Elden Ring: Glintstone Dragon Smarag (Liurnia of the Lakes) Boss Fight

Zoals je waarschijnlijk weet, zijn de bazen in Elden Ring verdeeld in drie niveaus. Van laag naar hoog: Veldbazen, Grote Vijandelijke Bazen en tot slot Halfgoden en Legenden.

Glintstone Dragon Smarag bevindt zich in de middelste rang, Greater Enemy Bosses, en is een buitenbaas ten noordoosten van het Temple Quarter in Liurnia of the Lakes. Het is een optionele baas in de zin dat je hem niet hoeft te doden om verder te komen in het verhaal, maar hij beschermt wel een belangrijk sleutelitem dat je nodig hebt om toegang te krijgen tot de Raya Lucaria Academy. Die is, eerlijk gezegd, ook optioneel, maar is wel betrokken bij verschillende questreeksen.

Oké, daar was ik dan, rustig de prachtige ondiepe meren van Liurnia verkennend, hier en daar wat buit oprapend, daar de schedel van een vijand inslaand, en verder gewoon lekker mijn eigen gang gaand.

Maar toen stuitte ik plotseling op een enorm kasteelachtig bouwwerk midden in het meer. Zoals we allemaal weten: als het op een kasteel lijkt, is het waarschijnlijk ook een kasteel, en kastelen hebben vaak dikke muren om de extra dikke buit binnenin te beschermen.

Helaas hebben kastelen vaak poorten die lastig te openen zijn voor mensen zoals ik die graag de buit willen inzamelen. Dit kasteel was daarop geen uitzondering.

Bij het naderen van de poort werd het duidelijk dat deze door een soort magische barrière was afgesloten. Gelukkig lag er ook een lijk naast, met een schatkaart die de locatie aangaf van de sleutel die nodig was om door de barrière te komen. Hoe handig en verdacht eenvoudig.

Het was makkelijk genoeg om de gevonden schatkaart te koppelen aan mijn eigen kaart van het gebied en ik concludeerde al snel dat ik naar een rotsformatie aan de westkust van het gigantische kasteel moest. Onderweg overwoog ik de mogelijkheid dat ik een schat moest opgraven of misschien tegen een soort bewaker moest vechten. Vechten is veel leuker dan graven, en gezien hoe makkelijk het was geweest om de weg ernaartoe te vinden, dacht ik dat het ook een makkelijk gevecht zou worden.

Maar de sleutel bleek bewaakt te worden door een draak. Een slapende draak, maar toch een draak. Natuurlijk. Alles minder zou natuurlijk te makkelijk zijn geweest.

Ik ben niet onbekend met de problemen die chagrijnige draken kunnen veroorzaken als je ze van dichtbij meemaakt, dus besloot ik dat dit een goede gelegenheid was om mijn longbow af te stoffen. Het probleem is dat draken zelf ook behoorlijk wat aanvallen op afstand hebben en ook kunnen vliegen, dus ik zou ook een soort dekking nodig hebben om me achter te verschuilen, bij voorkeur van iets vuurvasts om te voorkomen dat ik zelf te veel van een medium roast krijg.

Opnieuw, verdacht handig, vond ik vlak voor de draak een kleinere rotsformatie, perfect om dekking te zoeken tussen de schietende pijlen. Dit is het soort geluk dat me eraan herinnert wie de held van dit verhaal is ;-)

Hoe dan ook, er zijn veel goede manieren om een slapende draak wakker te maken, maar mijn favoriet is een pijl in het gezicht. Afgaande op de reactie is het zeker niet de favoriet van de draak, maar wanneer hij mijn toegang bewaakt tot wat ik aanneem een kasteel vol glimmende buit is, heeft hij geen inspraak.

Eerlijk gezegd bleek het een stuk minder makkelijk om tegen deze draak te vechten dan ik had verwacht. Ik had verwacht dat hij veel meer zou vliegen, veel meer vuur zou spuwen, me vaker van positie zou dwingen en me over het algemeen enorm zou irriteren voordat hij de sleutel zou overhandigen, in ware draakstijl.

Dat deed hij inderdaad allemaal, maar voor het grootste gedeelte bleef hij redelijk stil en afgezien van een hoop gehijg en geblaas en af en toe een ademstoot, was het vrij makkelijk om pijlen af te schieten en vervolgens dekking te zoeken achter de rotsen.

Veel gevechtsmechanismen lijken erg op die van Flying Dragon Agheel in Limgrave, maar toen ik daar tegen vocht, moest ik veel meer rondrennen en speelde het gevecht zich af over een groter gebied. Maar misschien was het gewoon mijn onervarenheid met draken destijds waardoor ik bij gevaar of twijfel overschakelde naar mijn standaardmodus 'kip zonder kop'.

De drakenkop is zijn zwakke plek, en hij loopt meer schade op als je hem daar raakt. Je kunt hem op de kop vastzetten, maar omdat hij veel beweegt, is hij niet makkelijk te raken met aanvallen op afstand. Ik vond het over het algemeen effectiever om hem op het lichaam van de draak te richten – hoewel elke individuele pijl minder schade aan het lichaam toebrengt dan aan de kop, zullen er veel meer raken. En pijlen die niet raken, doen er niet toe.

Hoe dan ook, toen de draak eindelijk neer was, nadat ik een klein fortuin aan pijlen had uitgegeven, lag het pad naar de zoete schatten die hij bewaakte open en kon ik de sleutel van het kasteel ophalen. Dat bleek helemaal geen kasteel te zijn, maar een academie voor een stel zogenaamd heel slimme mensen. Je weet wel wat dat betekent. Boeken. Ik had liever een kasteel vol goud of zoiets gehad. Ik kan niet geloven dat ik echt met een draak heb gevochten om toegang tot een bibliotheek! ;-)