Hop in het brouwen van bier: Bullion

Een levendig hopveld, badend in een goudkleurig licht, met rijpe groene kegels op de voorgrond en rijen hoge hopplanten die zich uitstrekken tot aan de verre heuvels onder een warme avondhemel. Meer informatie

Deze korte introductie introduceert de Bullion-hop en geeft een voorproefje van wat het artikel behandelt. Brouwers vinden achtergrondinformatie over oorsprong en stamboom, botanische en agronomische eigenschappen, en duidelijke informatie over Bullion-alfazuren en andere brouwwaarden.

Lezers leren ook over de aromakenmerken van Bullion – tonen die vaak worden omschreven als donker fruit, zwarte bes en kruiden – en krijgen praktisch advies over het brouwen van Bullion. De volgende hoofdstukken gaan over best practices, receptideeën, opslag en omgang met lupuline, beschikbaarheid en de verzorging van cultivars.

Belangrijkste punten

• Bullionhop is een hopsoort met een dubbele functie, die zowel geschikt is voor het toevoegen van bitterheid als voor het toevoegen van aroma's.
• Historische fokgegevens van Wye College en USDA/ARS vormen de basis voor Bullions stamboom en eigenschappen.
• Door de alfazuren van Bullion is deze wijn geschikt voor een stevige bitterheid en biedt hij tegelijkertijd een aroma van donker fruit.
• In het artikel komen onderwerpen aan bod als het kweken, bewaren, vervangen en praktijkvoorbeelden van bierbrouwen.
• Met praktische tips kunnen brouwers lupuline beter bewaren en het aroma van Bullion optimaal benutten in hun recepten.

Oorsprong en geschiedenis van Bullion-hop

Bullion hop is ontstaan door veredeling aan Wye College in Engeland. Ze werden ontwikkeld als een zusterplant van Brewer's Gold, uit een wilde hopstek uit Manitoba, Canada. Kwekers gebruikten materiaal dat bekendstaat als WildManitoba hop BB1 in hun werk.

De reis van Bullion-hop van experimenteel tot commercieel gebruik begon in 1919. In 1938 werd de hop officieel vrijgegeven aan telers en brouwers. Door het hoge alfazuurgehalte en het harsgehalte was het tot halverwege de jaren 40 een uitstekende keuze voor bittering bij professioneel brouwen.

Wye College Bullion was cruciaal voor het brouwen in de 20e eeuw. Het bier zorgde voor een consistente bitterheid en een compacte kegelstructuur. De stamboom en verspreiding ervan zijn vastgelegd in hoprassenregisters en USDA/ARS-gegevens.

Halverwege de jaren 80 nam de commerciële productie van Bullion-hop af. Brouwers stapten over op super-alfavariëteiten met hogere alfazuurpercentages en een betere bewaarstabiliteit. Deze verschuiving verminderde de vraag naar oudere cultivars zoals Bullion.

In de hedendaagse ambachtelijke brouwwereld is Bullion-hop weer populair geworden. Kleine brouwerijen en gespecialiseerde telers gebruiken het voor erfgoedbieren en experimentele batches. Hopdatabases vermelden nog steeds Wye College Bullion, en sommige leveranciers bewaren kleine hoeveelheden voor brouwers die op zoek zijn naar historisch karakter.

Botanische en agronomische kenmerken

Bullion hop groeit krachtig en heeft een zeer hoge groeisnelheid. De plant produceert al vroeg in het seizoen hoge ranken. De planten vormen overvloedig zijscheuten en ontwikkelen zich snel na het snoeien. Dit is geschikt voor kwekers die snel willen wortelen.

De kegels zijn middelgroot tot klein en variëren van compact tot gemiddeld dicht. Zware kegels verhogen het oogstgewicht. Dit verklaart de gerapporteerde opbrengstcijfers van Bullion van ongeveer 2.000-2.400 kg per hectare. Plukkers merken op dat dichte, zware kegels de handmatige oogst lastig kunnen maken, ondanks de hoge opbrengsten per hectare.

Het ras is vroegrijp. Hierdoor kunnen boeren eerder ruimte vrijmaken voor het trellis. Bullion past hierdoor in een strakkere gewasrotatie. Een vroege rijpheid kan een voordeel zijn bij het combineren met veldwerk aan het einde van het seizoen of bij het beheren van oogstvensters voor meerdere rassen.

• Doelclassificatie: dubbeldoel, gebruikt voor bittervorming en late toevoegingen vanwege stevige kegels en harsprofiel.
• Bewaarbaarheid en oogstgemak: slechte opslagstabiliteit; oogsten is efficiënt voor het gewicht, maar een uitdaging bij handmatig plukken.

De agronomie van Bullion vereist aandacht voor de bodemvruchtbaarheid en het beheer van het bladerdek. Dit maximaliseert de kegelzetting en beperkt de ziektedruk. Telers die zich richten op een evenwichtige voeding en tijdige trellistechnieken, realiseren doorgaans een betere uniformiteit van de gewassen en een hogere Bullion-opbrengst.

De gevoeligheid van hop is een belangrijk punt van zorg. Het ras vertoont een matige resistentie tegen valse meeldauw en een sterke resistentie tegen verwelkingsziekte (Verticillium). Het blijft zeer vatbaar voor veel hopvirussen. Deze factor heeft in het verleden de commerciële aanplant verminderd en vereist strikte hygiënische maatregelen op het veld.

Chemisch profiel en brouwwaarden

De alfazuren in Bullion liggen historisch gezien doorgaans tussen de 5,3% en 12,9%. De meeste bronnen liggen gemiddeld rond de 8,9%. Dit maakt Bullion een waardevolle toevoeging voor pale ales en donkere bieren, met een robuuste bitterkracht.

Het bètazuurgehalte in edelmetaal ligt tussen 3,7% en 6,5%, met gemiddelden rond de 5,0%–5,5%. De alfa/bèta-verhouding ligt meestal rond de 2:1. Deze kan echter variëren van 1:1 tot 3:1, afhankelijk van de oogst en het terroir.

Het co-humulongehalte in Bullion is opvallend hoog. Het varieert van 39% tot 50% van de alfafractie. Dit hoge co-humulongehalte draagt bij aan een stevigere, iets scherpere bitterheid, vooral bij hogere consumpties.

De totale oliesamenstelling in Bullion ligt over het algemeen tussen 1,0 en 2,7 ml per 100 g hop. Veel gemiddelden liggen rond de 1,5 ml/100 g. Dit totale oliegehalte beïnvloedt zowel de smaakversterking als de prestaties van de hop bij toevoeging aan het kookpunt en in de whirlpool.

• Myrceen is vaak de grootste enkelvoudige olie, doorgaans rond de 40%–55%, die harsachtige, citrus- en fruitige tonen produceert.
• Humuleen zit doorgaans tussen de 15% en 30% en draagt bij aan het houtachtige en kruidige karakter dat goed tot zijn recht komt in de tussenliggende en late toevoegingen.
• Caryofylleen komt voor in 9%–14% en voegt peperige en kruidige tonen toe.
• Farneseen is verwaarloosbaar tot afwezig. Minder voorkomende oliën zoals β-pineen, linalool en geraniol komen in kleine hoeveelheden voor en variëren per lot.

Voor brouwers die op zoek zijn naar hop met een dubbele functie zijn de matige tot hoge alfazuren en de aanzienlijke fractie myrceen en humuleen van Bullion ideaal. Deze variëteit is geschikt voor bitterheid en biedt kruidige en donkerfruitige aroma's van middenkokend en laathopig.

Smaak- en aromaprofiel van Bullion-hop

De smaak van Bullion wordt gedomineerd door een pittige zwarte bessensmaak. Donkerrode fruittonen, zoals zwarte bes en braam, zijn prominent aanwezig. Deze smaken hebben een kruidige achtergrond.

Het aroma van Bullion-hop is complex, met kruidige en kruidige tonen. Deze contrasteren met de fruitigheid. Wanneer het laat in het kookproces of als dry hop wordt toegevoegd, komen het fruit en de kruiden meer tot hun recht.

Middellange tot late toevoegingen onthullen een synergie van kruiden en donker fruit. Brouwers beschrijven een gelaagde smaak: donker fruit in de voorgrond, kruiden in het midden en een vleugje citrus in de afdronk.

Toevoegingen aan het begin van het koken maken Bullion bitterder. Deze bitterheid kan voor sommigen grof of scherp aanvoelen vanwege het alfazuurgehalte en co-humulon.

• #black_currant character is een veelgebruikte tag voor deze variëteit.
• Aardse en kruidige tonen zorgen voor diepte zonder dat de fruittonen overheersen.
• Door de timing verandert de balans tussen de harsachtige bitterheid en de aromatische, donkere fruithopsmaak.

Voor bieren die zich op aroma richten, gebruik je late toevoegingen of dry-hopping. Dit benadrukt het Bullion-aroma en de zwarte bessenhop. Voor bieren die meer bitterheid nodig hebben, voeg je eerder toe. Verwacht een harsachtige, citrusachtige ondertoon.

Brouwtoepassingen en beste praktijken

Bullion-hop is veelzijdig en kan zowel als bitter- als aromahop worden gebruikt. De hoge alfazuren zijn perfect voor toevoegingen aan het begin van de kookfase, terwijl de donkerfruitige en kruidige aroma's tot leven komen bij toevoegingen aan het einde van de kookfase en drooghoppen. Door Bullion-hop te beheersen, ontstaat een balans tussen zuivere bitterheid en een complex aroma.

Begin bij het plannen van je Bullion-hopschema met voorzichtige, vroege toevoegingen. Het co-humulonegehalte van de hop kan scherpte veroorzaken als de IBU's te hoog zijn. Om dit te voorkomen, kun je een lager IBU gebruiken of Bullion mengen met een zachtere hop zoals Sterling of Bravo om de bite te verzachten.

Voeg voor aroma Bullion toe in de laatste 10-20 minuten van het koken of in de whirlpool om de vluchtige oliën te behouden. Deze toevoegingen benadrukken zwarte bes, pruim en aardse kruiden. Voor een frissere afdronk combineert u Bullion met citrus- of bloemige hopsoorten zoals Cascade om de topnoten te versterken.

Drooghoppen accentueert geurige donkerfruitige en kruidige tonen. Begin met een bescheiden hoeveelheid drooghoppen en verhoog deze voor een sterker aroma. Pas je hopschema aan om aroma boven bitterheid te plaatsen door de IBU's in het begin te verlagen en meer late of drooghoppen toe te voegen.

• Gebruik Bullion in de vorm van hele bladeren of pellets; lupulinepoeder is niet algemeen verkrijgbaar bij grote verwerkers.
• Blend met moutige basistonen: bruine of chocolademouten complementeren de fruitige en kruidige smaken van Bullion.
• Combineer met aanvullende hopsoorten: Cascade, Sterling of Bravo voor helderheid en complexiteit.

Experimentele tip: als de bitterheid te grof aanvoelt, verminder dan de initiële toevoeging met 20-30% en verhoog de hoeveelheid whirlpool of dryhop. Kleine, iteratieve veranderingen stellen je in staat de balans tussen bitterheid en aroma van Bullion te verfijnen zonder het risico te lopen op bijsmaken.

Zowel hobbybrouwers als professionals kunnen een gedetailleerd logboek bijhouden van het Bullion-hopschema en de sensorische resultaten van elk brouwsel. Dit logboek helpt je de balans tussen bitterheid en aromatisch karakter te verfijnen, wat zorgt voor herhaalbare bieren die de sterke punten van Bullion laten zien.

Compatibele bierstijlen en receptideeën

Bullion is het meest geschikt voor bieren met een sterke moutige smaak. De donkerfruitige, kruidige en aardse smaken passen goed bij karamel, toffee en geroosterde mouten. Het wordt vaak gebruikt in porters, stouts, donkere ales, doppelbocks, barleywines en old ales.

Voor stouts en porters versterkt Bullion geroosterde mouten met zwarte bessen en subtiele kruiden. Voeg het laat in het kookproces en als dryhop toe om de aromatische eigenschappen te behouden. Combineer Bullion in imperial stouts met een neutrale, bittere hop met een hoge alfa-waarde voor de basis-IBU. Voeg Bullion vervolgens laat toe voor extra diepte.

Kleinere bieren profiteren van zorgvuldige toevoegingen van Bullion. Brown ales en Scottish ales worden versterkt door lichte late toevoegingen, die een vleugje donker fruit bieden zonder de mout te overheersen. Bitters en donkere lagers winnen aan complexiteit door matig gebruik van Bullion.

Ontdek balans en gewicht met deze Bullion-receptideeën:

• Robuuste Porter: Maris Otter basis, crystal mouten, 60–80 IBU van Bravo of Columbus, Bullion op 10–5 minuten en 3–7 g/L dry-hop.
• Imperial Stout: Mash met een hoge dichtheid, bitter met Magnum of Columbus, late toevoegingen van Bullion voor aroma, gevolgd door een korte dry-hop om het geroosterde karakter te behouden.
• Old Ale/Barleywine: Hoog alcoholpercentage, complexe moutigheid, Bullion in het late hopschema voor gelaagde fruittonen tegenover de zware moutsmaak.
• Brown/Scottish Ale: Lichte, late Bullion-aandelen, gericht op subtiele kruiden en een vleugje zwart fruit die ondersteunen, maar niet overheersen.

Combineer Bullion met deze hoppen voor een uitgebalanceerde smaak: Cascade of Sterling voor een helderdere citrus, Bravo of Columbus voor een assertieve bitterheid in sterkere bieren, en Brewer's Gold of Northern Brewer voor een klassieke, ouderwetse toon. Deze combinaties zorgen voor uitgebalanceerde bieren met Bullion, terwijl de moutige kern van elk recept behouden blijft.

Bierliefhebbers bespreken ambachtelijke bieren aan een warme, rustieke pubtafel met lagers, ales en stouts, met de nadruk op Bullion-hop, onder een krijtbord waarop de bijpassende bierstijlen staan vermeld. Meer informatie

Vervangingen van bullionhop en vergelijkbare variëteiten

De keuze voor Bullion-vervangers hangt af van of u donkere fruitaroma's of een sterke bitterheid nodig hebt. Bramling Cross biedt zwarte bessen- en bessentonen, die de fruitige kant van Bullion weerspiegelen. Galena en Brewer's Gold brengen diepere, harsachtige fruittonen en creëren zo het donkerdere karakter van Bullion.

Voor de bitterheid zijn Nugget, Columbus, Chinook en Newport goede alternatieven. Ze leveren een hoog alfazuurgehalte en een stevige bitterheid, vergelijkbaar met de bijdrage van Bullion aan de kooktoevoegingen. Columbus en Chinook worden vaak verkozen vanwege hun bitterheid.

Ervaren brouwers mengen variëteiten om zowel aroma als bitterheid na te bootsen. Een veelvoorkomende blend combineert Brewer's Gold of Bramling Cross voor aroma met Columbus of Nugget voor de ruggengraat. Deze combinatie repliceert het harsachtige, donkerfruitige aroma en de heldere bitterheid van Bullion.

Northern Brewer (Amerikaanse en Duitse types) en Mount Rainier zijn geschikt voor donkere ales en stouts. Northern Brewer voegt houtachtige, harsachtige elementen toe die de moutige recepten complementeren. Mount Rainier zorgt voor balans zonder de hopachtige fruitigheid te overheersen.

• Belangrijkste vervangende aroma's: Bramling Cross, Brewer's Gold, Galena.
• Belangrijkste bittervervangers: Nugget, Columbus, Chinook, Newport.
• Veelzijdige opties: Northern Brewer, Mount Rainier.

Stem een vervanger voor Bullion-hop af op de rol die het in uw recept speelt. Als Bullion laat wordt gebruikt voor aroma, kies dan voor Bramling Cross of Brewer's Gold in een lagere dosering. Voor bitterheid in de ketel kunt u Columbus, Nugget of Chinook gebruiken, maar verminder de hoeveelheid vanwege de hogere alfazuren.

Praktische proefneming en aanpassing zijn essentieel. Begin met kleine testbatches wanneer je vergelijkbare hoppen als Bullion probeert. Let op verschillen in de intensiteit van zwart fruit en de aanwezigheid van hars. Pas vervolgens de hopgewichten aan bij toekomstige brouwsels om de nabootsing te verfijnen.

Opslag, behandeling en beschikbaarheid van lupuline

Bullion vertoont een lagere bewaarstabiliteit voor hop in vergelijking met moderne rassen. Tests wijzen op een retentie van 40%-50% van de alfazuren na zes maanden bij 20 °C (68 °F). Brouwers moeten verse partijen gebruiken voor optimale alfawaarden.

Om de houdbaarheid te verlengen, kunt u pellets of hele hopbellen vacuüm verpakken en invriezen. Koude, zuurstofarme omstandigheden vertragen het alfazuurverlies en de afbraak van olie. Bewaar hop in zuurstofdichte zakken en voeg indien mogelijk zuurstofabsorbers toe.

De behandeling tijdens de oogst en verwerking vereist zorgvuldigheid. De kegels van de edelmetaal zijn compact en zwaar; ruwe behandeling kan lupulinezakjes beschadigen en het aromaverlies versnellen. Pellets comprimeren lupuline voor een consistente dosering, terwijl hele kegels de oliën op verschillende manieren afgeven in de maisch en de draaikolk.

• Meet het gewicht van de pellets af om te controleren of de bitterheid en het aroma herhaalbaar zijn.
• Gebruik hele kegels voor drooghoppen als een lossere olieafgifte gewenst is.
• Bewaar geopende zakken in de vriezer en beperk het ontdooien tot een minimum.

Commerciële lupulineconcentraten zoals Cryo, LupuLN2 of Lupomax zijn niet verkrijgbaar voor Bullion van grote verwerkers zoals Yakima Chief Hops of Hopsteiner. Bullion lupuline in poedervorm is niet verkrijgbaar, dus koop hele kegels of pellets bij gerenommeerde leveranciers.

Controleer bij aankoop de alfawaarden van het oogstjaar en de lotnummers. Verschillende leveranciers kunnen verschillende waarden rapporteren. Verse oogsten zorgen voor een betere stabiliteit van de hopopslag en een zuiverdere smaak in het eindproduct.

Commerciële beschikbaarheid en waar Bullion-hop te koop is

Bullionhop wordt af en toe verkregen van gespecialiseerde hopboerderijen en nichedistributeurs. Na 1985 nam de commerciële productie af. Toch bieden boeren en ambachtelijke verkopers nog steeds kleine partijen aan. Dit is bedoeld voor brouwers die op zoek zijn naar de unieke eigenschappen van de variëteit.

Bekende leveranciers zijn onder andere Northwest Hop Farms in Canada en Amerikaanse verkopers zoals Hops Direct. Retailers en marktplaatsen zoals Amazon bieden ook Bullion aan in pellet- en hele kegelvorm. Informatiebronnen zoals Beermaverick helpen brouwers bij het vinden van beschikbare voorraad.

Houd rekening met variatie in Bullion-hop per oogstjaar. Alfazuurwaarden, aroma-intensiteit en verpakkingsopties kunnen verschillen. Controleer altijd de partij- of oogstjaargegevens bij de leverancier voordat u koopt.

• Beschikbaarheid: beperkte hoeveelheden en seizoensgebonden aanvullingen.
• Verpakking: hele kegels of pellets, afhankelijk van de leverancier.
• Specificaties: controleer alfazuur en oogstjaar op de productpagina.
• Verzending: de meeste Amerikaanse leveranciers verzenden door heel Canada; Canadese boerderijen verzenden binnen Canada.

Voor thuisbrouwers en kleine brouwerijen: vergelijk prijzen en verzendtijden bij verschillende leveranciers. Informeer naar opslag- en batchtests voor een consistente bitterheid of aroma in uw recepten.

Weet u niet zeker waar u Bullion kunt kopen? Begin dan bij bekende hopboerderijen en gespecialiseerde distributeurs. Bekijk vervolgens de overige marktplaatsen voor de resterende voorraad. Geduld is essentieel bij het vinden van een minder gangbare cultivar zoals Bullion.

Opbrengst, economie en commerciële overwegingen

Rapporten over de opbrengst van Bullion-hop benadrukken de uitzonderlijke productiviteit. Registraties laten vaak 2000-2400 kg per hectare zien, wat neerkomt op ongeveer 1.780-2.140 pond per acre. Dit maakte Bullion in het verleden een favoriet onder grootschalige telers.

De economische aspecten van de productie van edelmetaal werden beïnvloed door de opbrengst en het alfazuurgehalte. De hoge opbrengsten en het solide alfapotentieel maakten het kosteneffectief in vergelijking met aroma-only varianten. Brouwers konden profiteren van de waarde ervan wanneer prijzen en vraag synchroon liepen.

Commerciële overwegingen voor hop omvatten ook het risico op ziektes en opslag. Goudklompjes zijn gevoeliger voor virussen dan sommige moderne cultivars. Dit verhoogt de beheerskosten voor telers en vormt een leveringsrisico voor kopers.

Bewaarbaarheid is een ander commercieel nadeel. Bullionhop verliest vaak sneller zijn lupulinekwaliteit dan super-alfavariëteiten. Dit beïnvloedt hun houdbaarheid op lange termijn, vooral in toeleveringsketens die langere opslag of export vereisen.

Halverwege de jaren tachtig verschoof de aanplanttrend naar super-alfahoprassen zoals Magnum en Nugget. Veel commerciële bedrijven herplantten om te voldoen aan de marktvraag naar hogere, stabielere alfazuren. Toch blijven gespecialiseerde telers kleine oppervlakten bewerken voor ambachtelijke brouwerijen en nichemarkten.

• Gevolgen voor de levering: beperkte productie kan leiden tot sporadische beschikbaarheid.
• Prijsvariabiliteit: oogstomvang en alfaniveau beïnvloeden de kosten per kilogram.
• Advies voor kopers: controleer het oogstjaar en de geteste alfawaarden bij de inkoop van hop.

Deze commerciële overwegingen zijn cruciaal voor brouwers die streven naar een evenwicht tussen IBU en smaak. Wanneer edelmetaal beschikbaar is, pas dan de formuleringen aan op basis van de gemeten alfawaarden. Neem ook een monster op aromaverlies als de batch ouder is.

Kortom, het historische economische voordeel van Bullion is onmiskenbaar. De huidige productie-economie vereist echter zorgvuldig risicomanagement, doelgerichte markten en heldere communicatie tussen telers en brouwers.

De teelt van Bullion-hop: cultivarverzorging en beste praktijken

Beschouw Bullion als een krachtige, snelgroeiende cultivar. Hij vereist stevige ondersteuning door een trellis en vroeg beheer van het bladerdek. Dit komt door de zware ranken en hoge opbrengsten in een hoptuin.

Kies voor goed gedraineerde, vruchtbare grond met volle zon. Standaard hopteeltmethoden zijn van toepassing op Bullion. Bereid de bedden voor, controleer de bodemvochtigheid en geef regelmatig water zonder wateroverlast.

Gebruik gecertificeerde virusvrije wortelstokken om hopvirussen te voorkomen. Goudsbloem is zeer vatbaar voor sommige virussen. Inkoop bij gerenommeerde kwekerijen vermindert de risico's en beschermt de gezondheid van uw hopteelt.

Controleer regelmatig op plagen en ziekten. Valse meeldauw kan voorkomen ondanks matige resistentie. Pas strikte hygiëne en geïntegreerde plaagbestrijding toe. Verticilliumresistentie is nuttig, maar blijf alert op andere bedreigingen.

• Ondersteuning: duurzaam touw of ijzerdraad op 4,3–5,5 meter.
• Afstand: zorg voor voldoende luchtcirculatie om de druk op de ziekte te beperken.
• Snoeien: verwijder de onderste scheuten om de circulatie en het licht te verbeteren.

Verwacht een vroege rijpheid en zware, compacte kegels. Oogstplanning is cruciaal. Kegels kunnen dicht en lastiger te plukken zijn. Organiseer de arbeid en timing zo dat ze passen bij de korte oogstperiode.

Behandeling na de oogst behoudt de kwaliteit. Snel drogen, vacuüm verpakken en koelen behouden de alfazuren en vluchtige oliën. Vermijd langdurige opslag bij kamertemperatuur voor Bullion-hop.

Houd gegevens bij over de herkomst en de gezondheid van de plant. Controleer de certificering van de kwekerij voordat u commercieel plant. Dit beperkt de blootstelling aan virussen en garandeert betrouwbare resultaten bij de teelt van Bullion.

Vergelijking van Bullion-hop met verwante variëteiten

Bullion en Brewer's Gold hebben een gemeenschappelijke voorouder. Beide hebben harsachtige, donkerfruitige en kruidige kenmerken, ideaal voor brown ales en porters. Vergelijk Bullion met Brewers Gold en let op de vergelijkbare fruittonen, maar lichte bitterheid en verschillen in verkrijgbaarheid.

Super-alfavariëteiten zoals Columbus, Galena en Chinook worden vaak gebruikt voor bittere smaak. Goudstaaf valt binnen hetzelfde alfabereik, maar heeft een lagere bewaarstabiliteit. De vergelijking met Galena laat zien dat goudstaaf in sommige analyses hogere co-humulonewaarden heeft.

Bramling Cross en Bullion bieden beide bessen- en zwarte bessentonen. Dit maakt ze geschikt voor specifieke aromaprofielen. Bramling Cross is mogelijk beter voor een prominent donkerfruitaroma, terwijl Bullion geschikter is voor een midden- tot hoge alfa met aromapotentieel.

Praktisch gebruik varieert tussen aroma- en bitterhop. Moderne hoppen met een hoge alfa-waarde richten zich op een stabiele, neutrale bitterheid. Bullion combineert een gemiddelde tot hoge alfa-waarde met aroma, waardoor het geschikt is voor recepten die zowel bitterheid als karakter vereisen.

De keuze van vervangers hangt af van de voorkeuren voor aroma versus bitterheid. Voor recepten met een bittere ondertoon kiest u Columbus of Galena. Voor aromagedreven donker fruit kunt u Bramling Cross of Brewer's Gold overwegen. Hoofdstuk 8 bevat specifieke voorbeelden van vervangingen en richtlijnen voor het vergelijken van hopsoorten in recepten.

Close-up van Bullion- en Brewer's Gold-hopbellen naast elkaar, waarbij de verschillen in kegelgrootte, kleur en schutbladstructuur zichtbaar zijn tegen een vage groene achtergrond. Meer informatie

Commerciële bieren en proefgidsen met Bullion

Brouwers die met Bullion werken, leren de sterke punten vaak kennen door bieren te proeven die op commerciële schaal met Bullion zijn gebrouwen. Bekende voorbeelden van Bullion in de commerciële sector zijn Bullion Pale Ale en 1770 London Porter van Brumaison Craft Brewing, Carton of Milk van Carton Brewing en bieren van Avery Brewing, zoals Ellie's Brown en The Beast. Autumn Pale van Cellar Head Brewing en de hop-forward Session IPA van Old Dairy Brewery bieden meer context uit de praktijk.

Gebruik deze Bullion-proefgids om je te concentreren op de belangrijkste kenmerken. Begin met het aroma en let op tonen van donker fruit zoals zwarte bes en een kruidige, kruidige ondertoon. Ga verder naar het midden van het gehemelte en controleer de bessenachtige diepte die zou moeten passen bij de geroosterde of chocolademouten in porters en stouts.

Evalueer de waargenomen bitterheid en maak het bier vervolgens af. Wanneer Bullion vroeg IBU's geeft, kan het een grove of scherpere bitterheid geven. Vergelijk dat eens met bieren gebrouwen met Bullion, waar late hoppen of blends de scherpte verzachten en de fruitigheid versterken.

• In de neus proeft u het aroma van donker fruit en kruiden.
• Beoordeel de fruitigheid op het midden van het gehemelte versus de moutige geroosterde smaak in donkere bieren.
• Let op of de bitterheid scherp of rond is, afhankelijk van de hoptiming.
• Beoordeel de balans met helderdere hoppen in pale ales om een zware fruitnoot te vermijden.

Vergelijk tijdens proeverijen met commerciële Bullion-bieren de single-hop expressies met blends. Zo combineert Ellie's Brown Bullion met Cascade en Sterling om donkerder fruit te temperen. The Beast laat zien hoe de mix van Bullion met Columbus en Styrian Golding complexiteit toevoegt en elk eentonig karakter vermindert.

Voor brouwers die recepten plannen, adviseert deze Bullion-proefgids om Bullion terughoudend te gebruiken in lichte, licht gerijpte stijlen. Beschouw Bullion bij donkere stijlen als een aanvulling op geroosterde mouten, waarbij de bessenachtige diepte een pluspunt wordt in plaats van een afleiding.

Historische en moderne recepten die Bullion benadrukken

Halverwege de 20e eeuw waardeerden Britse en Amerikaanse brouwerijen Bullion vanwege zijn bitterheid en smaak. De hoge alfazuren waren ideaal voor bieren die zowel bitterheid als een harsachtig karakter nodig hadden. Courage en Bass gebruikten Bullion bijvoorbeeld vanwege zijn stevige basis en subtiele zwartebessentonen.

Historisch gezien werd Bullion gebruikt voor een evenwichtige bitterheid met late toevoegingen. Deze aanpak beïnvloedde veel Bullion-recepten, waarbij de nadruk lag op kruiden en donker fruit boven heldere citrus. Porters en stouts uit die tijd gaven de voorkeur aan Bullion vanwege het vermogen om kracht te maskeren en aroma's te versterken.

Tegenwoordig passen brouwers deze principes nog steeds toe. Een Bullion Porter-recept begint vaak met Maris Otter of two-row, waaraan bruine suiker en 10-20 procent kristalmout worden toegevoegd. Bullion wordt na zestig minuten toegevoegd voor een bescheiden IBU. Grotere toevoegingen vinden later in het kookproces en tijdens de whirlpool plaats. Een dry hop wordt gebruikt om de tonen van zwarte bes en hars te versterken zonder scherpe bitterheid.

Voor een imperial stout combineert het recept neutrale, bittere hoppen met een hoge alfa-waarde aan het begin van het kookproces. Bullion wordt bewaard voor de 15-minutenmarkering, whirlpool en dry hop. Deze methode behoudt het karakter van de geroosterde mout en voegt tegelijkertijd het fruit en de kruiden van de Bullion toe.

Recepten voor oude ale en barleywine profiteren ook van Bullion. Het wordt laat toegevoegd en gebruikt als conditionerende hop. Kleine hoeveelheden whirlpool en een lichte dry hop voor flesrijping voegen fruitigheid toe aan de oxidatieve mouttonen. Deze techniek versterkt de aromatische complexiteit van oude ales.

Praktische tips zijn essentieel. Controleer altijd het alfazuurgehalte van elke Bullion-partij en bereken de IBU's dienovereenkomstig opnieuw. Voor een aromatischer bier geeft u de voorkeur aan late toevoegingen, whirlpoolhop en dryhopping boven vroege bitterheid. Pas de maisch- en kristalniveaus aan om het fruit- en harsprofiel van de hop te ondersteunen.

• Begin met het bitteren met Bullion voor een stevige basis in sessieporters.
• Gebruik Bullion gedurende 15 minuten en draai het vervolgens in imperial stouts om een gelaagd aroma te creëren.
• Reserveer een kleine hoeveelheid dry-hop voor oude ales, zodat er tijdens de rijping een fris fruitkarakter ontstaat.

Mythes ontkrachten en brouwtips voor het werken met edelmetaal

Er bestaan veel mythes over Bullion-hop in brouwruimtes. Een wijdverbreide opvatting is dat Bullion alleen voor bitterheid is. Het kan echter ook aroma's van donker fruit en kruiden toevoegen wanneer het later wordt gebruikt of drooggehopt.

Een andere misvatting is dat Bullion van de markt is verdwenen. Hoewel het areaal na de jaren 80 is afgenomen, zorgen gespecialiseerde leveranciers en kleine telers ervoor dat het beschikbaar blijft voor unieke partijen.

• Beheers de waargenomen scherpte door te blenden. Combineer Bullion met een hop met een lage co-humulonebitterheid om de bitterheid te verzachten zonder alfazuren te verliezen.
• Verschuif de IBU's naar later. Verminder de toevoegingen van vroeg bittere smaken en verhoog de toevoegingen later of in de whirlpool om fruit en kruiden te benadrukken.
• Aanpassen voor pelletgebruik. Er bestaat geen Cryo of Lupomax voor Bullion, dus verwacht pellet- of hele-kegelvormen en pas de benuttingsgraad voor pellets naar boven aan.

Versheid is cruciaal bij Bullion. Kies hop van recente oogsten en bewaar deze ingevroren en vacuüm verpakt. Zo blijven hun aroma en alfa-integriteit behouden.

Als Bullion niet beschikbaar is, overweeg dan een vervangingsplan. Meng Bramling Cross of Brewer's Gold voor aroma met een neutrale variëteit met een hoge alfawaarde, zoals Columbus of Galena. Deze combinatie bootst zowel bittere als donkere fruitkenmerken na.

Onthoud deze Bullion-brouwtips voor je recepten: geef de voorkeur aan late toevoegingen, houd de impact van co-humulone in de gaten en plan je hopvoorraad rond pellet- of hele kegelformaten. Door deze richtlijnen te volgen, wordt het werken met Bullion-hop voorspelbaarder en lonender.

Een bekwame brouwer in een schemerige brouwerij behandelt zorgvuldig de groene Bullion-hop onder warm, goudkleurig licht. Meer informatie

Conclusie

Samenvatting van Bullion hop: Bullion, ontwikkeld aan Wye College in 1919 en uitgebracht in 1938, is een hop met een dubbele functie. Hij is afkomstig van een wilde hop uit Manitoba en is verwant aan Brewer's Gold. Deze afkomst maakt Bullion uniek, met tonen van donker fruit, kruidige, aardse aroma's en matige tot hoge alfazuren. Deze eigenschappen zijn gunstig voor zowel de bitterheid als het aroma, mits met zorg gebruikt.

Belangrijke conclusies voor de brouwconclusie van Bullion zijn onder meer de kracht ervan in moutige en donkere bierstijlen. Het blinkt uit in stouts, porters en brown ales, wat zorgt voor extra diepte. Voor een beter aromatisch profiel kun je het gebruiken als late hoptoevoeging en dryhop. Als primaire bitterhop kan het echter een grove bite geven. Veel brouwers kiezen voor latere toevoegingen of blending om de afdronk te verfijnen.

Praktische tip: controleer altijd de alfawaarden voor elk oogstjaar. Bewaar hop bevroren en vacuüm verpakt om de kwaliteit te behouden. Wanneer Bullion moeilijk te vinden is, overweeg dan alternatieven zoals Brewer's Gold, Northern Brewer, Bramling Cross en Galena. Commerciële opmerkingen: ondanks de hoge opbrengsten kampte Bullion met opslagproblemen en ziektegevoeligheid, waardoor het grootschalige gebruik ervan beperkt was. Het is nog steeds verkrijgbaar via gespecialiseerde leveranciers voor ambachtelijke en thuisbrouwers.

Laatste aanbeveling: gebruik Bullion-hop met mate in recepten voor een donkerfruitige en kruidige complexiteit. Deze conclusie benadrukt het belang van late toevoegingen, een gematigde bitterheid en een goede bewaarmethode. Dit helpt het unieke karakter te behouden en haalt het maximale uit deze historisch belangrijke hopsoort.

Verder lezen

Als je dit bericht leuk vond, vind je deze suggesties misschien ook interessant:

• Hop in bierbrouwen: Landhopfen
• Hop in bierbrouwen: Marynka
• Hop in bierbrouwen: Bravo