Chmiel w warzeniu piwa: Cyceron

Zbliżenie jasnozielonych szyszek chmielowych oświetlonych ciepłym, złotym światłem słonecznym na delikatnie rozmytym tle. Więcej informacji

Najważniejsze wnioski

• Chmiel Cicero łączy w sobie umiarkowaną goryczkę i intensywny aromat, dzięki czemu pasuje do wielu stylów piwa.
• Odmiana chmielu Cicero znana jest z niezawodnych wartości kwasów alfa, co pozwala na tworzenie przewidywalnych receptur.
• Jako część słoweńskiej tradycji chmielu, Cicero wywodzi swoją hodowlę z programów badawczych firmy Žalec.
• Chmiele o podwójnym zastosowaniu, takie jak Cicero, sprawdzają się zarówno we wczesnym dodawaniu do warzenia, jak i w późniejszym przetwarzaniu aromatu.
• W dalszej części artykułu można spodziewać się szczegółowych wskazówek dotyczących przechowywania, retencji alfa i praktycznych dawek.

Wprowadzenie do Cicero i słoweńskiego dziedzictwa chmielowego

Korzenie Cicero sięgają Słowenii, gdzie skrupulatna hodowla stworzyła wszechstronny chmiel. Opracowany w Instytucie Badawczym Chmielu Zalec w latach 80. XX wieku, dr Dragica Kralj stworzył go ze skrzyżowania odmiany Aurora i męskiej odmiany jugosłowiańskiej.

Należy do grupy chmieli Super Styrian, cenionych za zrównoważony aromat i wszechstronność. Profil Cicero przypomina profil Cekin i Styrian Golding, o podobnych cechach aromatycznych.

Słoweńskie dziedzictwo chmielu jest bogate i różnorodne, wykraczające poza Cicero. Odmiany takie jak Celeia, Cekin, Aurora i Styrian Golding świadczą o długiej historii hodowli pod kątem smaku, odporności i preferencji hodowców.

Pomimo swojego szlachetnego rodowodu, Cicero pozostaje niedoceniane i ma ograniczoną popularność komercyjną. Jest rzadki na rynku amerykańskim, ale jego unikalne cechy przyciągają browarników rzemieślniczych poszukujących europejskiego charakteru.

Zgłębiając pochodzenie chmielu Cicero i jego miejsce wśród europejskich odmian, można poznać jego profil smakowy. Ten materiał przygotowuje czytelników do głębszego zapoznania się z jego aromatem, składem chemicznym i praktycznymi zastosowaniami w browarnictwie.

Chmiel Cicero

Chmiel Cicero ceniony jest za swoje podwójne zastosowanie, wyróżniając się zarówno goryczką, jak i aromatem. Jest to odmiana żeńska o późnej dojrzałości i ciemnozielonych liściach. Jego umiarkowana zawartość alfa-kwasów zapewnia trwałą goryczkę, uzupełniając smaki słodu i drożdży, nie dominując przy tym.

Analizy chemiczne wykazują zawartość kwasów alfa w zakresie od 5,7% do 7,9%, przy średniej wartości około 6% do 6,5%. Ta wszechstronność sprawia, że jest to podstawowy składnik w testach chmielu jednorodnego i mieszankach mieszanych. Według Beer-Analytics, Cicero stanowi zazwyczaj około 29% partii chmielu, w której jest używany.

Zakorzeniony w słoweńskim dziedzictwie chmielowym, Cicero jest spokrewniony ze swoim bratem, Cekinem. Jego profil aromatyczny, nawiązujący do Styrian Golding, oferuje subtelne kwiatowe i ziemiste nuty. Te cechy idealnie pasują do tradycyjnych piw typu ale i lager, co czyni go cennym dodatkiem do późnych partii i chmielenia na zimno.

Wydajność w polu różni się w zależności od regionu. W Słowenii wzrost jest określany jako dobry, podczas gdy w Stanach Zjednoczonych – jako zadowalający. Długość ramion bocznych zazwyczaj waha się od 25 do 30 cm. Parametry te są kluczowe dla planowania podpór i określenia optymalnego terminu zbioru.

• Zastosowanie: podwójne zastosowanie: goryczka i aromat
• Kwasy alfa: umiarkowane, ~5,7%–7,9%
• Wzrost: późny, odmiana żeńska, liście ciemnozielone
• Udział w recepturze: często ~29% rachunku chmielowego

Szczegółowe zbliżenie zielonej szyszki chmielu odmiany Cicero oświetlonej ciepłym, naturalnym światłem, na delikatnie rozmytym tle. Więcej informacji

Profil smakowo-aromatyczny Cicero

Profil smakowy Cicero opiera się na klasycznych europejskich nutach, unikając wyrazistych nut owoców tropikalnych. Piwo prezentuje delikatną mieszankę kwiatów i łagodnych przypraw, wzmocnioną delikatną ziołową nutą. Dzięki temu idealnie pasuje do tradycyjnych lagerów i ale.

Aromat Cicero przywodzi na myśl Styrian Golding, z subtelną ziemistością i delikatnymi nutami kwiatowymi. Ten stonowany charakter idealnie nadaje się do późnych dodatków i chmielenia na zimno. Dodaje niuansów bez wyrazistej cytrusowości, często poszukiwanej w chmielach.

Jako część rodziny chmieli kontynentalnych o ziemistym smaku, Cicero wzmacnia słodowe i angielskie lub belgijskie style. Dobrze komponuje się ze słodami karmelowymi, biszkoptowymi i tostowymi. Ta kombinacja dodaje złożoności, nie przytłaczając jednocześnie piwa bazowego.

• Delikatne kwiatowe nuty głowy dla subtelnego uniesienia aromatu
• Łagodne nuty przypraw i ziół dla równowagi
• Ziemisty, kontynentalny charakter chmielu, który wspiera tradycyjne profile

Przeciwieństwie do amerykańskich odmian o intensywnym owocowym charakterze, Cicero preferuje wyrafinowanie. Najlepiej sprawdza się jako wprowadzenie kontynentalnego charakteru. W tym przypadku delikatny, styryjski akcent jest preferowany zamiast agresywnego, owocowego uderzenia.

Skład chemiczny i właściwości browarnicze

Skład chemiczny piwa Cicero wyraźnie wskazuje na zawartość alfa-kwasów, co jest kluczowe dla piwowarów. Wartości alfa-kwasów wahają się od 5,7% do 7,9%. Beer-Analitycs sugeruje zakres roboczy 6–6,5% do planowania receptury.

Zawartość beta-kwasów jest niewielka i waha się od 2,2% do 2,8%. Kohumulon, istotny składnik alfa-kwasów, stanowi 28–30%. Wpływa to na goryczkę i krągłość piwa.

Zawartość olejków jest umiarkowana i wynosi od 0,7 do 1,6 ml na 100 g. Mircen dominuje w składzie olejków chmielowych, stanowiąc od 38,3% do 64,9% całkowitej zawartości olejków. Nadaje to piwu żywiczny, zielony charakter chmielu, idealny do późnych dodatków i chmielenia na zimno.

Inne olejki to humulen, kariofilen i farnezen. Nadają one piwu ziołowe, kwiatowe i korzenne nuty, wzbogacając aromat piwa.

• Alfa i goryczka: umiarkowana goryczka odpowiednia do zrównoważonych piw typu ale i lager.
• Aromat i smak: żywiczna nuta z przewagą mircenu, z drugorzędnymi cechami ziołowymi i kwiatowymi.
• Gorzka jakość: większa zawartość kohumulonu może zaostrzyć goryczkę. Ważne są dawka i czas podania.

Cicero to wszechstronny chmiel, który sprawdza się zarówno we wczesnym dodawaniu do kotła, aby uzyskać goryczkę, jak i późnym dodawaniu lub chmieleniu na sucho, aby uzyskać aromat. Umiarkowany poziom alfa-kwasów zapewnia kontrolę bez przytłaczania słodu.

Wybierając Cicero, należy zwrócić uwagę na skład olejku chmielowego i zawartość kohumulonu. Elementy te wpływają na żywiczną bazę piwa, ziołowe nuty głowy i korzenny finisz, dzięki zawartości kariofilenu.

Szyszka chmielu Cicero otoczona grejpfrutem, miętą, kwiatami i drewnem odzwierciedlającym jego aromat. Więcej informacji

Wzrost, plon i cechy rolnicze

Odmiana Cicero została opracowana w Instytucie Badawczym Chmielu w Žalcu w Słowenii. Powstała ze skrzyżowania chmielu Aurora z jugosłowiańską odmianą męską. Ten chmiel dojrzewa późno i dobrze sprawdza się w lokalnych glebach i klimacie. Hodowcy w Słowenii donoszą o niezawodnej sile pnącza i roślinach żeńskich o ciemnozielonych liściach.

Dane katalogowe podają przykładowy plon chmielu Cicero wynoszący około 727 funtów z akra. Wartość ta służy jako punkt odniesienia do planowania, choć rzeczywista wydajność może się różnić. Czynniki takie jak gleba, sposób uprawy i pogoda odgrywają istotną rolę. W Stanach Zjednoczonych rolnictwo odmiany Cicero przyniosło jedynie przyzwoite wyniki w porównaniu z tym w Słowenii.

Do cech charakterystycznych rośliny należą odgałęzienia boczne o długości około 25–30 cm. Pomaga to w tworzeniu umiarkowanych ilości szyszek bez nadmiernego zagęszczenia korony. Takie cechy ułatwiają szkolenie i zbiór doświadczonym ekipom. Powierzchnia upraw chmielu w Słowenii pozostaje ograniczona dla odmiany Cicero ze względu na niewielką akceptację wśród komercyjnych browarów.

Profil chorób ma znaczenie dla produkcji. Odmiana Cicero wykazuje umiarkowaną odporność na mączniaka rzekomego. Zmniejsza to potrzebę stosowania intensywnych programów fungicydowych w wielu sezonach. Regularne sprawdzanie i dobry przepływ powietrza w kratownicy pozostają ważne dla ochrony plonów i jakości szyszek.

Ograniczony areał upraw komercyjnych wpływa na dostępność i skalowalność browarów i dostawców. Małe plantacje są odpowiednie dla browarów eksperymentalnych, piwowarów domowych i regionalnych browarów rzemieślniczych. Cenią oni unikalne odmiany. Planowanie powinno uwzględniać wyniki lokalnych prób, aby przewidzieć realne plony chmielu Cicero dla danej lokalizacji.

Przechowywanie, okres przydatności do użycia i retencja alfa

Prawidłowe przechowywanie chmielu jest kluczowe dla piwowarów używających odmiany Cicero. Chmiel wystawiony na działanie powietrza i światła szybko traci aromat i związki goryczkowe. Przechowywanie chmielu w niskiej temperaturze i szczelnie zamkniętych pojemnikach spowalnia ten proces.

Dane USDA pokazują, że chmiel Cicero zachowuje około 80% alfa-kwasów po sześciu miesiącach w temperaturze 20°C (68°F). Pozwala to na praktyczne oszacowanie okresu przydatności do spożycia bez konieczności przechowywania w lodówce. Przy starannym pakowaniu i obchodzeniu się z chmielem, goryczka może pozostać użyteczna po tym okresie.

Aby uzyskać najlepsze rezultaty, przechowuj granulki w temperaturze poniżej 4°C (40°F) w nieprzezroczystych workach z barierą tlenową. Opakowania próżniowe lub wypełnione azotem dodatkowo wydłużają okres przydatności do spożycia chmielu poprzez ograniczenie dostępu tlenu. Granulowanie i chłodzenie pomagają zachować olejki eteryczne, które nadają chmielowi Cicero jego kwiatowe i zielone nuty.

Mircen i inne olejki eteryczne zawarte w piwie Cicero mogą ulatniać się przy niewłaściwym przechowywaniu. Browarnicy, którym zależy na pełnym aromacie, powinni regularnie wymieniać zapasy, utrzymywać niską temperaturę otoczenia i unikać częstego otwierania pojemników. Warunki zimne, ciemne i beztlenowe są niezbędne do zachowania zarówno kwasów alfa, jak i olejków eterycznych.

• Przechowuj Cicero w nieprzezroczystych workach nieprzepuszczających tlenu.
• Przechowywać chmiel w temperaturze poniżej 4°C (40°F), jeśli to możliwe.
• Aby wydłużyć okres przydatności chmielu do spożycia, należy stosować płukanie próżniowe lub azotem.
• Po sześciu miesiącach w temperaturze 68°F (20°C) można spodziewać się zatrzymania około 80% kwasów alfa.

Przestrzeganie tych wytycznych pomaga zachować retencję alfa-kwasów i aromat. Nawet niewielkie zmiany w sposobie postępowania mogą znacząco zmniejszyć goryczkę i utratę aromatu. Dzięki temu Cicero zachowuje skuteczność zarówno w procesie goryczkowania, jak i w późnych chmieleniach.

Słabo oświetlony magazyn browaru z drewnianymi skrzyniami i beczkami oświetlonymi ciepłym światłem słonecznym wpadającym przez pojedyncze okno. Więcej informacji

Zastosowania w browarnictwie i typowe dawkowanie

Cicero to wszechstronny chmiel, nadający się zarówno do nadawania goryczki, jak i aromatu. Jego umiarkowana zawartość alfa-kwasów, około 6%, pozwala na uzyskanie zrównoważonej goryczki bez konieczności stosowania chmielu o wysokiej zawartości alfa-kwasów. Ta wszechstronność sprawia, że jest on ulubionym chmielem piwowarów.

Podczas warzenia, Cicero często dodaje się na początku gotowania, aby uzyskać goryczkę, i później, aby uzyskać aromat. Wczesne dodanie nadaje łagodną goryczkę, idealną do lagerów i jasnych piw typu ale. Późne dodanie lub wirowanie wydobywa charakter przypominający Styrian Golding, dodając piwu głębi.

Piwowarzy domowi dostosowują dawkę chmielu Cicero do jego przeznaczenia. Do nadania goryczki potrzeba więcej gramów w porównaniu z chmielami o wysokiej zawartości alfa-alfa. Biorąc pod uwagę procentową zawartość chmielu i zakres alfa-alfa, piwowarzy mogą dokładnie obliczyć wartości IBU i dostosować ilość użytego chmielu Cicero.

• Aby uzyskać goryczkę: oblicz IBU używając umiarkowanego poziomu alfa i zwiększ wagę chmielu, aby osiągnąć pożądany poziom IBU.
• Jeśli chodzi o aromat/finisz: w zależności od intensywności dodawaj aromat Cicero w ilości ok. 1–4 g/l w późniejszych dawkach lub chmiel na sucho.
• Przypadku prób z pojedynczym chmielem: Cicero często podaje, że chmiel stanowi około 28,6–29% składu receptur, w których odgrywa on główną rolę.

Aromat Cicero jest subtelny, co czyni go doskonałą bazą do zrównoważonych piw. Dobrze komponuje się z bardziej aromatycznymi chmielami, pozwalając innym chmielom na uzyskanie wyrazistych nut głowy. To połączenie tworzy harmonijny profil smakowy.

Praktyczne wskazówki: śledź zawartość chmielu w przepisie i dostosuj dawkę Cicero do stylu. W przypadku piw typu pilsner i jasnych ale, preferuj wcześniejsze dodawanie. W przypadku piw bursztynowych i saison, podkreśl późne chmielenie i chmielenie na zimno, aby wydobyć subtelne nuty kwiatowe i ziołowe.

Style piwa, które pasują Cicero

Cicero doskonale sprawdza się w tradycyjnych stylach europejskich, gdzie wyczuwalne są subtelne kwiatowe i ziemiste nuty chmielowe. Idealnie pasuje do pilsnera i europejskich piw Pale Ale, dodając wyrafinowanego, kontynentalnego charakteru bez przytłaczającej goryczki.

Belgijskie piwa typu ale i saison zyskują na delikatnych korzennych nutach Cicero i lekkich nutach ziołowych. Dodanie chmielu z późnego kotła lub na sucho wzmacnia aromat, zapewniając zrównoważone i łatwe do picia piwo.

• Klasyczne lagery: Pilsner i Vienna Lager o stonowanym aromacie chmielu.
• Style belgijskie: odmiany Saison i hybrydy Saison, które otwierają drzwi do delikatnych, kwiatowych charakterów.
• Europejskie piwa Pale Ale i piwa bursztynowe o profilu kontynentalnym.

Dla piwowarów pragnących zaprezentować chmiel Cicero, próby z pojedynczym chmielem są pouczające. Ujawniają one jego podobieństwo do chmielu Styrian/Golding, zapewniając pełny, ziołowy aromat. To idealne rozwiązanie do receptur o lekkiej i średniej treściwości.

Cicero nadaje się również do zrównoważonych piw typu IPA i Pale Ale, dodając kontynentalnego charakteru bez wyrazistej cytrusowości. Skromnie łącz go z owocowymi odmianami amerykańskimi, aby stworzyć kontrast bez utraty charakterystycznej powściągliwości chmielu.

W piwach typu West Coast IPA lub New England IPA z mocnym chmielem, używaj odmiany Cicero oszczędnie. Piwo to zachwyca subtelnością, a nie wybijaniem się tropikalnych czy wilgotnych nut.

Zarówno piwowarzy domowi, jak i profesjonaliści uważają Cicero za przydatne narzędzie do eksploracji chmielu styryjskiego w piwie. Warki i mieszanki chmielowe wydobywają jego kwiatowy, ziemisty charakter, a jednocześnie pozwalają na łatwe tworzenie receptur.

Parowanie chmielu i pomysły na mieszanki

Pary z chmielem Cicero doskonale sprawdzają się w połączeniu z wyrazistymi chmielami z Nowego Świata i łagodnymi odmianami kontynentalnymi. Użyj chmielu Cicero jako chmielu uzupełniającego, stanowiącego 25–35% całości. Dzięki temu jego delikatne nuty ziołowe i owocowe są obecne, ale nie przytłaczają piwa.

Odkryj mieszanki chmielu Cicero z amerykańskimi klasykami, takimi jak Cascade, Centennial czy Amarillo. Te chmiele wnoszą wyraziste nuty cytrusowe i tropikalne. Cicero dodaje subtelną ziołową nutę i czysty finisz, tworząc zrównoważony profil smakowy.

Mieszanki styryjskich chmieli zachowują swój kontynentalny charakter w połączeniu z Cicero i innymi słoweńskimi odmianami. Połącz Cicero z Celeia, Cekin, Bobek lub Styrian Golding, aby uzyskać spójny profil w pilsnerach, belgijskich piwach typu ale i saison.

• Tradycyjne kontynentalne piwo pale ale: Cicero + Celeia + Styrian Golding.
• Hybrydowe amerykańskie pale ale: Cicero ze względu na goryczkę, Cascade lub Amarillo ze względu na późniejsze dodatki i aromat.
• Belgijski saison: Cicero z późnymi dodatkami Saaz lub Strisselspalt w celu uwypuklenia nut korzennych i kwiatowych.

Stopniowe dodawanie wzbogaca pomysły na mieszankę. Użyj chmielu Cicero wcześnie, aby uzyskać zrównoważoną goryczkę, a następnie dodaj więcej aromatycznych chmieli później. Takie podejście gwarantuje, że połączenia chmielu Cicero będą klarowne i wielowarstwowe w gotowym piwie.

Aby uzyskać piwa o angielskim charakterze, zmieszaj Cicero z East Kent Goldings, Fuggle lub Willamette. Chmiele te dodają łagodnej przyprawy i kwiatowej głębi, uzupełniając trawiaste i zielono-owocowe nuty Cicero, nie przytłaczając ich.

Mieszankach chmielowych odmiany styryjskiej dąż do uzyskania uzupełniającej się goryczki i aromatu. Niech Cicero będzie wyraźnym, ale nie dominującym głosem. Przetestuj próby z pojedynczym chmielem, aby dopracować procenty przed zwiększeniem skali receptur.

Substytuty i podobne odmiany

Gdy brakuje chmielu Cicero, można zastosować kilka alternatyw, nie zaburzając równowagi receptury. Rodzina chmielu Styrian Golding jest popularnym wyborem ze względu na subtelne kwiatowe i ziemiste nuty.

Dla tych, którzy szukają substytutu Styrian Golding, Celeia lub Bobek to doskonałe opcje. Przynoszą one delikatne ziołowe nuty z nutą przypraw. Te chmiele naśladują łagodny aromat Cicero, idealny do lagerów i zrównoważonych piw typu ale.

Cekin to kolejny warty uwagi zamiennik, będący bratem Cicero. Zachowuje delikatną kwiatową esencję, zapewniając jednocześnie stałą dostępność dla piwowarów każdej wielkości.

Aurora, odmiana Cycerona, również może być używana w niektórych przepisach. Oferuje podobne właściwości, ale z nieco jaśniejszym aromatem. Aby uzyskać ten efekt, należy używać jej oszczędnie.

• Dla podobnego aromatu: Celeia, Bobek, Cekin.
• W przypadku nakładania się postaci nadrzędnej i postaci głównej: Aurora.
• Jeśli zależy Ci na hybrydzie: amerykańskie odmiany, takie jak Cascade lub Amarillo, zmienią profil w stronę cytrusów i żywicy.

Podczas zamiany należy upewnić się, że późniejsze dodatki i dawki chmielenia na sucho są odpowiednio dobrane, aby zachować równowagę. Chmiele odmiany Cicero i podobne powinny być stosowane jako łagodne dodatki aromatyczne, a nie jako silne elementy cytrusowe lub sosnowe.

Zawsze testuj małe partie przed zwiększeniem produkcji. Takie podejście pomaga zrozumieć, jak zamiennik wchodzi w interakcje ze słodem i drożdżami. Dzięki temu piwo finalne pozostaje wierne swojej pierwotnej wizji.

Bujna plantacja chmielu o złotej godzinie, z zielonymi szyszkami chmielowymi na pierwszym planie i wysokimi pnączami ciągnącymi się w oddali. Więcej informacji

Przykłady receptur i próby pojedynczego chmielu

Te receptury stanowią punkt wyjścia do odkrycia unikalnego charakteru piwa Cicero. Przeprowadzając próby warzenia, możesz zobaczyć, jak piwo Cicero sprawdza się na różnych etapach. Zacznij od prostych receptur, śledź każdą modyfikację i ponownie wykorzystuj udane elementy.

Beer-Analytics ujawnia, że średni procent Cicero w recepturach wynosi około 28,6–29%. Warto go wykorzystać jako punkt wyjścia przy projektowaniu mieszanek lub eksperymentów z pojedynczym chmielem.

• Piwo jednochmielowe: Przygotuj 5-galonowe piwo jasne typu ale ze 100% chmielu Cicero. Przyjmij 6% alfa do obliczeń IBU. Użyj chmielu Cicero do nadania goryczki po 60 minutach oraz do późniejszych dodatków po 15 i 5 minutach. Zakończ chmieleniem na sucho przez 3–5 dni. Ten przepis wydobywa goryczkę, smak i aromat piwa Cicero bez maskowania chmielu.
• Cicero Saison: Celuj w OG 1,048–1,055. Dodaj Cicero w 25–35% chmielu, uzupełnij Saaz lub Strisselspalt. Późne dodatki i krótkie chmielenie na sucho Cicero podkreślają nuty pieprzowe i kwiatowe, zachowując jednocześnie estry drożdżowe.
• Continental Pilsner: Użyj drożdży lagerowych dla czystej fermentacji. Użyj Cicero głównie do późnego wirowania i umiarkowanego chmielenia na zimno, aby wprowadzić subtelny kwiatowy aromat. Ta metoda uwydatnia delikatny aromat Cicero w środowisku o niskiej zawartości estrów.

Poniżej podano przykłady dawkowania dla partii o pojemności 5 galonów (19 l) przy założeniu zawartości alfa na poziomie 6%:

• Goryczka dla ~30 IBU: około 70–85 g (2,5–3 uncji) po 60 minutach. Użyj oprogramowania do warzenia, aby doprecyzować wartości dla swojego systemu.
• Późny aromat: 0,5–1 uncji (14–28 g) przez 10–0 minut lub wirowanie w celu uchwycenia kwiatowych i ziołowych nut.
• Chmielenie na sucho: 14–28 g (0,5–1 uncji) przez 3–7 dni, w zależności od pożądanej intensywności i kontaktu.

Dla piwowarów domowych udoskonalających swoje metody, receptura domowego piwa Cicero powinna uwzględniać precyzyjny czas warzenia i odmierzone ilości chmielu. Użycie piwa próbnego Cicero równolegle z partią kontrolną pomaga wyizolować jego wkład.

Próby pojedynczego chmielu to najszybszy sposób na zrozumienie roli Cicero przed jego kupażowaniem. Prowadź szczegółowe notatki dotyczące odczuwalnej goryczki, ziołowych nut i utrzymującej się ostrości. To pomoże Ci pewniej skalować przepisy.

Wskazówki dotyczące dostępności, pozyskiwania i zakupów

Chmiel Cicero jest uprawiany na ograniczonym obszarze w Słowenii. W Stanach Zjednoczonych cieszy się on umiarkowanym uznaniem. Skutkuje to jego sporadyczną dostępnością w porównaniu z bardziej popularnymi odmianami amerykańskimi.

Aby kupić chmiel Cicero, warto zapoznać się z ofertą dostawców chmielu specjalistycznego i europejskich importerów. Często oferują oni odmiany Super Styrian lub Słowenii. Małe katalogi i sklepy butikowe mogą oferować całe szyszki lub granulat.

• Wybierz granulowany chmiel Cicero, ponieważ ma dłuższy termin przydatności do spożycia i umożliwia bardziej równomierne dozowanie w przepisach.
• Szukaj dostawców, którzy podają zakresy zawartości alfa (5,7%–7,9%) i olejków, aby móc dostosować goryczkę i aromat.
• Sprawdź rok zbioru i opakowanie: worki pakowane próżniowo lub wypełnione azotem zachowują świeżość.

W przypadku większych ilości, zacznij już teraz zaopatrywać się w słoweński chmiel. Skontaktuj się ze słoweńskimi hodowcami, importerami lub wyspecjalizowanymi sprzedawcami chmielu, aby poznać terminy realizacji i minimalne wielkości partii.

Spodziewaj się zmiennych cen i mniejszych partii. Aby rozszerzyć ograniczone zapasy, zaplanuj mieszanki łączące Cicero z innymi dostępnymi odmianami, nie tracąc pożądanego profilu.

• Przed sfinalizowaniem zamówienia sprawdź dostępność chmielu Cicero u kilku dostawców.
• Jeśli to możliwe, poproś o COA lub dane laboratoryjne w celu dopasowania docelowych kwasów alfa i olejów.
• Aby zapewnić jak najlepsze warunki przechowywania, preferuj przesyłki granulowane i transport chłodniczy.

Kupując chmiel Cicero, należy uwzględnić dodatkowy czas na wysyłkę i odprawę celną w przypadku importu. Dobre planowanie z wyprzedzeniem znacznie ułatwia pozyskiwanie słoweńskiego chmielu i zabezpieczanie granulatu chmielu Cicero zarówno piwowarom domowym, jak i komercyjnym.

Wniosek

W tym podsumowaniu Cicero wyróżniono niezawodny słoweński chmiel o podwójnym przeznaczeniu, pochodzący z Instytutu Badawczego Chmielu w Žalcu. Charakteryzuje się on umiarkowaną zawartością alfa-kwasów, od 5,7% do 7,9%. Dzięki temu Cicero nadaje się do stylów kontynentalnych, a jego kwiatowy i ziemisty aromat przypomina styryjskiego Goldinga.

Dla piwowarów wszechstronność piwa Cicero jest niezaprzeczalna. Idealnie nadaje się do późnych dodatków i nadawania goryczki różnym piwom, w tym belgijskim ale, pilsnerom, saisonom i europejskim pale ale. Jego umiarkowana wydajność i późna dojrzałość to atuty. Prawidłowe przechowywanie zapewnia retencję alfa na poziomie około 80% po sześciu miesiącach w temperaturze 20°C.

Dla tych, którzy chcą eksperymentować, próby z pojedynczym chmielem mogą ujawnić subtelny, styryjski charakter piwa Cicero. Mieszanie go z chmielami Celeia, Cekin lub Styrian Golding może być również satysfakcjonujące, gdy Cicero jest w niedoborze. Jego zrównoważony aromat i praktyczne cechy sprawiają, że jest to cenny dodatek dla piwowarów poszukujących subtelnego, kontynentalnego smaku chmielu.

Dalsza lektura

Jeśli podobał Ci się ten wpis, mogą Cię zainteresować również poniższe sugestie:

• Chmiel w warzeniu piwa: Vanguard
• Chmiel w piwowarstwie: Glacier
• Chmiel w piwowarstwie: Willow Creek