε με επιθέσεις από απόσταση. Βρήκα συνολικά πιο αποτελεσματικό να κλειδώνετε το σώμα του δράκου - παρόλο που κάθε μεμονωμένο βέλος προκαλεί λιγότερη ζημιά στο σώμα από ό,τι στο κεφάλι, πολύ περισσότερα από αυτά θα χτυπήσουν στην πραγματικότητα. Και τα βέλη που δεν χτυπούν δεν έχουν σημασία.

Τέλος πάντων, όταν ο δράκος τελικά έπεσε, αφού είχα ξοδέψει μια μικρή περιουσία σε βέλη, το μονοπάτι προς τους γλυκούς θησαυρούς που φύλαγε ήταν ανοιχτό και μπορούσα να παραλάβω το κλειδί για το κάστρο, το οποίο αποδείχθηκε ότι δεν ήταν καθόλου κάστρο, αλλά μάλλον μια ακαδημία για κάποιους υποτιθέμενα πολύ έξυπνους ανθρώπους. Ξέρεις τι σημαίνει αυτό. Βιβλία. Θα προτιμούσα ένα κάστρο γεμάτο χρυσό ή κάτι τέτοιο. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι όντως πάλεψα με έναν δράκο για την πρόσβαση σε μια βιβλιοθήκη! ;-)