Een complete gids voor het kweken van druiven in uw eigen tuin.

Een assortiment groene, rode en paarse druiven, gerangschikt in rieten manden op een rustieke houten tafel met druivenbladeren en natuurlijk zonlicht. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Met de juiste verzorging en aandacht kunnen deze veelzijdige planten jaarlijks 7 tot 14 kilo fruit per wijnstok produceren en meer dan 40 jaar meegaan. Deze uitgebreide gids leidt u door alles wat u moet weten om succesvol druiven in uw achtertuin te kweken, van het kiezen van de juiste variëteiten tot het oogsten van uw eerste heerlijke oogst.

De juiste druivensoorten kiezen

Het kiezen van de juiste druivensoorten voor uw klimaat en beoogde gebruik is de eerste cruciale stap naar succes. Er zijn drie hoofdsoorten druiven om te overwegen, elk met verschillende eigenschappen en groeiomstandigheden.

De drie belangrijkste druivensoorten: Amerikaanse (links), Europese (midden) en Frans-Amerikaanse hybriden (rechts).

Amerikaanse druiven (Vitis labrusca)

Amerikaanse druivensoorten zijn het meest winterhard en ziektebestendig, waardoor ze ideaal zijn voor beginners en tuiniers in koudere streken (USDA-zones 4-7). Deze druiven hebben doorgaans een kenmerkende "vossenachtige" smaak en zijn uitstekend geschikt voor sap, jam en om vers te eten.

• Concord: De klassieke blauwzwarte druif met die vertrouwde druivensapsmaak.
• Niagara: Een witte druif met een zoete, fruitige smaak.
• Catawba: Een rode druif die geschikt is voor wijn, sap of consumptie.
• Boshyacint: Blauwe bessen met een uitstekende winterhardheid (tot zone 3)

Europese druiven (Vitis vinifera)

Europese druivensoorten worden traditioneel gebruikt voor de wijnproductie en gedijen het best in warme, droge mediterrane klimaten (zones 7-10). Ze vereisen meer aandacht voor ziektepreventie, maar bieden uitstekende smaakprofielen.

• Cabernet Sauvignon: Klassieke rode wijndruif
• Chardonnay: een populaire witte wijndruif.
• Flame Seedless: Rode tafeldruif met een uitstekende smaak.
• Thompson Seedless: Groene tafeldruif, ook gebruikt voor rozijnen.

Frans-Amerikaanse hybriden

Deze kruisingen tussen Europese en Amerikaanse variëteiten bieden een verbeterde ziekteresistentie met behoud van een goede smaak. Ze vormen een uitstekende middenweg voor veel hobbytuinders.

• Chambourcin: Blauwzwarte druif voor rode wijn
• Seyval Blanc: Witte wijndruif met goede winterhardheid
• Marquette: Winterharde rode wijndruif (tot zone 3)
• Traminette: Aromatische witte wijndruif

Pitloze tafeldruiven

Voor verse consumptie kunt u overwegen deze populaire, pitloze variëteiten te gebruiken die het goed doen in de moestuin:

• Mars: Blauwe pitloze tomaat met een smaak die lijkt op die van Concord, ziektebestendig.
• Reliance: Rode pitloze tomaat met een uitstekende smaak, winterhard.
• Neptune: Witte pitloze appel met fruitige smaak.
• Jupiter: Blauwrode pitloze druif met muskaatsmaak.

Drie druiventrossen met de labels Amerikaans, Europees en Hybride, gerangschikt op rustiek hout. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Locatiekeuze en -voorbereiding

Druiven hebben specifieke groeiomstandigheden nodig om goed te gedijen. Door de tijd te nemen om de juiste locatie te selecteren en voor te bereiden, leg je de basis voor jarenlange succesvolle oogsten.

Essentiële sitevereisten

Zonlicht

Druiven hebben volle zon nodig – minstens 7-8 uur direct zonlicht per dag. Zonlicht is cruciaal voor het rijpen van de vruchten en de ontwikkeling van suikers. Een ligging op het oosten of zuiden is in de meeste regio's ideaal.

Bodemtype

Druiven geven de voorkeur aan goed doorlatende, matig vruchtbare grond met een pH tussen 5,5 en 6,5. Ze kunnen groeien in verschillende grondsoorten, van zandige leem tot kleileem, maar drainage is essentieel. Vermijd drassige plekken waar de wortels kunnen gaan rotten.

Luchtcirculatie

Goede luchtcirculatie helpt schimmelziekten te voorkomen. Een lichte helling zorgt voor zowel drainage als luchtcirculatie. Vermijd vorstplekken (laaggelegen gebieden waar koude lucht zich verzamelt).

Ruimtevereisten

Elke klimplant heeft ongeveer 1,8 tot 2,4 meter ruimte nodig in een rij, met een tussenruimte van 2,4 tot 3 meter tussen de rijen. Voor prieeltjes of pergola's kunnen de klimplanten dichter bij elkaar worden geplaatst, op een afstand van 1,2 tot 1,8 meter.

Stappen voor bodemvoorbereiding

1. Bodemonderzoek: Laat een bodemonderzoek uitvoeren via uw plaatselijke voorlichtingsdienst om de pH-waarde en het voedingsstoffengehalte te bepalen.
2. Onkruidbestrijding: Verwijder alle meerjarige onkruiden, met name grassen zoals bermudagras, voordat u gaat planten.
3. Bodemverbetering: Voeg, op basis van de resultaten van het bodemonderzoek, indien nodig kalk (om de pH te verhogen) of zwavel (om de pH te verlagen) toe. Voeg compost toe om de bodemstructuur te verbeteren.
4. Verbetering van de afwatering: Als de afwatering slecht is, overweeg dan het aanleggen van verhoogde plantbedden of het plaatsen van drainagebuizen.
5. Installatie van het klimrek: Plaats uw klimrek vóór het planten om te voorkomen dat de wortels later beschadigd raken.

Tip: Voor optimale druivengroei kunt u uw plantlocatie in de herfst voorbereiden voordat u in het voorjaar gaat planten. Zo krijgen bodemverbeteraars de tijd om in te werken en kunt u eventuele drainageproblemen aanpakken voordat u gaat planten.

Landschapsfoto van een zonovergoten wijngaard met gezonde wijnranken en een blauwe lucht. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Het planten van uw wijnranken

De juiste planttechnieken leggen de basis voor gezonde, productieve wijnstokken. In de meeste regio's is het vroege voorjaar de ideale tijd om wijnstokken te planten, nadat de kans op strenge vorst is geweken, maar voordat het warm weer aanbreekt.

De juiste planttechniek zorgt ervoor dat uw wijnranken een goede start maken.

Plantstappen

1. Bereid de wijnranken voor: Week de wortels van wijnranken met blote wortels 2-3 uur in water voordat u ze plant. Geef wijnranken in potten grondig water voordat u ze uit de pot haalt.
2. Graaf het gat: Maak een gat van ongeveer 30 cm diep en 30 cm breed. Het gat moet groot genoeg zijn om het wortelstelsel te kunnen bevatten zonder dat het buigt of in de weg zit.
3. Plaats de wijnstok: Zet de wijnstok in het gat met de onderste knop aan de stengel ongeveer 5-7,5 cm boven het grondoppervlak. Bij geënte wijnstokken moet de entplaats 10-15 cm boven de grond uitsteken.
4. Spreid de wortels: spreid de wortels uit in het gat in plaats van ze in een cirkel of kluit te laten groeien.
5. Aanvullen: Vul het gat met aarde en druk deze voorzichtig aan rond de wortels om luchtbellen te verwijderen. Geef na het planten grondig water.
6. Snoeien: Knip de nieuw geplante wijnstok terug tot slechts twee sterke knoppen om een krachtige wortelontwikkeling te stimuleren.

Stapsgewijze afbeelding van het planten van druiven, met de juiste plantdiepte en afstand tussen de zaailingen. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Afstandsrichtlijnen

Verzorging in het eerste jaar: Concentreer u tijdens het eerste groeiseizoen op het ontwikkelen van een sterk wortelstelsel. Verwijder alle bloemclusters die zich ontwikkelen om de energie naar de vegetatieve groei te leiden. Houd de omgeving rond jonge wijnstokken onkruidvrij en zorg voor voldoende vocht.

Trellising- en ondersteuningssystemen

Wijnranken hebben stevige ondersteuning nodig om goed te groeien en kwaliteitsfruit te produceren. Een goed ontworpen trellisysteem verbetert de luchtcirculatie, verhoogt de blootstelling aan de zon, vereenvoudigt het onderhoud en helpt ziekten te voorkomen.

Gangbare druivenranksystemen: hoge draadgeleiding (links), verticale scheutgeleiding (midden) en sierprieel (rechts).

Populaire klimreksystemen

Hoogkoord

Dit eenvoudige systeem bestaat uit een enkele draad op 1,5 tot 1,8 meter boven de grond. De stam van de wijnstok reikt tot aan de draad, met daarlangs geleide uitlopers (cordons). Scheuten hangen naar beneden en vormen een gordijn van vegetatie. Ideaal voor krachtige Amerikaanse variëteiten en veel hybriden.

Verticale opnamepositionering (VSP)

Deze methode maakt gebruik van meerdere horizontale draden (meestal 3-4) waaraan de scheuten omhoog worden geleid. Het systeem zorgt voor uitstekende blootstelling aan de zon en luchtcirculatie. Het meest geschikt voor minder groeikrachtige variëteiten, met name Europese wijndruiven.

Tuinhuisjes en pergola's

Decoratieve opties die sierwaarde combineren met fruitproductie. Hoewel ze minder efficiënt zijn voor maximale opbrengst, creëren ze aantrekkelijke elementen in de tuin en aangename schaduwrijke plekken.

Wijngaardrijen naast elkaar met hoge draadgeleiding en verticale snoeisystemen voor de druivenranken onder een heldere blauwe hemel. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Een eenvoudig klimrek bouwen

1. Benodigdheden: Geïmpregneerde houten palen (4-6 inch diameter), gegalvaniseerd draad van 12 gauge, draadspanners en nietjes.
2. Eindpalen: Plaats aan elk uiteinde van uw rij palen van 2,4 meter lang en 60 centimeter diep in de grond. Deze moeten stevig en goed verstevigd zijn, aangezien ze het grootste deel van de spanning dragen.
3. Lijnpalen: Plaats palen van 2,1 meter (7 voet) om de 6 tot 7,3 meter (20-24 voet) langs de rij, op een diepte van 45 tot 60 centimeter (1,5-2 voet).
4. Draadinstallatie: Voor een hoog draadsnoersysteem bevestigt u één draad op een hoogte van 1,5 tot 1,8 meter. Voor VSP installeert u de draden op ongeveer 60, 90, 120 en 150 centimeter van de grond.
5. Versteviging: Ondersteun de eindpalen met schuine steunen of ankerdraden om te voorkomen dat ze doorbuigen onder het gewicht van volwassen wijnranken.

Water geven, bemesten en doorlopend onderhoud

Goed onderhoud is essentieel voor gezonde wijnstokken en een goede fruitproductie. Druiven vereisen regelmatige aandacht gedurende het hele groeiseizoen, waarbij de specifieke behoeften veranderen naarmate de planten rijper worden.

De juiste bewaterings- en bemestingspraktijken zijn essentieel voor de gezondheid en productiviteit van de wijnstok.

Richtlijnen voor water geven

De waterbehoefte van druiven verandert gedurende het groeiseizoen en naarmate de wijnstokken rijpen:

• Jonge wijnstokken (1-2 jaar): Geef eenmaal per week ruim water, ongeveer 4-7,5 liter per wijnstok. Zorg ervoor dat de grond vochtig is, maar niet doorweekt.
• Volwassen wijnstokken: Geef minder vaak, maar wel dieper water. Laat de grond tussen de waterbeurten opdrogen om diepe wortelgroei te bevorderen.
• Van bloei tot vruchtzetting: constante vochtigheid is belangrijk gedurende deze cruciale periode.
• Vruchtontwikkeling: Verminder de watergift iets nadat de vruchten zich hebben gevormd om de grootte van de bessen te beheersen.
• Rijpingsperiode: Verminder de watergift naarmate de oogst nadert om de smaken in het fruit te concentreren.

Watergeeftip: Druppelirrigatie is ideaal voor druiven, omdat het water direct bij de wortels terechtkomt en het blad droog houdt, wat schimmelziekten helpt voorkomen.

Bemestingsschema

Druivenplanten hebben, in vergelijking met veel andere tuinplanten, niet veel voedingsstoffen nodig. Overbemesting kan leiden tot overmatige plantengroei ten koste van de vruchtproductie.

• Eerste jaar: Breng ongeveer 7-10 dagen na het planten 57 gram 10-10-10 meststof aan.
• Tweede jaar: Breng in het vroege voorjaar, voordat de groei begint, 113 gram (4 ounces) 10-10-10 meststof aan.
• Vanaf het derde jaar: Breng in het vroege voorjaar 225 gram 10-10-10 meststof per wijnstok aan.
• Compost aanbrengen: Breng in het vroege voorjaar een laag compost aan rond de wijnranken om de bodemstructuur te verbeteren en voedingsstoffen langzaam vrij te laten komen.

Onkruidbestrijding

Het is cruciaal om de omgeving rond wijnranken onkruidvrij te houden, vooral voor jonge wijnstokken die te maken hebben met concurrentie om water en voedingsstoffen.

• Zorg voor een onkruidvrije zone van minstens 60 centimeter rondom de stam in alle richtingen.
• Oppervlakkige grondbewerking is effectief voor onkruidbestrijding, maar voorkom dat u de grond dieper dan 5-7,5 cm omwoelt om wortelschade te voorkomen.
• Organische mulch, zoals stro of houtsnippers, kan onkruidgroei tegengaan en tegelijkertijd het bodemvocht vasthouden.
• Vermijd het gebruik van gazonherbiciden in de buurt van wijnranken, aangezien deze zeer gevoelig zijn voor overwaaiende producten die 2,4-D en dicamba bevatten.

Een tuinman geeft wijnranken water en strooit korrelmeststof aan de voet van gezonde wijnranken in een zonnige wijngaard. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Snoeitechnieken voor optimale groei

Snoeien is misschien wel de belangrijkste vaardigheid in de druiventeelt. Goed snoeien zorgt voor een evenwicht tussen vegetatieve groei en vruchtproductie, verbetert de luchtcirculatie en houdt de wijnstok gezond. De meeste hobbytuinders zijn verrast door hoe ingrijpend druiven gesnoeid moeten worden – het verwijderen van 80-90% van de groei van het voorgaande jaar is gebruikelijk.

Goed snoeien transformeert een overwoekerde wijnstok (links) in een goed gestructureerde, productieve plant (rechts).

Wanneer snoeien

De beste tijd om druiven te snoeien is tijdens de rustperiode, nadat het risico op strenge kou is geweken, maar voordat de knoppen beginnen te zwellen. In de meeste regio's is dit eind februari tot begin maart. Vermijd snoeien bij vriesweer, wanneer de wijnstokken broos zijn en gemakkelijk beschadigd raken.

Inzicht in druiventeelt

Om effectief te snoeien, moet je begrijpen hoe druiven groeien en vruchten dragen:

• Druiven produceren vruchten aan nieuwe scheuten die uit eenjarig hout ontspruiten.
• Ouder hout (twee jaar of ouder) zal niet direct vruchten dragen.
• Elke knop op eenjarige takken heeft de potentie om 1 tot 3 druiventrossen te produceren.
• Zonder snoeien produceren wijnstokken te veel knoppen, wat resulteert in kleine vruchten van slechte kwaliteit.

Snoeien per jaar

Eerste jaar

Het doel in het eerste jaar is het ontwikkelen van een sterk wortelstelsel en een rechte stam:

• Bij het planten moet de wijnstok teruggesnoeid worden tot slechts twee sterke knoppen.
• Zodra de groei begint, selecteer je de sterkste scheut en verwijder je alle andere.
• Leid deze scheut verticaal omhoog om de stam te vormen en bind hem vast aan een paal of een draad van een klimrek.
• Verwijder alle bloemclusters die zich vormen om de energie naar de vegetatieve groei te leiden.

Tweede jaar

Nu ga je de permanente structuur van de wijnrank vaststellen:

• Als de wijnstok de bovenste draad bereikt, snoei dan terug tot er één stengel met 8-10 knoppen overblijft.
• Bij gebruik van een tweezijdig cordonsysteem kiest u twee stokken die in tegengestelde richting langs de draad uitsteken.
• Verwijder alle overige begroeiing.
• Verwijder de meeste of alle bloemclusters om de wijnstok te versterken.

Derde jaar en verder

Nu ga je je richten op het behouden van de bestaande structuur en het beheren van de fruitproductie:

• Identificeer de eenjarige rietstengels (roodbruin hout met de diameter van een potlood).
• Bij elke stengel die je wilt behouden, snoei je terug tot 3-4 knoppen om "uitlopers" te creëren.
• Plaats de uitsteeksels gelijkmatig langs de cordons, op ongeveer 15-20 centimeter afstand van elkaar.
• Verwijder alle overige begroeiing, inclusief oud, dik hout en zwakke, dunne takken.
• Laat bij volwassen wijnstokken in totaal ongeveer 50-80 knoppen zitten, afhankelijk van de groeikracht van de wijnstok.

Belangrijk: Wees niet bang om flink te snoeien. Te weinig snoeien is een veelgemaakte fout die leidt tot slechte fruitkwaliteit en overvolle wijnstokken. Vergeet niet dat je elke winter 80-90% van de groei van het voorgaande jaar verwijdert.

Foto's van een wijngaard naast elkaar: een verwilderde wijnstok vóór het snoeien en een netjes gesnoeide wijnstok na de juiste snoeitechniek. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Bestrijding van plagen en ziekten

Druiven kunnen vatbaar zijn voor diverse plagen en ziekten, maar met de juiste preventieve maatregelen en vroegtijdige interventie kunnen de meeste problemen effectief worden aangepakt, vooral in thuistuinen.

Veelvoorkomende problemen bij druiven: echte meeldauw, zwarte rot, Japanse kevers en schade door vogels.

Veel voorkomende ziekten

Echte meeldauw

Symptomen: Een witte poederachtige laag op bladeren, scheuten en vruchten.

Preventie: goede luchtcirculatie, correct snoeien en het kiezen van resistente variëteiten.

Behandeling: Toepassing van fungiciden op basis van zwavel, kaliumbicarbonaat of neemolie.

Valse meeldauw

Symptomen: Gele vlekken op de bovenkant van de bladeren met witte, donsachtige begroeiing eronder.

Preventie: Voldoende plantafstand, snoeien voor luchtcirculatie en water geven van bovenaf vermijden.

Behandeling: Fungiciden op basis van koper of organische alternatieven zoals koperzeep.

Zwarte rot

Symptomen: Bruine, ronde vlekken op de bladeren en zwarte, verschrompelde vruchten.

Preventie: Verwijder besmet materiaal en zorg voor goede luchtcirculatie.

Behandeling: Fungiciden die myclobutanil of captan bevatten.

Antracnose

Symptomen: Kleine donkere vlekjes op bladeren, scheuten en bessen die een grijs centrum ontwikkelen.

Preventie: goede hygiëne, correct snoeien en resistente variëteiten.

Behandeling: Kalkzwavel tijdens de rustperiode, gevolgd door regelmatige fungicidebehandelingen.

Veel voorkomende plagen

Japanse kevers

Symptomen: Bladeren waarvan alleen de nerven nog zichtbaar zijn, zijn volledig uitgehold.

Bestrijding: Handmatig verwijderen en in zeepwater gooien, rijafdekkingen gebruiken of biologische insecticiden zoals neemolie.

Druivenbessenmotten

Symptomen: Spinsels in trossen en beschadigde bessen met openingen.

Bestrijding: Feromoonvallen, Bacillus thuringiensis (Bt) of goed getimede insecticidebehandelingen.

Bladhoppers

Symptomen: Gevlekte, bleke bladeren en kleverige honingdauw aan de onderkant van de bladeren.

Bestrijding: Insecticidezeep, neemolie of het introduceren van nuttige insecten.

Vogels

Symptomen: Beschadigde of ontbrekende bessen, vooral tijdens het rijpingsproces.

Bestrijding: Netten over de wijnranken, visuele afschrikmiddelen of reflecterende tape.

Organische preventiestrategieën

• Kies resistente variëteiten: Amerikaanse druiven en veel hybriden bieden een betere ziekteresistentie dan Europese variëteiten.
• Zorg voor voldoende afstand en snoei: goede luchtcirculatie vermindert de luchtvochtigheid rondom het blad.
• Zorg voor goede hygiëne: verwijder gevallen bladeren, snoeiafval en aangetast fruit uit de wijngaard.
• Gebruik combinatieteelt: bepaalde kruiden zoals knoflook, bieslook en goudbloemen kunnen helpen bij het afweren van sommige insectenplagen.
• Gebruik preventieve sprays: Biologische opties zijn onder andere compostthee, verdunde melkspray (tegen echte meeldauw) en neemolie.

Geïntegreerde plaagbestrijding (IPM): In plaats van volgens een vast schema te spuiten, kunt u uw wijnranken regelmatig controleren en alleen behandelen wanneer dat nodig is. Deze aanpak vermindert het gebruik van chemicaliën en beschermt nuttige insecten die op natuurlijke wijze helpen bij de bestrijding van plagen.

Educatieve poster met afbeeldingen van veelvoorkomende druivenziekten en -plagen, inclusief meeldauw, rot, mijten, kevers en insecten rond een centrale druiventros. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Oogsten en opslag

Na al het harde werk is het oogsten van je zelfgekweekte druiven het meest bevredigende onderdeel van het proces. Weten wanneer en hoe je moet oogsten zorgt ervoor dat je kunt genieten van de best mogelijke smaak en kwaliteit van je oogst.

Oogst de druiven door de hele trossen met een snoeischaar af te knippen, waarbij een klein stukje steel eraan blijft zitten.

Wanneer te oogsten

Om het perfecte oogstmoment te bepalen, moet je op verschillende factoren letten:

• Kleurontwikkeling: Druiven bereiken hun volle kleur (afhankelijk van het ras) voordat ze volledig rijp zijn. Kleur alleen is geen betrouwbare indicator.
• Smaaktest: De meest betrouwbare methode is simpelweg de druiven proeven. Ze moeten zoet en smaakvol zijn, zonder te zuur te zijn.
• Zaadkleur: Bij zaadrijke variëteiten veranderen de zaden van groen naar bruin wanneer ze rijp zijn.
• Stevigheid van de bessen: Rijpe druiven zijn stevig, maar geven enigszins mee bij lichte druk.
• Gemakkelijk te verwijderen: Rijpe bessen laten zich gemakkelijk van de steel lostrekken door er voorzichtig aan te trekken.

De meeste tafeldruiven zijn, afhankelijk van het klimaat en het ras, rijp om te oogsten in de late zomer of vroege herfst. Wijndruiven worden vaak later geoogst om een hoger suikergehalte te ontwikkelen.

Oogsttechniek

• Oogst tijdens het koelste deel van de dag; de vroege ochtend is ideaal.
• Gebruik een schone, scherpe snoeischaar of gewone schaar om hele trossen af te knippen.
• Laat een klein stukje steel aan de tros zitten om de versheid te behouden.
• Behandel de trossen voorzichtig om kneuzingen van het fruit te voorkomen.
• Plaats de geoogste trossen in een ondiepe bak om te voorkomen dat ze geplet worden.

Opslagrichtlijnen

Verse druiven rijpen na de oogst niet verder, dus pluk ze op het moment dat ze optimaal rijp zijn voor de beste kwaliteit.

• Kortstondige bewaring: Bewaar ongewassen druiven in een geperforeerde plastic zak in de koelkast gedurende maximaal 1-2 weken.
• Wassen: Was de druiven pas vlak voor consumptie.
• Invriezen: Verwijder de druiven van de steeltjes, was ze, droog ze af en vries ze in een enkele laag in voordat u ze in diepvriesbakjes doet.
• Verwerking: Voor sap, jam of wijn kunt u de druiven het beste kort na de oogst verwerken voor het beste resultaat.

Oogsttip: Als vogels een probleem vormen, pluk de druiven dan zodra ze rijp zijn in plaats van ze aan de wijnstok te laten hangen. Je kunt de rijpe trossen ook beschermen met lichtgewicht netten.

Met handschoenen aan gebruiken mensen een snoeischaar om rijpe paarse druiventrossen boven een emmer te plukken in een zonovergoten wijngaard. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Gebruik je druivenoogst

Uw zelfgekweekte druivenoogst biedt talloze culinaire mogelijkheden, die verder gaan dan alleen vers eten. Hier zijn enkele populaire manieren om van uw oogst te genieten en deze te bewaren.

Van zelfgekweekte druiven kun je sap, jam, wijn, rozijnen en nog veel meer maken.

Vers eten

Tafeldruiven zijn heerlijk vers van de wijnstok. Ze vormen een uitstekende toevoeging aan fruitsalades, kaasplankjes en desserts. Vooral pitloze variëteiten zijn populair voor verse consumptie.

Sap en gelei

Amerikaanse variëteiten zoals Concord en Niagara leveren uitzonderlijk sap en jam op met hun kenmerkende smaken. Om sap te maken:

1. Was de druiven en verwijder de steeltjes.
2. Plet de druiven en verwarm ze zachtjes tot het sap er gemakkelijk uitkomt.
3. Zeef het mengsel door een kaasdoek of jamfilter.
4. Voeg naar wens zoetstof toe en bewaar in potten of in de vriezer.

Wijnbouw

Wijn maken van zelfgekweekte druiven kan een lonende hobby zijn. Hoewel gedetailleerde instructies voor het wijnmaken buiten het bestek van deze handleiding vallen, omvat het basisproces het volgende:

1. De druiven worden geplet om het sap eruit te persen.
2. Wijngist toevoegen en laten fermenteren.
3. Het overhevelen van de wijn om het bezinksel te verwijderen.
4. Het laten rijpen van de wijn vóór het bottelen.

Drogen voor rozijnen

Pitloze variëteiten zoals Thompson, Flame en Neptune leveren uitstekende rozijnen op:

1. Was de volledig rijpe druiven en verwijder de steeltjes.
2. Verdeel ze in een enkele laag over droogrekken.
3. Droog ze in een voedseldroger, in een oven op een lage stand of in de zon (in warme, droge klimaten).
4. Bewaar ze in luchtdichte verpakkingen zodra ze volledig droog zijn.

Het oogsten bewaren

Andere conserveringsmethoden zijn onder meer:

• Invriezen: Vries hele druiven in voor smoothies of als tussendoortje.
• Inmaken: Bewaar druivensap of maak er druiventaartvulling van.
• Azijn: Gebruik druivensap om zelfgemaakte druivenazijn te maken.

Stillevenfoto van druivensap, druivengelei, rode wijn, rozijnen en verse druiven, uitgestald op een rustieke houten tafel in de buitenlucht. Klik of tik op de afbeelding voor meer informatie.

Conclusie

Het kweken van druiven vergt geduld en aandacht voor detail, maar de beloning is de moeite meer dan waard. Met de juiste verzorging kunnen uw wijnranken tientallen jaren lang zorgen voor prachtig blad, heerlijke vruchten en de voldoening van het jaar na jaar oogsten van uw eigen druiven.

Onthoud dat wijnbouw zowel een wetenschap als een kunst is. Elk seizoen biedt nieuwe leermogelijkheden, omdat je observeert hoe je wijnstokken reageren op verschillende omstandigheden en verzorgingsmethoden. Laat je niet ontmoedigen door uitdagingen – zelfs ervaren wijnboeren krijgen af en toe te maken met tegenslagen door het weer, plagen of ziekten.

Naarmate uw wijnstokken volwassen worden en u hun behoeften beter leert kennen, ontwikkelt u een intuïtief begrip van de druiventeelt dat geen enkele handleiding volledig kan overbrengen. Geniet van de reis om druiventeler te worden en proef de zoete vruchten van uw tuin.

Verder lezen

Als je dit bericht leuk vond, vind je deze suggesties misschien ook interessant:

• Top appelsoorten en bomen voor in uw tuin
• Gids voor het kweken van perfecte peren: topvariëteiten en tips
• Een complete gids voor het kweken van guaves thuis